Specjalność | Genetyka medyczna |
---|
CISP - 2 | N85 |
---|---|
CIM - 9 | 758,33 |
OMIM | 247200 |
DiseasesDB | 29494 |
Siatka | D054221 |
Zespół Millera-Diekera jest bezzakrętowość poważny często prowadzi do śmierci dziecka w ciągu dwóch lat.
Mikro delecja locus p13.3 chromosomu 17, w tym genu LIS1
1 na 100 000 urodzeń. Ta lissencephaly reprezentuje jedną czwartą wszystkich lissencephalii.
W czasie ciąży można zauważyć wodzią z opóźnieniem wzrostu wewnątrzmacicznego i zmniejszeniem ruchów płodu. Po urodzeniu twarz jest dość charakterystyczna. Obwód czaszki jest prawidłowy, ale małogłowie rozwija się stopniowo podczas wzrostu. Upośledzenie umysłowe jest ciężkie z hopotonią i drgawkami.
Możliwe przy braku objawów wirowania mózgu lub objawów pośrednich, takich jak powiększenie połączenia międzykomorowego lub przed agenezją ciała modzelowatego . Rezonans magnetyczny płodu stawia rozpoznanie, ale nie wcześniej niż po 28 tygodniach. W przypadku postawienia diagnozy rodzice mogą zdecydować się na przerwanie ciąży z przyczyn medycznych.
Rezonans magnetyczny stawia diagnozę poprzez wykazanie braku normalnych bruzd kory mózgowej i pogrubienie tej.
Dziedziczenie autosomalne dominujące
Mikro delecja jest często przypadkiem chromosomowym de novo . Jednak niewielka liczba delecji jest wtórna do rearanżacji chromosomów. W przypadku mutacji de novo ryzyko jest bardzo niskie. W przypadku mikro delecji przez przegrupowanie chromosomów możliwa jest diagnostyka przedporodowa w celu zbadania chromosomów metodą FISH .