Svyazhsk
Katedra i klasztor Wniebowzięcia NMP w miejscowości Świajsk na wyspie *
 Światowe dziedzictwo UNESCO
| |||
| |||
| Informacje kontaktowe | 55 ° 46 ′ 15 ″ na północ, 48 ° 39 ′ 20 ″ na wschód | ||
|---|---|---|---|
| Kraj | Rosja | ||
| Poddział | Tatarstan | ||
| Rodzaj | Kulturalny | ||
| Kryteria | (ii) (iv) | ||
| Powierzchnia | 3,25 ha | ||
| Bufor | 11 563,9 ha | ||
| Numer identyfikacyjny |
1525 | ||
| Obszar geograficzny | Europa i Ameryka Północna ** | ||
| Rok rejestracji | 2017 ( 41 p sesji ) | ||
Geolokalizacja na mapie: Europejska Rosja
| |||
Svyazhsk ( rosyjski : Свияжск ) to wieś ( selo ) w Republice Tatarstanu w Rosji .
Geografia
Świajsk leży na wysepce rzecznej u zbiegu Wołgi i Świagi .
Historia
Svyazhsk został założony w 1551 roku przez Iwana Groźnego , został zbudowany w cztery tygodnie z części wykonanych w Uglich i przetransportowanych przez Wołgę. Służyła jako twierdza wojsk rosyjskich podczas oblężenia Kazania (1552) i była ośrodkiem chrystianizacji Tatarów .
Svyazhsk stał się wówczas centrum ouiezdu o tej samej nazwie (1727-1920).
Od 1920 do 1931 roku, miasto było stolicą Raion z Sviazhsk.
W 1932 r. Zdegradowano ją do rangi wsi.
Od 1955 roku znajduje się na wyspie, ze względu na budowę zbiornika Kujbyszewskiego .
Zaśnięcie-of-the-mother-of-God klasztor w Sviajsk powstała przez Germain Kazania i zbudowany na wyspie Sviajsk od 1556 do 1560 przez budowniczych z Pskowa kierowana przez architekta Postnik Jakowlew .
Klasztor świętego Jana Chrzciciela znajduje się na tej samej wyspie Sviajsk podczas Wniebowstąpienia Klasztor Makarievsky znajduje się naprzeciwko wyspy oddzielone od niego przez ramię rzeki.
W 2017 roku klasztor Dormition-de-la-Mère-de-Dieu i jego katedra zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO .
Ewolucja demograficzna
- 1989: 747 mieszkańców (Rosjanie - 66%, Tatarzy - 27%);
- 2000: 258 mieszkańców.
Bibliografia
- (ru) ortodoksyjna encyklopedia w imieniu Germain de Kazan Герман (Садырев-Полев) // Православная энциклопедия
- (ru) Brockhaus and Efron Encyclopedia Model: ВТ-ЭСБЕ
- „Зөя”. Encyklopedia tatarska. Kazań: Instytut Tatarskiej Akademii Nauk Republiki Tatarskiej. 2002.