W Europie pojęcie obszarów o znaczeniu ekologicznym (EIS) oznacza zespół siedlisk półnaturalnych lub naturalnych o dużej wartości ekologicznej, zlokalizowanych na obszarach rolniczych. Często jest to mieszanka wieloletnich użytków zielonych i innych wieloletnich roślin okrywowych ( „Stała pokrywa środowiskowa” ) składająca się z roślin zielnych lub drzewiastych lub ich mieszanki. Obszary te zapewniają ważne usługi ekosystemowe .
Pojęcie to jest bliskie pojęciu „systemów rolniczych o wysokiej wartości przyrodniczej” , do których ochrony i odtwarzania zachęca Europa.
Obszary te powinny zostać uwzględnione w kryteriach ekokwalifikowalności nowej Wspólnej Polityki Rolnej (od 2014 r .).
Zgodnie z ocenami dokonanymi przez Solagro dla Ministerstw Ekologii i Rolnictwa: w 2012 r. Całkowita nieważona powierzchnia elementów o znaczeniu ekologicznym (odpowiadająca SET) wynosiłaby około 2,48 mln hektarów we Francji metropolitalnej, czyli nieco mniej niż 9% powierzchni rolniczej.
Obszary te odpowiadają kluczowym obszarom krajowej zielonej i niebieskiej sieci na obszarach wiejskich, zgodnie z definicją zawartą w przepisach Grenelle de l'Environnement i Grenelle. Przestrzenie te mogą obejmować prawie całą niebieską siatkę , a także różnego rodzaju „ korytarze biologiczne ” i ich „ strefy buforowe ” (w rozumieniu ekologii krajobrazu ).
Być może wkrótce powierzchnie te będą mogły zostać uznane przez ekocertyfikację „Wysoka wartość ekologiczna” , oznakowanie środowiskowe i etykietowanie środowiskowe .
W ramach ekokwalifikowalności nowej Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), trawiaste pasy i niektóre inne półnaturalne elementy krajobrazu o znaczeniu agroekologicznym i ekologicznym kwalifikują się do urządzenia „ równoważnych powierzchni topograficznych ” , złożonych i czasami krytykowanych koncepcji .