Styl atomu to termin używany do określenia estetyki ilustracji i komiksów urodzonych w latach 1940-1950 w Belgii , szczególnie pod wpływem Jijé, ale także Franquina.
Nazwa nadana temu stylowi jest związana z projektantami gazety Spirou (znanej również jako szkoła Marcinelle ) w celu odróżnienia go od Clear Line, charakterystycznej dla Hergé i czasopisma Tintin, wywodzi się z Wystawy Światowej w Brukseli w 1958 roku , a „ Atomium zbudowane na tę okazję.
Estetykę wystawy i na przykład jej stylizowanego logo czy elementów dekoracyjnych wykonanych przez Luciena De Roecka rzeczywiście porównano później z estetyką komiksu Jijé i Journal de Spirou (lub jak nazywano szkołę Marcinelle) . w tym czasie od nazwy miasta, w którym drukowano gazetę). To estetyka modernistyczna (por. Samochód „turbotrakcyjny” Spirou Franquina ), a nawet futurystyczna, charakterystyczna dla skromnej, ale pewnej siebie Belgii młodego króla Baudouina (i jej kolonialnego paternalizmu, który znajdujemy u Blondina i Cirage de Jijé).
To przebudzenie (zwany także Neo-ligne claire) był prowadzony w szczególności przez projektantów takich jak Joost Swarte ( Coton i tłokowe ) lub Yves Chaland ( F.52 ), zaangażowana w ilustracji i komiksów, a który ożywił ten styl w tym samym czasie jako wyraźna linia, której jest generalnie przeciwny.