Step Głodu (Uzbekistan)
| Step Głodu (kk) Мырзашөл (uz) Mirzacho'l | ||||
| Lokalizacja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj |
Uzbekistan Kazachstan Tadżykistan |
|||
| Powierzchnia | 10000 km 2 | |||
| Informacje kontaktowe | 40 ° 24 ′ 49 ″ północ, 68 ° 21 ′ 20 ″ wschód | |||
| Wysokość | ||||
| Maksymalny | 385 m | |||
| Minimalny | 230 m | |||
| Temperatura | ||||
| Maksymalny | 27,9 ° C | |||
| Minimalny | -2,1 ° C | |||
| Różnorodny | ||||
| Opad atmosferyczny | 240 mm / rok | |||
Geolokalizacja na mapie: Tadżykistan
| ||||
Step głodu ( kazachski : Мырзашөл , uzbecki : step głodowy , Мирзачўл , rosyjski : Голодная степь ) jest step obszar około 10000 km 2 , w okolicy na zachodnim krańcu Kotliny Fergańskiej , na lewo od Syr-Darii . Znajduje się głównie w Uzbekistanie , na wschodzie kraju, ale stanowi południowy kraniec Kazachstanu oraz niewielki ułamek północnego Tadżykistanu .
Otrzymał swoją nazwę pod koniec XIX -go wieku, kiedy jego terytorium wszedł do Turkiestanu z imperium rosyjskiego .
Geografia
Step de la Faim to długa pustynna równina na wysokości od 230 do 385 metrów nad poziomem morza, która rozciąga się na trzech tarasach na lewym brzegu Syr-Darii utworzonej przez less . Południe stepie jest zamknięty przez pogórzu w zakresie Turkiestanu , na północy i północnym zachodzie są ograniczone przez pustynię Kyzylkum i zachodu doliny Fergańskiej .
Pogoda
Klimat stepu głodu jest ściśle kontynentalne ze średnią temperaturą od 27,9 ° C w lipcu i -2.1 ° C w styczniu. Opadów we wschodniej części stepu wyniósł zaledwie 240 milimetrów rocznie, z maksimum na wiosnę.
Flora
W flory jest typu pustynnego i pozorne wiosną z traw w turzyca lub bluegrass rodzaju , potem ustępuje bożodajnia , bylicy pospolitej i sody gatunków .
Historia
Kanały irygacyjne są wykopywane pod koniec XIX th wieku, ale ma wielką drogę podczas okresu sowieckiego , wychodząc z dekretem radzieckich komisarzy ludu S”17 maja 1918o „organizacji prac nawadniających w Turkiestanie” planujących nawodnienie 500 000 stepowych dessiatin . W 1956 roku, w celu rozwinięcia monokultury z bawełny , część stepu opuściły obszar administracyjny Kazachska Socjalistyczna Republika Radziecka , aby wprowadzić to w uzbeckiej SRR . Duża część stepu jest nawodniona dzięki przebudowie kanału Kirowa z północy na południe oraz budowie, zwłaszcza w latach 1950-1960, kanałów w części centralnej i południowej. Dało to możliwość ograniczenia części pustynnej i przeznaczenia około 800 000 hektarów na rolnictwo, w szczególności na bawełnę. To w czasach sowieckich powstały nowe sowchozy (jak Pakhtakor ), miasta (z małych, istniejących wcześniej wiosek), takie jak Goulistan i Yangiyer oraz wsie (takie jak Gagarin ).
Uwagi i odniesienia
- (ru) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku rosyjskim zatytułowanego „ Голодная степь ” ( zobacz listę autorów ) .
- (ru) Artykuł Steppe of Hunger w encyklopedii Brockhaus and Efron w 86 tomach (1890-1907)