W chemii analitycznej The SAA ( atomowej spektroskopii absorpcyjnej w języku angielskim i SAA ) jest techniką spektroskopii atomowej w celu określenia stężenia elementów metalu ( sole metali alkalicznych , metali ziem alkalicznych , metali przejściowych ) i półmetali w próbce. Są one rozpylane za pomocą płomienia zasilanego mieszaniną gazów lub pieca elektromagnetycznego. Czułość tego ostatniego jest większa niż płomienia i umożliwia ilościowe określenie pożądanych elementów rzędu ppb. W 2010 roku jest to metoda jednoelementowa, każdy dozowany pierwiastek wymaga charakterystycznego źródła światła. Jest to jedna z klasycznych metod analizy w chemii analitycznej. Opierając się na metodach optycznych, prowadzi to zarówno do wyników jakościowych, jak i danych ilościowych. Absorpcja jest na ogół stosowana do wykonania testu, pierwiastek jest znany, określa się stężenie.
Analiza opiera się na absorpcji fotonów przez atomy w stanie podstawowym, a do tego celu stosuje się zwykle roztwory, z wyjątkiem wodorków. Dlatego często konieczne jest przygotowanie: na przykład rozpuszczenie stopu.
Mimo tego dat techniki z XIX -tego wieku, jego nowoczesna forma została opracowana w 1950 roku przez chemików w Australii , na czele z Alan Walsh i pracujących w Zakładzie Fizyki Chemicznej na CSIRO w Melbourne .
Trzy eksperymenty Kirchhoffa demonstrują zasady absorpcji i emisji atomowej.
Jest bardzo selektywny, nie ma interferencji widmowej lub są one znane. Technika jest prosta, jeśli wiesz, jak przygotować wstępne rozwiązania. Jest to bardzo dobrze udokumentowane. W ostatnich latach AAS udało się wyposażyć w karuzele, pozwalające na przepuszczanie dużej liczby próbek z coraz większą liczbą jedno lub wieloelementowych lamp.
Ze względów technologicznych, a nie z zasady, niektórych pierwiastków, takich jak gazy rzadkie, halogeny itp., Nie można analizować metodą spektrometrii, a ich energia absorpcji nie mieści się w zakresie od 180 do 1000 nm. Stężenia muszą być w skali śladowej, aby pozostać w domenie liniowości prawa Beera-Lamberta, ponieważ jego dynamika jest ograniczona. Występowanie poważnych zakłóceń chemicznych czasami komplikuje (na przykład: wapń / fosfor). Tak jest w przypadku matryc, które mogą być związane z dziedzinami przetwórstwa żywności, niektórymi roślinami, a nawet glebami, które często okazują się wodnymi, solnymi lub organicznymi roztworami wieloelementowymi.
Ponadto elementy przejściowe i metaloidy wymagają sprzężenia z generatorem wodorków.
Zakłócenia pochodzą głównie z pierwiastków obecnych w matrycy, bliskich analizowanemu pierwiastkowi na poziomie długości fali. Te zakłócenia mogą być rzędu efektów matrycowych, absorpcji molekularnej, cząsteczkowej lub atomowej.
Analizę związku mogą zakłócać dwa rodzaje zakłóceń:
Aby rozwiązać ten problem, konieczna byłaby praca w wyższej temperaturze lub dodanie do próbki środka kompleksującego.
Aby rozwiązać ten problem, konieczna byłaby zmiana składu utleniacza lub paliwa.
W celu ograniczenia lub wyeliminowania tych zjawisk zakłócających można powiązać opisane powyżej z parametryzacją lub technicznym rozwojem narzędzia analitycznego.