Sonderfahndungsbuch Polen ( francuski : „Special Book poszukiwanych polskich jednostek”) to lista polskich osobistości, sporządzona jako preludium do hitlerowskiej inwazji w Polsce . Ta „lista wrogów Rzeszy” została sporządzona przez Centralny Urząd II/P-Polska („Zentralstelle IIP Polen”), specjalną jednostkę SS, a także przez Gestapo i Niemców mieszkających w zachodniej Polsce . Zawierała nazwiska 61 000 członków polskiej elity, którzy mieli zostać rozstrzelani przez specjalne nazistowskie jednostki zbrojne, aby łatwiej zaanektować ziemie Polski w 1939 roku.
W maj 1939W celu ułatwienia kolejnej inwazji , okupacji i administrowanie załączonych terytorium Polski , Reinhard Heydrich tworzy Głównego Urzędu II / Polska ( „Zentralstelle II / P”), specjalną jednostkę SS z Sicherheitsdienst w Berlinie , aby ustalić pierwszą listę polskich osobowości. Druga lista „szczególnie niebezpiecznych jednostek polskich w Rzeszy” została sporządzona w tym samym czasie w siedzibie gestapo w Berlinie z pomocą Niemców mieszkających w zachodniej Polsce .
Te dwie listy są połączone w jedną listę w „Sonderfahndungsbuch Polen” ( francuski : „Specjalna księga nakazów aresztowania – Polska”) zawierająca 61 000 nazwisk Polaków w porządku alfabetycznym. Oprócz imienia i nazwiska w wykazie znajdują się informacje o funkcji, zawodzie, przynależności związkowej i miejscu zamieszkania. Zarejestrowani są członkowie polskiego społeczeństwa, definiowani bardzo szeroko jako: nauczyciele, pracownicy naukowi, badacze, naukowcy, lekarze, prawnicy, sędziowie, byli oficerowie, weterani, księża, aktorzy, artyści,….
W lipiec 1939, wykaz drukowany jest w formie książkowej w siedzibie policji bezpieczeństwa i SD w Berlinie.
Tak szybko, jak Polska została zaatakowana , tych na liście miały zostać wysłane do obozów koncentracyjnych lub zastrzelone na miejscu po identyfikacji przez specjalne jednostki zbrojne hitlerowców, z Einsatzgruppen , Einsatzkommando i Volksdeutscher Selbstschutz podczas operacji. Intelligenzaktion (druga faza operacji Tannenberga ).
W 1940 roku ukazało się w Krakowie drugie dwujęzyczne wydanie Sonderfahndungsbuch Polen w języku niemieckim i polskim . Lista wyszła później jako „Fahndungsnachweis” (po francusku : „Dowód ludzi do aresztowania”. Wśród wymienionych osobistości był m.in. wybitny sportowiec, który reprezentował Polskę na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936) .
Tylko nielicznym z listy udało się przeżyć okupację hitlerowską.