Sonata K. 413

Sonata K. 413 G- dur -Music6.svg
Music8.svg, Allegro , 59  mes. ⋅ K.412 ← K. 413 → K.414 ⋅ L.124 ← L 125 → L.126 ⋅ P.415 ← P. 416 → P.417 ⋅ F.358 ← F. 359 → F.360 - ⋅ IX 25 ← Wenecja IX 26 → IX 27 ⋅ XI 25 ← Parma XI 26 → XI 27 ⋅ III 53 ← Münster III 54 → III 55

Sonata K 413 ( M 359 / l 125) w glebie dur jest praca na klawiaturę kompozytora włoskiego Scarlattiego .

Prezentacja

Sonatowa K 413, w G dur z Allegro wMusic6.svg
Music8.svg, jest drugim z pary z poprzednią sonatą . Jest to „  szalona tarantella ”, która „zaczyna się w rytmie taranteli i niemal natychmiast odzywa się polowanie, gdy konie” wydają się galopować ( Sitwell ). Duże, natarczywe luki w lewej ręce sprawiają, że ten wyścig jest szczególnie niebezpieczny.


Nuty są tymczasowo wyłączone. Pierwsza część Sonaty G- dur KV 413 Domenico Scarlattiego.

Rękopisy

Głównym rękopisem jest numer 26 tomu IX (Ms. 9780) Wenecji (1754), skopiowany dla Marii Barbary  ; pozostałe to Parma XI 26 (Ms. AG 31416), Münster III 54 (Sant Hs 3966) i Vienne F 2 (VII 28011 F).

Parma XI 26.

Tłumacze

Sonaty K. 413 na fortepianie bronią m.in. Carlo Grante (2013, Music & Arts, vol. 4) i Artem Yasynskyy (2016, Naxos vol. 20); na klawesynie Scotta Rossa (1985, Erato ), Richarda Lestera (2003, Nimbus , vol. 4) i Pietera-Jana Beldera ( Brilliant Classics , vol. 9).

Uwagi i odniesienia

  1. Chambure 1985 , str.  220 (141).
  2. Grante 2016 , s.  15.
  3. Kirkpatrick 1982 , str.  471.
  4. Victor Tribot Laspière , „  At the Château d'Assas, the foots of Scott Ross and Scarlatti  ” , France Musique ,17 lipca 2018 r(dostęp 18 września 2019 ) .

Źródła

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Linki zewnętrzne