Sonata K., 315

Sonata K.315 G -moll -Music3.svg
Music8.svg
, Allegro , 122 mes. ⋅ K.314 ← K.315 → K.316L.234 ← L.235 → L.236P.53 ← → str.54 str.55F.262 ← F.263 → F.264 - ⋅ VI 19 ← Wenecja VI 20 → VI 21VIII 13 ← Parma VIII 14 → VIII 15V 5Münster V 6 → V 7M 14 ← Madryt 15 → M 16

Sonata K 315 (F.263 / L.235) w glebie minor jest praca na klawiaturę kompozytora włoskiego Scarlattiego .

Prezentacja

Sonata g -moll K. 315, zanotowana Allegro , tworzy parę z poprzednią sonatą w tonacji durowej . K. 315 podejmuje naśladownictwo sześciodźwiękowego motywu przedstawionego na wstępie. Pod koniec każdego odcinka, przed ponownym uruchomieniem, Scarlatti przerwy w rytmie z hemiole wMusic3.svg
Music4.svg
(zob. też K. 419 ), z natarczywym tematem, zredukowanym do dwóch taktów w drugiej części.


Nuty są tymczasowo wyłączone. Pierwsze takty Sonaty g -moll K. 315 Domenico Scarlattiego.


Głównym rękopisem jest numer 20 tomu VI Wenecji (1753), skopiowany dla Marii Barbary  ; pozostałe to Parma VIII 14, Münster V 6, Vienna A 12 i numer 15 rękopisu Ayerbe de Madrid (E-Mc, ms. 3-1408).

Tłumacze

Sonata K. 315 jest mało nagrana, ale broniona na fortepianie przez Christiana Zachariasa (1995, EMI ) i Carlo Grante (2009, Music & Arts vol. 1); na klawesynie - oprócz Scotta Rossa ( Erato , 1985) - grają na nim Colin Tilney (1987, Dorian / Sono Luminus), Pieter-Jan Belder ( Brilliant Classics ) i Richard Lester (2003, Nimbus , vol. 3).

Uwagi i odniesienia

  1. Chambure 1985 , str.  192.
  2. Kirkpatrick 1982 , str.  317.
  3. Kirkpatrick 1982 , str.  468.
  4. Cuervo 2015 .
  5. Victor Tribot Laspière , „  At the Château d'Assas, the foots of Scott Ross and Scarlatti  ” , France Musique ,17 lipca 2018 r(dostęp 18 września 2019 )

Źródła

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Linki zewnętrzne