Sonata K. 22

Sonata K. 22 c -moll -Muzyka2.svg
Music4.svg
, allegro , 79  os. ⋅ K.21 ← K. 22 → K.23L.359 ← L. 360 → L.361str.77 ← P. 78 → str.79F.537 ← F. 538 → F.539 - ⋅ 7 ← Fitzwilliam 8 → 9R 22 ← Roseinggrave 23 → R 2414 ← Cary 15 → 16Ja 17Boivin Ja 18 → Ja 19

Sonata K 22 ( F 538 / l 360) w C minor jest praca na klawiaturę kompozytora włoskiego Scarlattiego . Jest to dwudziesta druga sonata jedynego zbioru wydanego za życia autora Essercizi per gravicembalo (1738), zawierającego trzydzieści numerów.

Prezentacja

Sonata K. 22 w C minor jest oznaczony Allegro . Obecność licznych szybkich skrzyżowań rąk silnie sugeruje klawesyn z dwoma klawiszami.

Nuty są tymczasowo wyłączone. Początek drugiej części Sonaty c -moll KV 22 Domenico Scarlattiego.

Redagowanie

Dzieło wydrukowane jest w zbiorze Essercizi per gravicembalo, wydanym prawdopodobnie w Londynie w 1738 roku.

Tłumacze ustni

Sonatę K. 22 grają na fortepianie Maria Grinberg (lata 60.), Sándor Falvai (1969, Hungaroton ), Christian Zacharias (1994, EMI) i Carlo Grante (2010, Music & Arts, vol. 1); na klawesynie nagrywają go Scott Ross (1976, Still i 1985, Erato ), Joseph Payne (1990, BIS ), Laura Alvini (Nuova Era, 1990), Ottavio Dantone (2002, Stradivarius, vol. 8) i Kenneth Weiss (2007, Satyryno).

Akordeonista Janne Rättyä wykonuje go na płycie Ondine (2014).

Uwagi i referencje

  1. Koronacja 1998 , s.  2424.
  2. Kirkpatrick 1982 , s.  420-421.
  3. Victor Tribot Laspière , „  W Château d'Assas, śladami Scotta Rossa i Scarlattiego  ” , o France Musique ,17 lipca 2018 r.(dostęp 18 września 2019 )

Źródła

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Linki zewnętrzne