W leninowskiej słownictwa , społeczno-zdrajca jest nazwa nadana socjaldemokrata , którego linia polityczna jest oskarżony o zdradę interesów klasy robotniczej , którą rzekomo reprezentują. Kwalifikator był używany jako zniewaga mająca na celu zdyskredytowanie socjaldemokratów, zwłaszcza w „trzecim okresie” Kominternu, który stał się stalinowcem (1928-1943).
Termin pojawił się podczas tworzenia Międzynarodówki w 1919 roku, na oznaczenie partii robotniczych, które zjednoczyły się w świętym związku na początku I wojny światowej .
Od Kongresu w Tours w 1920 r., Który zaznaczył podział na socjalistów i komunistów we Francji, termin ten był używany przez komunistów jako zniewaga wobec socjalistów, oskarżanych o służenie burżuazji. Termin ten będzie używany szczególnie za czasów Stalina , aby potępić zarówno socjalistów, jak i komunistów, którzy odeszli od doktryny stalinizmu, a następnie wyszli z użycia po latach pięćdziesiątych.
Wyrażenie „zdrajca społeczny” jednak odżyło zainteresowanie Francją w ciągu dekady 2010 roku, zwłaszcza w sieciach społecznościowych , a szczególnie skierowane było do PS i lewicy rządowej. Dla socjologa Marca Lazara powrót tego wyrażenia jest wyznacznikiem podziału lewicy, bez konieczności nadawania mu przez użytkowników precyzyjnego znaczenia.