Shu-Sîn
Shu-Sîn
|
Król Sumer i Akad | |
|---|---|
| 1972-1964 przed JC | |
| Amar-Sîn Ibbi-Sin |
| Narodziny | Nieznana data |
|---|---|
| Śmierć | Nieznana data |
| Pogrzeb | Ur |
| Czynność | Suwerenny |
| Okres aktywności | 1972 pne J.-C.-1964 pne J.-C. |
| Tata | Shulgi |
| Rodzeństwo |
Ennirzianna ( d ) Amar sin |
| Dziecko | Ibbi-Sin |
| Religia | Religia sumeryjska |
|---|
Shu-Sîn jest czwartym królem trzeciej dynastii z Ur . Panował 9 lat, od 2037 do 2029 według średniej chronologii i od 1974 do 1962 pne. AD według niskiej chronologii. Następuje po swoim bracie lub ojcu Amar-Sîn , który sam przejął władzę po długim i chwalebnym panowaniu Shulgi (być może ojcem Shu-Sîn). Jeśli Shu-Sînowi uda się zachować swoje dziedzictwo, jego panowanie dostrzeże pierwsze oznaki gorączki w Imperium Ur.
Podobnie jak jego poprzednicy, Shu-Sîn walczył w przygranicznych regionach imperium, aby zachować swoją suwerenność: pokonał Simanum na północy, a następnie Zabshali , wschodzącą potęgę na wschodzie Płaskowyżu Irańskiego. Podobnie jak jego ojciec, wydaje mu się poślubić jedną z jego córek do elamicki króla z Anszanu , przypuszczalnie skonsolidować swoją pozycję w tym regionie burzliwym. Chęć utrzymania kontroli nad północnymi i wschodnimi prowincjami imperium skłoniła go do wzmocnienia władzy wojskowych namiestników ( šakkanakkum ) tych prowincji, inicjując w ten sposób proces powstawania siły odśrodkowej. Najbardziej znanym przypadkiem jest Arad-Nanna, który wyraźnie cieszy się królewską łaską i zyskuje wielką władzę, kumulując funkcje wielkiego wezyra królestwa, gubernatora bogatej prowincji Lagasz i gubernatora kilku peryferyjnych prowincji wojskowych.
Shu-Sîn musi stawić czoła infiltracji plemion Amorytów , które stanowią coraz większe zagrożenie dla serca jego królestwa. W obliczu tego zbudował mur, aby uzupełnić system obronny ustanowiony przez jego ojca w regionie między Eufratem a dolną Diyalą . Ale oznaki spadku potęgi Ur są dostrzegalne, w szczególności fakt, że danina płacona przez prowincje peryferyjne ( GUN.MADA ) jest mniej poświadczona niż poprzednio.
W samym sercu swego imperium, ziemi Sumeru, Shu-Sîn składa ofiary kapliczkom wielkich bogów i odnawia świątynie. Jego osiągnięciom religijnym poświęcono kilka hymnów, w szczególności niektóre wiersze o zabarwieniu erotycznym, związane z rytuałem Najświętszego Małżeństwa .
Jego syn Ibbi-Sîn zastąpił go.
Bibliografia
- (en) Douglas Frayne , Królewskie inskrypcje Mezopotamii, wczesne okresy, t. 3/2, okres Ur III (2112-2004 pne) , Toronto, University of Toronto Press ,1993, s. 285-360
- (de) Walther Sallaberger , »Ur III-Zeit« , w Walther Sallaberger and Aage Westenholz, Mesopotamien: Akkade-Zeit und Ur III-Zeit , Fribourg and Göttingen, Universitätsverlag Freiburg Schweiz and Vandenhoeck & Ruprecht, coll. „Orbis Biblicus and Orientalis”,1999, s. 168-171