Shōnagon
dla kobiety listów patrz
Sei Shōnagon .
Shonagon (少納言 ) Jest trzecim rangi doradcą dworze cesarskim Japonii . Ta funkcja doradcza podczas VII th wieku i jest częścią Imperial Court Japonii od VIII th wieku aż do ery Meiji w połowie XIX th wieku. Stał się postem kodu Taiho na początku japońskiego rządu feudalnego lub daijō-kan .
W szeregach cesarskiej biurokracji shōnagon znajduje się pomiędzy chūnagonem ( doradcami średniego szczebla) a sangi (doradcami pomocniczymi ).
Zwykle to stanowisko jest piastowane przez trzech członków kugu trzeciego stopnia . Urzędnicy ci są odpowiedzialni za czytanie zwykłych raportów i przygotowywanie imperialnych podróży. Zadaniem shōnagona jest pomaganie wspomnieniom głównych władców, pieczętowanie czynów i przekazywanie komunikacji innym w daijō-kan . Mają zarówno status wojskowy, jak i cywilny.
Kontekst historyczny
Rzeczywiste sprawowanie władzy przez urzędników dworskich w epoce przed Meiji osiągnęło swój najniższy poziom w latach szogunatu Tokugawa , ale podstawowe struktury rządu ritsuryō przetrwały wieki.
Aby docenić funkcję shōnagona , należy ocenić jego rolę w tradycyjnym japońskim kontekście trwałej, ale elastycznej scenerii. To biurokratyczna sieć i hierarchia urzędników. Rola shōnagona jest ważnym elementem daijō-kan (rady stanu). Model daijō-kan okazał się być dostosowany do tworzenia rządu konstytucyjnego w dzisiejszych czasach.
Najwyżsi urzędnicy daijō-kan
Można skatalogować najwyższe stanowiska w hierarchii sądów. Sucha lista daje powierzchowny wgląd w zawiłe i wzajemnie powiązane relacje cesarskiej struktury dworu.
Kolejny najwyższy poziom urzędników to:
-
Dainagon (starszy doradca). Zwykle jest trzech dainagonów , czasem więcej.
-
Chūnagon (środkowy doradca).
-
Shōnagon (pomocniczy doradca); zazwyczaj są trzy shōnagon .
Inni wysoko postawieni urzędnicy, którzy mają pewną elastyczność w daijō-kan to;
-
Sangi (doradca pomocniczy ). Biuro to pełni funkcję kierownika działań daijō-kan w pałacu.
-
Geki (外 記 ) (Sekretariat). Są to specjalnie nazwani mężczyźni, którzy działają według uznania cesarza.
Osiem ministerstw
Ministerstwa to osiem pół-niezależnych biurokracji. Sama lista nie może ujawnić zbyt wiele na temat tego, jak faktycznie działa daijō-kan , ale szerokie kategorie hierarchiczne sugerują, jak można analizować funkcje rządu:
Poszczególne ministerstwa powyżej nie są arbitralnie pogrupowane. Dwóch poniższych urzędników sądowych jest odpowiedzialnych za:
- Główny kontroler lewicy (左 大 弁, Sadaiben ) . Ten administrator jest odpowiedzialny lub ma misję nadzorowania czterech ministerstw: Centrum , Służby Cywilnej , Ceremonii i Podatków .
- Główny kontroler po prawej stronie (右 大 弁, Udaiben ) . Ten administrator jest odpowiedzialny lub ma misję nadzorowania czterech ministerstw: wojskowego , sprawiedliwości , skarbu i domu cesarskiego .
Zobacz też
Powiązane artykuły
Bibliografia
Uwagi i odniesienia
-
Nussbaum, Louis Frédéric. (2005). „Nagon” w Japan Encyclopedia, str. 685 w Książkach Google .
-
Nussbaum „Shonagon” na str. 855 w Książkach Google .
-
Titsingh, Izaak. (1834). Annals of the Emperors of Japan, s. 426. w Książkach Google
-
Dickson, Walter G. i in. (1898). „Osiem rad rządowych” w Japonii , str. 55-78. w Książkach Google
-
Dickson, s. 55-78. w Książkach Google ; fragment na stronie 56: „Klaproth podał w swoich Rocznikach cesarzy szkic tych ośmiu rad, z biurkami pod każdą. To jest ... krótka relacja od rządu Japonii. Studium takiego tematu jest raczej suche i nieciekawe, ale jest konieczne dla każdego, kto chce zapoznać się z historią Japonii, zarówno dawną, jak i współczesną ... ”
-
Ozaki, Yukio. (2001). Autobiografia Ozakiego Yukio: walka o rząd konstytucyjny w Japonii str. 10–11. w Książkach Google
-
Titsingh, str. 425-426. w Książkach Google
-
Titsingh, str. 425 w Książkach Google ; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki , s. 272 .
-
Unterstein (po niemiecku) : Ranks in Ancient and Meiji Japan (po angielsku i francusku) , str. 6 .
-
Dickson, str. 60. w Książkach Google
-
Nussbaum, „Sangi” na str. 817 w Książkach Google .
-
Titsingh, str. 427. w Książkach Google
-
Titsingh, str. 429. w Książkach Google
-
Titsingh, str. 430. w Książkach Google
-
Titsingh, str. 431. w Książkach Google
-
Titsingh, str. 432. w Książkach Google
-
Titsingh, str. 433. w Książkach Google
-
Varley, str. 272 .
Źródło tłumaczenia