Cieplarniany zwany także sarce , Saara , piła lub Serta jest zwierzęciem legendarny prawdopodobnie z opisem Pliniusza i ogólnie opisane w średniowiecznym bestiariusz jak ryba skrzydlate , czasem ptak lub chimeryczna smoka, który zajmowałby się do łodzi, aby je wrak . Jest tematem dwóch dworskich książek miłosnych, w których służy jako metafora, ale w przeciwieństwie do innych stworzeń ze średniowiecznych legend, jej postać jest rzadko wykorzystywana we współczesnych pracach.
Pliniusz zacytował, bez opisu, zwierzę, któremu nadał imię Serre, być może to było inspiracją do opisów średniowiecznych bestiariuszy. Szklarnia jest opisany z VIII th wieku przez Izydora z Sewilli , ale opis sprawia mu udowodnić, że nie ma potwora pod oczami. Szklarnię przejmuje Vincent de Beauvais w swoim Speculum Naturale . W XII -tego wieku , Thaon Philippe opisuje w swojej Bestiariusz i XIII th century , William Clerk Normandii włączyła ją do swego Boskiego Bestiariusz . Szklarnia jest najczęściej przedstawiana jako smok ze skrzydłami ścigający łódź lub zatrzymujący wiatr skrzydłami.
Miłość Bestiariusz z Richard de Fournival powiedział:
„Szklarnia to skrzydlaty potwór, który zamieszkuje morza. Kiedy widzi, jak statek szarpie się na pełnych żaglach, rozkłada skrzydła, by złapać cały wiatr, i biegnie z całej siły przed statek. Ale kiedy jest zmęczona tą bezużyteczną pracą, składa skrzydła, jakby została pokonana, i daje się pochłonąć falom ”
- Richard de Fournival , Bestiariusz miłości
Po tym opisie następuje anonimowy tekst The Lady's Response :
„Świat jest morzem, które dobrzy ludzie przekraczają bez lęku, a szklarnia jest obrazem ludzi, którzy po dobrym rozpoczęciu ulegają zniechęceniu i dają się opanować lenistwu: potem ulegają sztormom. występki i grzech "
- Odpowiedź pani
Boski bestiariusz Wilhelma Kleryka Normandii zawiera bardziej szczegółowy opis:
„Jest bestia, którą nazywamy Serre i której kwatera nie jest na ziemi, ale na dnie ogromnego morza; ta bestia nie jest mała, ale wręcz przeciwnie, jej ciało jest bardzo duże; ma duże skrzydła. Kiedy widzi statki i dromony pływające po morzu, rozpościera skrzydła do wiatru i płynie z całą prędkością, jaką jest w stanie, w kierunku statku; wiatr unosi ją ponad słone i głębokie fale. Leci w ten sposób przez długi czas, aż nie można już iść dalej; potem cofa się i przyznaje do porażki, a morze pochłania ją i pochłania, ciągnąc na dno. Żeglarze, którzy żeglują po morzach, nie chcą jej nigdy spotkać, ponieważ stanowi wielkie zagrożenie dla morza i często powoduje utratę statków, które udaje jej się dogonić ”
- William the Cleric of Normandy , Divine Bestiariusz
Opisy tego zwierzęcia w średniowiecznych bestiariach wskazują na podobieństwa do krakena i być może sięgają do biblijnego Lewiatana . Opis Izydora z Sewilli przywołuje miecznika lub piłę. Według Philippe de Thaon szklarnia to chimeryczne zwierzę z ogonem ryby , głową lwa i skrzydłami . Późniejsze opisy nie wspominają już o głowie lwa: szklarnia stała się skrzydlatą rybą, która lubi ścigać statki .
W swoim Bestiariusz Miłości , Richard de Fournival oferuje następujący opis szklarni: „Szklarnia jest cudownie duży i silny ptak, który leci szybciej niż same dźwigi, których skrzydła są tak ostre jak brzytwy. "
W średniowiecznych bestiariach jest również przedstawiany jako ryba piła ze skrzydłami i zębatym grzebieniem, żyjąca na dnie morza. W relacjach, które go dotyczą, herb ten pozwala na oglądanie kadłubów statków pływających poniżej. Następnie ściga rozbitków w postaci uskrzydlonego psa lub harpii. Jej ciało jest często bardzo duże, ponieważ kiedy podnosi skrzydła, wiatr już nie wieje w łodzie. Szklarnia goni statki, ale po około trzydziestu etapach , jeśli nie dogoniła łodzi, rezygnuje z pościgu i pozwala zatopić się w głębinach oceanu.
Trybuny tego zwierzęcia (prawdopodobnie te z piły) byłyby oferowane jako ex-voto w świątyniach.
Ukryty symbolizm i moralność legendy cieplarnianego jest to, że człowiek, który zaczyna się na właściwej drodze , ale kto z lenistwa nie osiągnąć swój cel: jest symbolem. Upadek w głębiny oceanu zwiastowałby głębię piekła . Wreszcie diabeł wycofuje świętą inspirację od człowieka, gdy szklarnia czerpie wiatr z żagli łodzi.
W bestiariusz miłości z Richard de Fournival , szklarnia jest rywalem w miłości, która stara się podbić pani: to ostrzeżenie, ponieważ rywal, jak szklarni, zawsze kończy się porzucenie pościg. Bestiariusz Miłości następuje przez anonimowego piśmie , La Response de la Dame, gdzie pani identyfikuje siebie z szklarni. Te dwie książki dotyczą miłości dworskiej .