Poczucie kierunku jest zdolność człowieka lub innego zwierzęcia , aby znaleźć swoją drogę ( znalezienie drogi w języku angielskim). To pozwala im przedostać się z jednego punktu w przestrzeni do drugiego. Zasadniczo proces obejmuje cztery kroki:
Środowisko, a zwłaszcza środowisko miejskie, może szczególnie wpływać na zdolność jednostki do odnalezienia własnej drogi. Kevin A. Lynch , używając terminu znalezienie drogi w jego 1960 City Obraz , badano zdolność miasta do zapewnienia orientację.
Niektóre zwierzęta wydają się być w stanie orientować się lub korygować swoją orientację dzięki organom „magnetorecepcji”, wrażliwym na ziemskie pole magnetyczne . Tak jest np. w przypadku żółwi , homarów , robaków , ślimaków , żab , traszek czy nietoperzy . Istnieją dwie główne hipotezy wyjaśniające tę zdolność, jedna opiera się na obecności kryształów magnetytu w niektórych narządach, a druga nawiązuje do roli białka obecnego w siatkówce , zwanego kryptochromem .
Większość zwierząt masowo migrujących wykorzystuje zarówno pole magnetyczne, jak i wizualne punkty orientacyjne (np. gołąb pocztowy (w którym ucho wewnętrzne wydaje się być siedliskiem tej zdolności), ryby i ptaki wędrowne ), a także pszczoły, które ponadto wykorzystują polaryzację światła dla orientacji.
Hynek Burda (ekolog sensoryczny z Czeskiego Uniwersytetu Przyrodniczego w Pradze , badający od 39 lat temat odbioru magnetycznego, wykazał w 2013 r. wraz ze swoim zespołem, że pies ma tendencję do oddawania moczu lub kału, gdy jest skierowany na północ w kierunku południowym; oraz Catherine Lohmann ( Biolog z University of North Carolina) niedawno (2020) wykazał, że pies może również „wykorzystać ziemskie pole magnetyczne do obliczania skrótów w nieznanym terenie” . A różne gatunki mrówek wypracowały metody o różnej orientacji, a czasem bardzo wyrafinowane ( wewnętrzne krokomierz , polaryzacja światła , ślady chemiczne pozostawione przez inne mrówki itp.).
Ludzki wydaje głównie korzystają terenowe punkty, słońce lub księżyc, doświadczenie pokazało, że bez takich znaków (w jednorodnym pustyni lub lasów tropikalnych) ludzie mają tendencję, aby zawrócić lub mieć dość chaotyczną trajektorię. Ale eksperymenty wykazały, że jest również wrażliwy na ziemskie pole magnetyczne.
Eksperymenty sugerują, że ludzie z zawiązanymi oczami po przebyciu dużej odległości wydają się do pewnego stopnia zachować zdolność do wykorzystywania ziemskiego pola magnetycznego do orientacji.