Seguiriya lub siguiriya jest „palo” (styl śpiewu) z flamenco . Jest to jedna z podstawowych piosenek zgrupowanych razem pod pojęciem cante jondo . Jest to utwór swobodny o strukturze rytmicznej dwunastu uderzeń, który w swojej tradycyjnej formie śpiewany jest z towarzyszeniem gitarzysty, ale znany jest także a cappella w swojej prymitywnej formie. Wywodzi się z pieśni a palo seco (pojedynczy głos) i jest spokrewniony z livianas i serranas , ale nie ma związku z seguidillą, która jest tańcem andaluzyjskim, podczas gdy seguiriya nie jest głównie tańczona.
Styl seguiriyas różni się w zależności od regionu Andaluzji . Te z Triany są najstarsze. Tematy tych piosenek są często tragiczne.
„Najstarszą piosenką, zarówno potwierdzoną, jak i możliwą do przypisania, jest siguiriya, związana z imieniem Frasco El Colorao, która najwyraźniej pochodzi z lat czterdziestych XIX wieku. łączy część repertuaru jondo z kulturą późnego średniowiecza. " (Cante Jondo, Pierre Lefranc , publikacja Wydziału miłych listów, str. 35).
Atrybuty to wynalazek tego stylu gypsy flamenco piosenkarka z początku XIX th century, El Planeta , jego uczeń El Fillo był jednym z najbardziej reprezentatywnych śpiewaków, stworzył kilka Seguiriyas które staną się klasykami cante flamenco .
Repertuary seguiriya są rozdzielane zgodnie z ich występowaniem na terytorium cante jondo, które obejmuje prowincje Sewilli i Kadyksu . Seguiriyas z Triana są najstarsze, a następnie z Los Puertos , Cadiz i Jerez . Katalogi te rosną od końca XVIII XX wieku do 1940 roku.