Ufortyfikowany sektor Faulquemont

Obwarowany sektor Faulquemont jest częścią linii Maginota , położonej pomiędzy obronnego sektora Boulay na zachodzie i obronnego sektora Saary na wschodzie.

Tworzy linię wzdłuż granicy francusko-niemieckiej , na północny wschód od miasta Faulquemont , od Niedervisse do Teting-sur-Nied (w Mozeli ). Fortyfikacje sektora są dość solidne, ale ze względów budżetowych pozbawione są prac artyleryjskich.

Organizacja i jednostki

Najpierw pod dowództwem 6 th Region Wojskowy ( HQ w Metz ) do wypowiedzenia wojny, obszar potem pod dowództwem 3 th  armii , a od25 września 19394 th  armii (z wyjątkiem podsektora Narbéfontaine kto przebywa w 3 th  wojska i trafia do SF Boulay ). Podsektory Lixing i Leyviller są zintegrowane z15 marca 1940.

Duża jednostka wzmacniająca znajduje się na 10 maja 19409 th  wojska , składający się z 47 th  piechoty podziału ( rezerwowego, seria A ) i 11 th  podziału piechoty . Dywizje te będą stopniowo wycofywane z frontu i wysyłane do Reims , aby tam zatrzymać Niemców.

W Wrzesień 1939sektor jest podzielony na trzy wzmocnione podsektory:

• podsektor Narbéfontaine , powiedział 160 th  Fortress pułku piechoty  ;
• podsektor Steinbesch (zwany także Zimming ), poinformował 156- ty  Pułk Piechoty Fortecy  ;
• podsektor Bois des Chenes , powiedział 146 th  Fortress Pułku Piechoty .

Podsektor Narbéfontaine przechodzi przez 25 września 1939pod kontrolą ufortyfikowanego sektora Boulay .

Z 15 marca 1940sektor przejmuje również dowództwo nad dwoma podsektorami z ufortyfikowanego sektora Saary  :

• podobszar Lixing , 69 th  Pułku Fortress piechoty karabinów maszynowych  ;
• podsektor Leyviller , 82 th  artylerzystów Fortress Pułku Piechoty .

Artyleria sektora składa się z:

• 163 ul pozycji artyleryjski pułk (trzy położenia każdego z trzydziestu ośmiu 75  pistoletów mm modelu 1897 dwanaście 155  mm C 1915 Saint-Chamond szesnaście 155  mm L 1877 de Bange dwanaście 155  mm L 1916 Saint-Chamond cztery 155  mm L 1918 Schneider);
• 39 th komórkowego twierdza artyleryjski regiment (trzy grupy ciągnionych uzbrojony dwudziestu czterech 75  mm 1897/1933 TTT pistoletów do dwunastu 155  mm C 1917 Schneider TTT).

• Odznaka 69 th ORI.

• Odznaka 146 th ORI.

• Odznaka 146 E FIR (1938).

• Odznaka 156 th ORI.

• Odznaka 160 i RIF.

Lista elementów

Ostatni obszar na wschód od ufortyfikowanego regionu Metz , sektor Faulquemont jest stosunkowo niewielkim sektorem, ponieważ tylko pięć oddziałów piechoty, osiem kazamatów piechoty, trzy bunkry i dodatkowa artyleria, do których dodano 33 bunkry MOM i 34 wieżyczki STG . Zbudowany na zachód od głównej części basenu węglowego Lotaryngii ( Freyming-Merlebach , Stiring-Wendel , Creutzwald , Saint-Avold i Forbach ), którego w związku z tym nie chronił, ten odcinek o długości około piętnastu kilometrów stanowi połączenie między sektorem Boulay i lukę Sarre. Wszystkie prace w sektorze Faulquemont są pozbawione bloków artyleryjskich i przerw schronów CORF-u. W rzeczywistości, biorąc pod uwagę niepewność związaną z prowizorycznym stanem Saary, a zwłaszcza niskim budżetem, instalacja armat i budowa schronów zostały przesunięte na drugi cykl.

Pomiędzy ufortyfikowanym sektorem Faulquemont a granicą francusko-niemiecką zbudowano małe bunkry służące jako przyczółki („twierdze”), takie jak Carling (zniszczona), Moulin d'Ambach na D72 (między Saint-Avold i Porcelette ), z D26 (rue de Diesen w Porcelette, naprzeciw Grünhof) (zniszczona), z D633 (między Saint-Avold i Carling), z Moulin-Neuf na D603 (między Saint-Avold i Moulin-Neuf ) i Petit-Ebersviller na D20. Muszą być zajęte przez oddziały opóźniające działania (DAR), których zadaniem jest spowolnienie przeciwnika przed przybyciem na „główną linię oporu”, ale także umożliwienie w tym przypadku odzyskania małych jednostek. ruchoma straż republikańska odpowiedzialna za dokonanie ostrzeżenia.

• Bunkier w pobliżu D633 (między Saint-Avold i Carling).

• Ufortyfikowany dom w pobliżu D27 (między Saint-Avold i Porcelette) i młyna Ambach.

• Ufortyfikowany dom w pobliżu D27 (między Saint-Avold i Porcelette).

• Ufortyfikowany dom w pobliżu D27 (między Saint-Avold i Porcelette).

• Ufortyfikowany dom w pobliżu D27 (między Saint-Avold i Porcelette).

Organy ufortyfikowanego sektora Faulquemont ( PC w Marthille )

Podsektor Steinbesch znany również jako Zimming (PC w Haute-Vigneulles )	Podsektor Bois-des-Chênes zwany również Teting (PC w Steinbesch)
A 34 Kerfent A 35 Bambesch ACa3 Bambesch C 70 Bambiderstroff Nord C 71 Bambiderstroff Sud C 72 Einseling Nord A 36 Einseling C 73 Einseling Sud C 74 Quatre-Vents Nord C 75 Quatre-Vents Sud ACa2 Stocken A 37 Laudrefang	C 76 Bois-de-Laudrefang North C 77 Bois-de-Laudrefang South A 38 Teting ACa1 Teting 33 modele bloków 1935 i 1936 ponumerowane od Ab 1 do 36

Kod każdej jednostki wskazuje na jej charakter: „A” dla dzieł, „C” dla kazamat piechoty, „O” dla obserwatoriów i „ACa” dla kazamat artyleryjskich typu RFM . Numeracja odbywa się z zachodu na wschód ufortyfikowanego regionu Metz (który odpowiada sektorom Crusnes , Thionville , Boulay i Faulquemont).

Obserwatoria

Dla najważniejszych:

• CORF Observatory of the Kerfent PO (blok 4 struktury Kerfent )
• Obserwatorium Laudrefang PO CORF (blok 5 struktury Laudrefang )
• Obserwatorium Coast 400
• Obserwatorium na obozie Téting
• Obserwatorium Tattenholz

Historia

Uwagi i odniesienia

1. W 1939 roku 6 th  wojskowy okładki rejon część departamentów Mozy (mniej miasteczek Stenay i Montmédy) od Meurthe i Mozela ( Briey , miasteczek Thiaucourt i Pont-à-Mousson ) od Mozeli (dzielnice Metz , Thionville i Boulay ) oraz Marne .
2. Jean-Yves Mary i Alain Hohnadel , op. cit. , t.  2, str.  182.
3. Jean-Yves Mary i Alain Hohnadel , op. cit. , t.  2, str.  162.
4. Poziom ochrony kazamaty na Linii Maginota zależy od jej modelu i okresu budowy. W latach 1928-1935 budowano najsilniej chronione modele: kazamaty i konstrukcje CORF (Komisja ds. Organizacji Rejonów Umocnionych ), ze ścianami i płytami o grubości do 3,5 metra betonu). Następnie od 1935 roku przyszedł MOM zrąbów (osobowego wojsk), z 0,60 do 1,5  m betonu, z bardzo różnych modelach w zależności od regionu: RFM (Rejon Umocniony Metz), RFL (obszar otoczony murem z Lauter), 1 st , 2 e , 20 e i 7 e RM ( region wojskowy ). Najbardziej chronione MOM to FCR (wzmocnione fortyfikacje wiejskie). Od 1937 do 1940 roku STG (Sekcja Inżynierii Technicznej) znormalizowała konstrukcje z zabezpieczeniem od 1,50 do 2  m betonu.
5. Jean-Yves Mary i Alain Hohnadel , op. cit. , t.  3, s.  111-115.

Zobacz też

Bibliografia

• Jean-Yves Mary , Alain Hohnadel , Jacques Sicard i François Vauviller ( il .  Pierre-Albert Leroux), Men and works of the Maginot line , t.  1, Paryż, Histoire & collections editions, coll.  "The Encyclopedia of armii FRENCH" ( N O  2)2000( przedruk  2001 i 2005), 182  str. ( ISBN  2-908182-88-2 ).
  • Ludzie i dzieła z linii Maginota , t.  2: Formy techniczne fortyfikacji północno-wschodniej , Paryż, Historia i zbiory,2001, 222  pkt. ( ISBN  2-908182-97-1 ).
  • Ludzie i dzieła z linii Maginota , t.  3: Tragiczne losy linii Maginota , Paryż, Historia i zbiory,2003, 246  s. ( ISBN  2-913903-88-6 ).
• Stéphane Gaber , The Maginot line in Lorraine , Metz, Éditions Serpenoise,2005, 180  pkt. ( ISBN  978-2-87692-670-7 ).

Linki zewnętrzne

Lokalizacja

• „  Mapowanie wektorowe  ” na http://www.cartomaginot.com .
• „  Geolokalizacja w pliku kml  ” na stronie http://www.attila-77250.fr/ .
• „  Ufortyfikowany sektor Faulquemont  ” , na http://www.wikimaginot.eu/ .

Opisy i zdjęcia

• „  Faulquemont (ufortyfikowany sektor)  ” , na http://maginot.fortiff.be/ .
• „  The works of SF de Faulquemont  ” , na http://www.alsacemaginot.com/ .
• „  Ufortyfikowany sektor Faulquemont  ” na http://www.lignemaginot.com/ .
• „  Ufortyfikowany sektor Faulquemont  ” , na http://maginotmoselle.free.fr/ .
• „  Ufortyfikowany sektor Faulquemont  ” na http://www.kerfent.com/ .
• „  Faulquemont Fortified Sector  ” , na http://ligne.maginot.corf.free.fr/ .

Powiązane artykuły