Second Analytics
Second Analytics
| Tytuł oryginalny | (grc) Ἀναλυτικὰ ὕστερα |
|---|---|
| Część |
Analiza organonu ( d ) |
| Język | Starożytna greka |
| Autor | Arystoteles |
Drugie Analytics lub Posterior Analytics jest dziełem Arystotelesa i stanowi czwartą księgę Organon (zgodnie z klasyfikacją w starożytnych i średniowiecznych komentatorów ), a druga część Analytics . Zajmują się już, nie tak jak Pierwsza Analityka , sylogizmem w ogóle, ale szczególnym typem sylogizmu, „ naukowym sylogizmem ” lub demonstracją . „Demonstracja jest rodzajem sylogizmu. " Nauka jest przedstawiana jako systemu dedukcyjnego .
Zawartość
Wiedzieć to znać przyczynę , to znaczy powiedzieć „dlaczego” danej rzeczy. W demonstracji przesłanki muszą być „prawdziwe, najpierw bezpośrednie, lepiej znane niż konkluzja, poprzedzająca je i przyczyny konkluzji” (I, 2, 71 b 21). Oprócz wspólnych zasad logicznych praw niesprzeczności i wykluczonego środka, Arystoteles utrzymuje, że każda nauka ma swoje własne zasady . „Cała nauka demonstracyjna obraca się wokół trzech rzeczy: rzeczy, które zakładamy, że są, powszechnych pojęć, które nazywamy aksjomatami, pierwszych pojęć, z których demonstrujemy, i po trzecie, właściwości, z których każdy przyznajemy, że oznacza” (ja , 10, 76 b 13).
Arystoteles objaśnia przebieg nauki: „Szukamy czterech rzeczy: faktu, dlaczego, jeśli tak, i czym jest” (II, 1, 89 b 24).
Bibliografia
Tekst
- Analityczne sekundy , trad. J. Barthélémy Saint-Hilaire [1]
- Analityczne sekundy , trad. J. Tricot, Vrin, 1962 [2]
- Second Analytics. Organon IV , trad. P. Pellegrin, Garnier-Flammarion, 2005
Studia
- Jacques Brunschwicg, „Przedmiot i struktura drugiej analizy według Arystotelesa”, w: E. Berti, Aristotle on Science , Padoue, 1978, s. 61-96.
- J. Barnes, „Arystotelesowska teoria demonstracji”, Phronesis , 14 (1969), s. 123-152.
- David Ross, Arystoteles (1923), tłum., Publications Gamma, 1971, s. 14, 57-68.