Sardus Pater

Sardus Pater lub Sardus Pater Babai to tytułowe bóstwo starożytnych Sardyńczyków , poświadczone relacjami Pauzaniasza i uważane za syna Makerisa, bóstwa libijskiego, którego imię wywodzi się od libijskiego imɣura „rosnąć, rosnąć”. Byłaby głównym bóstwem panteonu cywilizacji nuragijskiej . Świątynia Antas był uważany za miejsce kultu poświęcone tego bóstwa. Czasami jest utożsamiany z fenickim bogiem Sidem, ponieważ na miejscu świątyni Antasa znajdują się pozostałości świątyni poświęconej temu ostatniemu, jednak czasami jest uważane za dzieło rzymskie.

Uwagi i odniesienia

1. Edward Lipiński , Gods and Goddesses of the Phoenician and Punic Universes , Peeters Publishers,1995, 536  s. ( ISBN  978-90-6831-690-2 , czytaj online ) , str.  368
2. Słownik cywilizacji fenickiej i punickiej , wyd. Brepols, Turnhout, 1992, s.  395 .

Zobacz też

Linki wewnętrzne

• Świątynia Antasa
• Kultura nuragska

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

• Elisabeth Fontan i Hélène Le Meaux [red. de], Morze Śródziemne Fenicjan. Od Tyru do Kartaginy , wyd. Arab World Institute / Somogy, Paryż, 2007 ( ISBN  9782757201305 )
• Claude Baurain i Corinne Bonnet, Fenicjanie, żeglarze z trzech kontynentów , wyd. Armand Colin, Paryż, 1992 ( ISBN  2200212232 )
• Edward Lipiński [red. de], Słownik cywilizacji fenickiej i punickiej , wyd. Brepols, Turnhout, 1992 ( ISBN  2503500331 )
• Edward Lipinski, Bogowie i Boginie wszechświata fenickiego i punickiego , Louvain, 1995 ( ISBN  2877231909 )
• Fenicjanie , Paryż, Stock ,1997, 670  s. ( ISBN  2-234-04819-2 )
• Michel Gras, Pierre Rouillard i Javier Teixidor, The Phoenician Universe , Paryż, Arthaud ,1994, 283  pkt. ( ISBN  2-7003-0732-1 )