Rozdział II | |
Moneta z czasów panowania Shapur II . | |
Tytuł | |
---|---|
Cesarz Sasanidów | |
309 - 379 | |
Poprzednik | Adhur-Narseh |
Następca | Ardachîr II |
Biografia | |
Dynastia | Sasanidzi |
Data urodzenia | 309 |
Data śmierci | 379 |
Tata | Hormizd II |
Matka | Ifra-hormazd |
Małżonka | Sithil-Horak |
Dzieci | Yazdegerd I st (?) |
Chapour II , Shapur lub Shapour (po persku شاپور دوم, Šapur-e davom; czasami nazywany „Wielkim”) jest cesarzem dynastii Sasanidów w Persji, który panował od 309 do 379 roku . Podczas jego panowania Imperium Sasanidów zobaczył drugi złoty wiek po tej, która miała miejsce podczas panowania Shapur I st (241-272).
Po śmierci króla Hormizda II (302-309) władcy perscy zabili jego najstarszego syna Adhur-Narseha , drugiego zaślepili , a trzeciego uwięzili ( Hormizd , który następnie uciekł do Bizancjum ). Tron jest zarezerwowany dla jeszcze nienarodzonego syna jednej z żon Hormizda II . Shapour II byłby zatem jedynym królem w historii, który został koronowany w macicy : koronę umieszcza się na łonie matki. Dlatego dziecko, imieniem Shapour, urodziło się królem; rząd jest sprawowany przez jego matkę i inne wysoko postawione osobistości imperium.
Kiedy Shapour II osiągnie wiek panowania, okazuje się, że jest jednym z największych królów dynastii.
W 337 , tuż przed śmiercią cesarza Konstantyna I st (324-337), Shapur II złamał traktat pokojowy Nisibe zawartego w 297 pomiędzy Narseh (293-302) oraz cesarza Dioklecjana (284-305), który został zachowany do czterdziestu lat. Trwający 26 lat konflikt rozpoczyna się w dwóch seriach wojen, z których pierwsza toczy się od 337 do 350. Następnie Shapour II próbuje podbić, z różnym powodzeniem, wielkie fortece rzymskiej Mezopotamii : Singara , Nisibis (którą atakuje razy na próżno) i Amidy . Cesarz rzymski Konstancja II (353-361) wciąż zostaje pokonany na polu bitwy. Niemniej jednak Shapour II nie czyni prawie żadnych postępów; siła militarna jego królestwa nie wystarcza do trwałej okupacji podbitych terytoriów.
Na wschodzie Shapour II rozpoczyna wojnę eksterminacji, trzecia dynastia Imperium Kushan zostaje zlikwidowana około 342 roku, a wicekról Sasanidów zostaje umieszczony w Bactres . Zniknięcie tego buforowego państwa stawia Iran w bezpośrednim kontakcie z koczowniczymi plemionami, wśród których wymienia się Chionitów , przekraczających Oxus w dekadzie 340 . Shapour z 356 roku przerywa swoje kampanie przeciwko Rzymowi i walczy na wschodzie. Założył swoją zimową kwaterę w kraju „Chionitów i Eusènes”. Po długotrwałej walce są zmuszeni zawrzeć traktat pokojowy w 358 roku , a ich król Grumbates wraz ze swoimi wojskami federalnymi Shapour II towarzyszy w jego wojnie z Rzymianami podczas oblężenia Amidy . Jednak inne niebezpieczeństwo czai się na północy, gdzie Alanowie przekraczają Kaukaz, by zaatakować Armenię .
W 358 roku Shapour II był gotowy do rozpoczęcia drugiej serii wojen z Rzymem, które zakończyły się większym sukcesem. W 359 roku Shapour II podbija Amidę po siedemdziesięciotrzydniowym oblężeniu, aw następnym roku (360) zajmuje Singarę i inne fortece. W 363 cesarz Julian (361-363), na czele silnej armii, przedarł się do stolicy Shapour, Ktezyfonu i pokonał wyższą armię Sasanidów w bitwie pod Ktezyfonem, ale został śmiertelnie ranny podczas przejścia na emeryturę. Jego następca Jovien (363-364) zawiera pokój, na mocy którego okręgi Tygrys i Nisibis (w sumie pięć rzymskich prowincji) zostają przekazane Persom, a Rzymianie nie obiecują dalszej ingerencji w Armenii i zobowiązują się do corocznego składania hołdu wspólnie budować z Iranem fortece wzdłuż Przełęczy Kaukazu. Ten wielki sukces reprezentują rzeźby w skale niedaleko miasta Bishapour w Persji ; pod kopytami królewskiego konia leży ciało wroga, prawdopodobnie Juliana, a błagający Rzymianin, cesarz Jowian, prosi o pokój.
Shapour II następnie najechał Armenię , gdzie schwytał króla Arszaka II , wiernego sojusznika Rzymian, za zdradę, a następnie skazał go na śmierć. Następnie próbuje wprowadzić zaratusztrianizm w Armenii. Ormiańska szlachta skutecznie mu się opierała, potajemnie wspierając Rzymian, którzy wysyłają króla Papa , syna Arszaka II , do Armenii. Wojna z Rzymem grozi ponownym wybuchem , ale Walens poświęca Papa, przygotowując go do zamachu w Tarsie, gdzie schronił się ( 374 ).
Kiedy współczesne rzymski historyk Ammianus Marcelina listy prowincjach imperium, cytuje Asyria , Susiana , multimedia , Persja właściwa, Partia , Wielka Carmania , Hyrkania , Margiana , Bactria , Sogdiana kraj Sakas i Scythia poniżej Górze eFashion Serica , Arie The Paropamisada Drangiana The Arachozja i Gedrozja . Shapour II masowo deportował jeńców z terytoriów rzymskich znajdujących się pod jego dominacją, z których większość osiedliła się w Susianie . Odbudował Suzę po zabiciu jej zbuntowanych mieszkańców.
Shapour II początkowo nie był wrogo nastawiony do chrześcijan osiadłych w jego imperium, na czele którego stał Simon bar Sabbae , katolikos z Seleucji i Ktezyfonu . Jednak przekształcenie cesarza Konstantyna I st do chrześcijaństwa generuje nieufność do „wielkiego króla” vis-à-vis jej chrześcijańskie tematy, uznawane za agentów wroga za granicą. Wojna między imperiami przekształci tę nieufność we wrogość. Po śmierci Konstantyna I st , Shapour II , który przygotowuje się do wojny przez wiele lat, wymaga podwójnego chrześcijan podatkowych jego imperium do finansowania konfliktu. Simon odmawia przyjęcia pogłównego, a Shapour wydaje rozkaz deportacji katolików i jego duchownych do Karka de Ledan w prowincji Elam . Po ostatniej rozmowie z cesarzem Szymon został stracony 17 kwietnia 341 wraz z dwoma towarzyszami. To wtedy zaczyna się „cykl męczenników”, podczas którego „wiele tysięcy chrześcijan” zostaje skazanych na śmierć. Dwaj następcy Szymona, Szahdost i Bar Baszmin , również ponieśli śmierć męczeńską w następnych latach, a katolikosat Seleucji i Ktezyfonu pozostawał wolny od 346 do 363 .
Kiedy Shapour II zmarł w 379 r. , Imperium Perskie było silniejsze niż wcześniej, znacznie większe niż wtedy, gdy doszło do tronu, wschodnich wrogów spacyfikowano, a Persja przejęła kontrolę nad Armenią.
Shapour II ma jako następcę swojego brata Ardachîr II , prawdopodobnie bardzo starego, który rządzi zaledwie cztery lata, zanim z kolei zniknął.
Podczas panowania Shapoura II zgromadzenie Avesty dobiegło końca, herezja i apostazja są karane, a chrześcijanie prześladowani. Odniósł sukces w bitwach na wschodzie kraju, a miasto Nishapour w Khorassan (wówczas w Partii ) zostało przez niego odbudowane.
Shapour II poślubił perskiego szlachcica imieniem Sithil-Horak, od którego może mieć syna: