Wyspie San Clemente znajduje się w samym środku laguny weneckiej , które można zobaczyć bezpośrednio od Placu Świętego Marka , Giudecca lub Lido . Zajmuje powierzchnię około 0,17 km².
Wyspa, nazwana na cześć Klemensa Rzymskiego, była schronieniem dla krzyżowców w drodze do Ziemi Świętej. La Chiesa di San Clemente została zbudowana na wyspie w 1131 roku, a następnie klasztor. Różne zakony zamieszkiwały wyspę do 1645 r., Kiedy przybyli zakonnicy z Zakonu Kamedułów i z pomocą szlachty weneckiej odnowili kościół. San Clemente był również wykorzystywany przez Dożów Republiki Wenecji jako spotkania i rozrywkowym miejscem dla osób przybywających drogą morską. Na klasztor został umieszczony różnych zakonów w całej swojej historii, z których jako ostatni Kanoników Regularnych Laterańskich .
Projekt budowy przytułku dla kobiet na wyspie powstał około 1855-1857, podczas drugiej dominacji austriackiej . Zburzono stary klasztor, z wyjątkiem kościoła. Zadanie projektowe porucznik powierzył Pietro Beroaldiemu, który odwiedził główne ośrodki europejskie w celu zbadania najbardziej innowacyjnych budynków azylowych tamtych czasów. To Domenico Graziussi który był odpowiedzialny za projekt i prace budowlane, a następnie zastąpiony przez Annibale Forcellini i Tommaso Meduna . Prace rozpoczęto w 1858 roku i trwały do pierwszych miesięcy 1873 roku. Doktor Cesare Vigna został powołany na kierownictwo przytułku dla kobiet, zwanego Morocomio femminile centrale veneto di San Clemente di Venezia .
Został zamknięty w 1992 r. Na mocy ustawy 180/78 z 1978 r . Zanim zamknięto przytułek dla obłąkanych, Raymond Depardon nakręcił tam w 1980 roku film dokumentalny, San Clemente .
Obecnie wyspę zajmuje pięciogwiazdkowy hotel San Clemente Palace Kempinski Venice, a także kościół San Clemente .