Saibara (催馬楽) jest rodzajem japońskiej muzyki dworskiej z wokalnego towarzyszeniem Heian okres w obszarach Nara i Kioto . Gatunek ten, wywodzący się z tradycyjnej muzyki ludowej ( fūzokuuta (風俗 歌 ) Z okresu Nara , wykorzystuje instrumenty tōgaku , z wyjątkiem uchimono (打 物, instrumenty perkusyjne ) , Zastąpione przez shakubyoshi (笏 拍子 ) , Drewniane patyki używane do nadawania rytmu .
Saibara mogła rozwinąć się z muzyki czołowych koni, co zdaje się wskazywać na chińskie znaki, na które wymyślono jej nazwę, ale według niemieckiej muzykolog Eta Harich-Schneider istnieje kilka innych teorii.
Teksty piosenek są krótkie i proste w charakterze i przedstawiają sceny z życia. Repertuar szacowano kiedyś na około czterysta piosenek. Pod koniec ery Nara arystokracja bardziej zainteresowała się złożoną muzyką importowaną z zagranicy. Cesarz Horikawa (1079-1107), pomimo zamiłowania do kultury chińskiej od czasów Nary, również podziela zainteresowanie fūzokuuta . Dworzanie śpiewają piosenki saibara dla rozrywki. Modny arystokrata nie jest uważany za „na czasie”, jeśli nie jest zaznajomiony z najnowszymi chińskimi importami, takimi jak muzyka toka . W XIV th century, ponieważ z wielu wojen, katalog saibara maleje, ponieważ wiele części zostały utracone w czasie burzy i tylko ceremonia koronacyjna ( Daijōe (大嘗会 ) Cesarz Go-Mizunoo panujący od 1611 do 1629 roku w Nijo Pałacu, podjęto próbę rekonstrukcji starych pieśni Saibary, aw Pałacu Cesarskim w Kioto grano słynne „Ise no umi” .
Fujiwara no Fusahin, żona cesarza, opisuje w swoich kronikach dworskich, jak trudno jest znaleźć stare dzieła. Dziś w repertuarze znajdują się nowo powstałe pieśni ludowe imayōuta (今 今 歌, piosenka w stylu nowoczesnym ) .
Ise no umi no, kiyoki nagisa ni, shihogai ni, nanori zo yatsuma, kai ya hirowamu ya, tama ya hiro wa ya
„W pobliżu Morza Ise chcemy zbierać pszenicę morską, podczas gdy zbieramy małże i muszle, zbieramy perły, chcę znaleźć perłę”).
Harich-Schneider, E: Saibara, Deutsches Jahrbuch für Music, 1963, Harich-Schneider, E: A history of Japanese Music, Oxford UP, 1980