SIGKILL
Na platformach spełniających standardy POSIX , SIGKILL jest sygnałem wysyłanym do procesu, który powoduje jego natychmiastowe zakończenie. Symboliczna stała preprocesora C dla SIGKILL jest zdefiniowana w pliku nagłówkowym signal.h. Używane są symboliczne nazwy sygnałów, ponieważ numery sygnałów mogą się różnić w obrębie różnych platform; jednak w zdecydowanej większości systemów SIGKILL to sygnał numer 9.
Etymologia
SIG jest powszechnym przedrostkiem nazw sygnałów. KILL reprezentuje akt natychmiastowego zatrzymania procesu lub "zabicia" go = Kill.
Posługiwać się
Po wysłaniu do programu SIGKILL powoduje natychmiastowe zamknięcie. W przeciwieństwie do SIGTERM i SIGINT , ten sygnał nie może zostać odebrany ani zignorowany, a proces odbierający nie może wykonać żadnego czyszczenia.
- Procesy zombie nie mogą zostać „zabite”, ponieważ są już martwe i czekają, aż ich procesy rodzicielskie je „pogrzebią”.
- Procesy w trybie zatrzymania nie umrą, dopóki nie zostaną ponownie wybudzone.
- Proces init jest szczególny: nie odbiera sygnałów, których nie chce obsłużyć, więc może zignorować SIGKILL.
- SIGKILL nie pozostawia żadnej możliwości „zabitemu” procesowi wykonania operacji czyszczenia, w większości procedur zamykania systemów najpierw próbuje zakończyć proces za pomocą SIGTERM, a dopiero potem SIGKILL.
- Nieprzerwany proces uśpiony nie może zostać zatrzymany (ani uwolnić swoich zasobów), nawet gdy pojawi się SIGKILL. Jest to jeden z rzadkich przypadków, w których system UNIX musi zostać ponownie uruchomiony, aby naprawić tymczasowy problem z oprogramowaniem.
Bibliografia
-
Programowanie systemu Linux , Robert Love, O'Reilly Media, 2007, ( ISBN 9780596009588 )
Źródło