Przepisy medyczno-zdrowotne w nagłych wypadkach to zarządzanie środkami medycznymi wprowadzonymi w celu udzielenia pomocy osobie cierpiącej na nagły problem zdrowotny.
Zgodnie z definicją Niteroi jest to proces, który na podstawie wcześniejszych porozumień między kierownikami placówek opiekuńczych a przedstawicielami społeczności, przy poszanowaniu zasad regionalizacji i ustalania priorytetów, musi promować kompletność i sprawiedliwość opieki na wszystkich poziomach poprzez ułatwianie dostęp do zasobów niezbędnych w każdej sprawie, najbardziej adekwatnych, w sposób odpowiedzialny i elastyczny, w oparciu o uzgodnione i przejrzyste kryteria.
Termin przepis medyczny jest używany do określenia trzech pojęć:
Podstawową zasadą regulacji lekarskiej jest przede wszystkim klasyfikacja, „sortowanie medyczne” wniosku o pilną pomoc medyczną. Chodzi wtedy o skierowanie odpowiednich środków do ofiary krytycznego stanu patologicznego i wreszcie o skierowanie go bezpośrednio, jeśli to konieczne, do najbardziej odpowiedniej szpitalnej służby medycznej. Tak więc osoba z poważnymi oparzeniami udaje się bezpośrednio do punktu pomocy w przypadku poważnych oparzeń, które ma najbliższe dostępne łóżka, pacjent po urazie trafi bezpośrednio do ośrodka szpitalnego z dostępną salą operacyjną i zespołem, który jest w stanie go leczyć. Wcześniej ofiarę przewożono do najbliższej pogotowia ratunkowego, a następnie ewakuowano ją wtórnie do innego szpitala, jeśli służba nie mogła go leczyć, co marnowało czas. Przepisy medyczne umożliwiają przestrzeganie zasady „trzech R” dr Trunkey:
„ Właściwy pacjent we właściwym miejscu we właściwym czasie.
(Właściwy pacjent we właściwym miejscu we właściwym czasie) ”.
O uregulowaniu a priori mówimy wtedy, gdy regulacja następuje przed wysłaniem pomocy. W związku z tym pacjent na ogół nie był badany przez lekarza.
KrokiKiedy dana osoba jest ofiarą wypadku, choroby lub nagłego wystąpienia choroby, osoba ta lub jej otoczenie odczuwa potrzebę pilnej pomocy medycznej. Niektóre kraje utworzyły organizacje, aby szybko odpowiedzieć na tę prośbę; zasadniczo opiera się na centralnym regulatorze odpowiedzialnym za odbieranie połączeń telefonicznych i podejmowanie decyzji.
Regulacja jest więc początkowo problemem telemedycyny , aw szczególności telediagnozy.
Wnoszący odwołanie zwraca się o pilną pomoc medyczną (EMAD). Operator odbierający wezwanie powinien określić potrzebę pilnej pomocy medycznej (BAMU). Jednym z głównych problemów jest to, że pilność odczuwana i wyrażana przez dzwoniącego (DAMU) jest często niezwiązana z potrzebą prawdziwej pomocy doraźnej (BAMU), tj. Dzwoniący nie docenia pilności (na przykład incydent naczyniowo- mózgowy lub zawał mięśnia sercowego z pozornie oznaki) lub częściej, że ją przecenia (łagodna choroba o spektakularnych przejawach, panika, duży wpływ społeczny).
Po otrzymaniu wezwania kontroler określa:
Odpowiedź na wniosek o pomoc jest stopniowana, w zależności od powagi i pilności sytuacji:
Konsultacja w urzędzie miasta lub przychodni
Konsultacja na szpitalnym oddziale ratunkowym
Szybki pojazd ratowniczy (ratownicy); tutaj VSAV strażaków ze Strasburga
Pogotowie ratunkowe, Quebec
karetka medyczna; tutaj UMH du Smur d'Orléans
Helikopter medyczny; tutaj śmigłowiec Agusta A.109 z Samu 33
Trudność diagnostyczna jest tutaj maksymalna, ponieważ lekarz nie może zbadać pacjenta. W semiotyka nie jest jak reszta klinicznej praktyce medycznej. Osoba dzwoniąca może być nawet osobą trzecią mniej lub bardziej oddaloną. Nawet medyczna semiologia nadawana przez lekarza na miejscu jest słaba. Między medycyną szpitalną a lekami wykonywanymi przez regulatora istnieje duża odległość. Osoba niebędąca lekarzem poza oddziałem intensywnej terapii, a tym bardziej osoba niebędąca pielęgniarką, która byłaby odpowiedzialna za to zadanie, oczywiście nie mogłaby regulować tą skutecznością.
Nowe techniki transmisji obrazu umożliwiają wizualną telesemiologię dla organów regulacyjnych, w szczególności na bardzo dużych lub trudno dostępnych obszarach, takich jak Samu w Gujanie Francuskiej, która zarządza regionem lasów deszczowych Amazonii.
Regulacja a posteriori to regulacja wykonywana po wysłaniu służb ratowniczych. Zwykle jest to przypadek lekarza, który po zbadaniu pacjenta decydowałby o placówce szpitalnej, do której powinien zostać przewieziony i sam skontaktowałby się z szpitalnym oddziałem ratunkowym w celu przygotowania się do przyjęcia.
Priorytet nagłego przypadku pomiędzy leczonymi jednocześnie pacjentami zależy od kilku czynników:
Pilność (U) zależy od poziomu teoretycznego:
Gdybyśmy mogli określić ilościowo każdy element, moglibyśmy obliczyć pilność za pomocą równania:
U = G x s x V / T .To właśnie ta „wielkość awaryjna” skłania regulator do decyzji (wybór stopniowanej odpowiedzi).
Wartość społeczna (V) ma bardzo ważny wpływ. Na przykład śmierć, która z medycznego i technicznego punktu widzenia nie jest nagłym przypadkiem terapeutycznym, może jednak mieć silny wpływ, w szczególności w przypadku nagłej śmierci niemowlęcia : nie pozostaje nic więcej do zrobienia, jak tylko spróbować zaakceptować śmierć, to znaczy powiedzieć, pomóc ludziom opłakiwać utratę tych, którzy są wokół nich. Ta społeczna wartość bierze również pod uwagę tożsamość i kategorię społeczną ofiary, obecność mediów, sposób ubierania się osoby, „odrazę” (choroby skóry, AIDS ), wpływ społeczny, taki jak liczba świadkowie.
W ślad za Europ Assistance , która narodziła się w tym samym czasie co francuski samu, kilka dużych firm zorganizowało w kilku językach podobne „przepisy medyczne”, z medycznego punktu widzenia, oraz ze względu na szczególne ograniczenia związane z wnioskami o pomoc na duże odległości. emigranci.
W Belgii nie ma lekarza nadzorującego na poziomie centrów telefonicznych pomocy medycznej w nagłych wypadkach, którymi nadal zarządzają zwykli „centraliści”. Centralista Centrum 100/112, odpowiednik francuskiego PARM Samu, szacuje bez pomocy medycznej środki, które należy zastosować zgodnie z określonymi protokołami i nie ma bezpośredniego kontaktu z lekarzem, posiada dwujęzyczny podręcznik regulacyjny , wydany przez Federalna Służba Zdrowia Publicznego .
Jeśli belgijski szpital SMUR wyśle na miejsce UTIM (oddział intensywnej terapii: lekarz, pielęgniarka i kierowca karetki), lekarz Smur jest odpowiedzialny za ewakuację pacjenta do najbardziej odpowiedniego szpitala. Dlatego to on faktycznie reguluje a posteriori . Lekarze mogą zadzwonić do szpitala bazowego SMUR w celu uzyskania interwencji na wtórny transport UTIM przez lekarza tego UTIM, który działa jednocześnie jako regulator i „transporter”.
Oprócz tego wielojęzycznego zdecentralizowanego przepisu medycznego i na podstawie indywidualnych przypadków w oparciu o lekarzy z UTIM z SMUR, w Belgii istnieje krajowe centrum regulacji medycznych dla oparzeń w szpitalu wojskowym Neder-over-Hembeek dla przypadków katastrof , „Wybrany ze względu na centralne położenie i wielojęzyczność personelu” (patrz Plan BABI ).
FrancjaWe Francji przepisy medyczne zapewniają pilna pomoc medyczna , samus, organizowana przez wydział. Każde samu ma centrum odbioru i regulacji połączeń, CRRA lub Centrum 15.
LuksemburgW Luksemburgu trzy SMUR: północ, centrum i południe, w których znajdują się szpitale. Każdy region ma co najmniej jedno regionalne centrum szpitalne (CHR):
W Monako : przepisy medyczne w Monako mogą być osiągnięte przez szpital Princess Grace, regulacje medyczne są również wykonywane a posteriori przez zespoły UTIM. Lekarze UTIM działają jako regulatorzy, wspierani przez pogotowie ratunkowe w szpitalu bazowym lub, a priori, jeśli lekarz prowadzący dzwoni, przez numer szpitala, na przykład w celu zażądania transportu wtórnego.
Francuskojęzyczna Szwajcaria i TicinoWe francuskojęzycznej Szwajcarii i Ticino regulacje a priori dotyczące ośrodków „Health Emergency Emergency 144” są wykonywane przez operatorów, karetki pogotowia lub pielęgniarki ośrodków kantonalnych. Lekarze regulacyjni są w tych zakładach tylko częściowo obecni. Wyróżniają się dwie główne grupy kantonów:
Wszystkie francuskojęzyczne kantony mają karetki pogotowia na różnych poziomach:
SMUR są również obecne we wszystkich kantonach i są na ogół zależne od szpitali. W Wallis i Ticino współistnieją z nimi prywatne SMUR-y.
Śmigłowce są szczególnie obecne w regionach górskich: helikopter jest obecny w Genewie (REGA 15, należący do genewskich szpitali uniwersyteckich), helikopter REGA ma siedzibę w Lozannie (EGA 4), inny w Ticino (REGA 5) i Valais używa głównie Air Glacier i Air Zermatt.
Francuskojęzyczne kantony ustanowiły również system lekarzy nadzorujących (główny lekarz ratunkowy), który interweniuje, jeśli jest więcej niż 5 rannych. W kantonach uniwersyteckich SMUR w Lozannie i Genewie są jednostkami szkoleniowymi, a kadra kierownicza nadzoruje na co dzień lekarzy SMUR (zaawansowanych stażystów w dziedzinie anestezjologii, chorób wewnętrznych lub medycyny intensywnej).
Przepisy medyczne w innych krajach europejskichKraje hiszpańskojęzyczne, Andora
Usługa regulacyjna jest trójjęzyczna. Regulacja odbywa się w Szpitalu w odniesieniu do usług z krajów sąsiednich. W Hiszpanii: przepisy medyczne osiągnięto pod numerem 061 lub 112, ale wszystkie usługi objęte regulacjami mają inną nazwę w zależności od regionu autonomicznego. Każdy region jest odpowiedzialny za swoje ustawodawstwo zdrowotne i nie ma tekstów krajowych, które powodują, że system jest odmienny i szczególnie podatny na zagrożenia w przypadku kryzysu.
Kraje włoskojęzyczne
Włochy + Watykan i San Marino: 118 ośrodków podlega regulacjom w całym regionie zdrowia. Włoska Szwajcaria: 144 centrum jest trójjęzyczne
Kraje niemieckojęzyczne
Kraje anglojęzyczne Wielka Brytania W krajowej służbie pogotowia ratunkowego, która jest również najbardziej zaawansowaną usługą publiczną na świecie i jest zintegrowana ze zdrowiem publicznym, nie ma rzeczywistych przepisów medycznych, o restrykcyjnym znaczeniu, jakie im nadaliśmy. Mimo wszystko ta usługa jest nadal słabo zintegrowana z usługami szpitalnymi i lekarskimi. Lekarze z rzadkiego oddziału MICU (UTIM) (Londyn i Szkocja) w rzeczywistości samoregulują się z pomocą swojego podstawowego szpitala. Należy zwrócić uwagę na niedawną inicjatywę brytyjskiej NHS w celu ujednolicenia zawodu ratowników medycznych i angielskiej PARM, którzy stali się prawdziwymi ratownikami medycznymi pierwszymi absolwentami w Europie.
Kraje niderlandzkojęzyczne
Europa Środkowa i Skandynawska
Pamiętaj, że w Ameryce są trzy francuskie Samu 15 ( Gujana , Gwadelupa , Martynika ).
Deklaracja z Jalisco z 2000 roku określa podstawy medycznego regulowania sytuacji kryzysowych w przyszłych centrach regulacji i zintegrowanych systemach ratowniczych (SIUM) na kontynencie.
Stany Zjednoczone i KanadaW Stanach Zjednoczonych odpowiedź na prośbę o pilną pomoc medyczną nie dotyczy ani medycyny, ani zdrowia. Zapewnia go system ratownictwa medycznego (EMS), który nie ma ani prawdziwej integracji ze zdrowiem, ani prawdziwych przepisów medycznych w znaczeniu tutaj użytym. W dyspozytorzy , centra operatorzy EMS mają podstawowe protokoły do karetek spustowych z ratowników medycznych (EMT), w tym ratowników medycznych . Dlatego też północnoamerykański EMS nie jest zintegrowanym systemem zdrowia publicznego, w przeciwieństwie do systemów europejskich czy południowoamerykańskich.
W Kanadzie EMS podobny do tego w Stanach Zjednoczonych
kraje Ameryki Łacińskiej