Régis Deparis
Régis Deparis.jpg)
| Narodziny |
18 czerwca 1948 Hallennes-lez-Haubourdin |
|---|---|
| Śmierć |
28 maja 2013(64) 12. dzielnica Paryża |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Malarz |
| Trening | Szkoła Sztuk Pięknych w Lille |
Régis Deparis , urodzony dnia18 czerwca 1948w Lille i zmarł dalej28 maja 2013w Paryżu jest malarzem francuskim.
Nie bez humoru wybiera swoje tematy z dziedzictwa historycznej pamięci człowieka. Jego obrazy noszą tytuły „ Włoska willa” , „ Roman Mondanities” i „ Egyptian Landscapes” .
Biografia
Régis Deparis pochodzi z rodziny z Nord-Pas-de-Calais . W wieku piętnastu lat został zauważony przez prefekta Pas-de-Calais, który zlecił mu zaprojektowanie prefektury Arras .
Wyjechał z Francji po studiach artystycznych w École des beaux-arts w Lille oraz w École nationale supérieure des arts décoratifs w Paryżu, by osiedlić się w Rzymie . Tym samym przez dziesięć lat będzie inspirował się historyczną pamięcią tego miasta i wyjątkową dekadencją tego miejsca. To pytanie będzie źródłem serii włoskich pejzaży , Isola bella , Villa Lante . W 1973 roku w Rzymie , spotyka Henry Cueco który prosi go, aby wziąć udział w 25 th Wystawa młodych malarzy.
W 1974 roku pierwsza wystawa w Paryżu, następnie w Mediolanie i Genui. Świetny podróżnik, w swoich pobytach za granicą, zwłaszcza w Azji i Meksyku, odnajdzie nowe tematy.
W 1985 roku zdobył nagrodę „Villa Medicis hors les murs” przyznaną przez Ministerstwo Stosunków Zewnętrznych i wyjechał do Egiptu, aby pracować w Karnak Luxor.
W 1991 roku jego spotkanie z włoskim malarzem Enrico Bajem będzie źródłem długiej przyjaźni. W 1993 roku w Paryżu zostanie zaprezentowany zestaw 45 czteroręcznych obrazów włoskiego artysty zatytułowanych Le Moi Divided , opartych na twórczości psychoanalityka Ronalda Lainga .
W 1994 roku tworzy stajni Hesdin ofiarę, jako część rozległego zespołu wojskowego z XVIII -tego przejawów wiecznych sztuki współczesnej w Pas-de-Calais. Jeden z nich pozwolił na budowę monumentalnej instalacji Jeana Clareboudta w lesie Hesdin.
Pomimo swoich podróży Régis Deparis pozostaje przywiązany do historii swojego rodzinnego regionu. W 2004 roku opublikował Promenades dans Hesdin , Histoire d'une ville du Pas-de-Calais, dzieło, w którym łączy pamięć i sztukę współczesną.
W 2006 roku przeniósł się do Lecce w Apulii we Włoszech, aby produkować monumentalny 30 m 2 malarstwo , Homage to Murat , w Palazzo Palmieri , zabytkowym budynku związanego z historią miasta.
Pracuje
Wystawy osobiste
- 1974 Galeria Lilianne François, Paryż, Galeria Rinaldo Rotta, Mediolan , Galeria Rinaldo Rotta, Genua
- 1975 Galeria Lilianne François, Paryż, Pies jego pana , Galeria Il Grifo, Rzym
- 1976 Galeria Indiano, Florencja , Galeria Le Richerche, Turyn
- 1978 galeria miejska, Vitry-sur-Seine
- 1979 wystawia swoje włoskie krajobrazy w Narodowej Fundacji Grafiki i Sztuk Plastycznych w Paryżu
- 1985 stypendium naukowe "Villa Medicis hors les murs" pozwala mu pracować na terenie Karnak Luxor
- 1986 Lille Métropole Museum of Modern Art , seria Descente aux tombeaux wyprodukowana w Egipcie
- 1992 Narodowe Muzeum Historii Naturalnej , Jardin des Plantes, Paryż, malowane środowisko na Wielką Wystawę Owoców i Warzyw
- 1993 Galerie Barbier-Beltz, Paryż, Le Moi Divide , na podstawie pracy Ronalda Lainga , zestaw 45 czteroręcznych obrazów z włoskim artystą Enrico Bajem
- 1994 tworzy centrum sztuki Les Écuries d'Hesdin, które oferuje wydarzenia związane ze sztuką współczesną w Pas-de-Calais
- 1995 Galeria Nuova Gissi, Turyn, retrospektywa
- 1997 Hesdin Town Hall, 1697 Portraits of Abbé Prévost , Régis Deparis , wystawa przygotowana z okazji trzystulecia urodzin Abbé Prévost.
- 2001 palazzo Ruspoli, Rzym, Viaggi in Italia , retrospektywa jego twórczości włoskiej,Kwiecień 2001
- 2005 Sztuka współczesna w kościele Notre-Dame , Dni Dziedzictwa, Hesdin
- 2006 Galeria Osanna, Viaggio w Apulii , Nardò , Włochy
- 2007 realizacja monumentalnego malowanego stropu o powierzchni 30 m 2 , Hołd Muratowi , palazzo Palmieri, Lecce
Wystawy zbiorowe
- 1974 25 th Salon de la Jeune Peinture , Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża, Que bien Resiste , Lecco , Włochy
- 1975 17 artisti francesi , galeria Alzaïa, Rzym , galeria Lilianne François, FIAC, Międzynarodowe Targi Sztuki Współczesnej, Paryż. Regard 74: Ankieta dotycząca roku działalności plastycznej , galeria La Pochade, Paryż . „Triennale del Disegno”, Civitanova Marche, Włochy
- 1976 Ultimi 15 anni di Pittura we Włoszech , Museo Civico, Turyn
- 1977 Daily mythologies 2 , ARC 2, muzeum sztuki współczesnej miasta Paryża Sześciu mężczyzn / sześciu kobiet , Galerie Jean Larcade, Paryż Listopad w Vitry , galeria miejska, Vitry-sur-Seine
- 1978 34 th Salon de Mai , Grand Palais, Paryż Mówiłeś wieloryba? , Maison de la Culture, Châlon-sur-Saône, Le Salon de Mai w Japonii , wystawa objazdowa zorganizowana przez gazetę Mainichi
- 1979 "Listopad w Vitry 1969/1979" wystawa laureatów nagrody malarskiej, galeria miejska, Vitry-sur-Seine Sceny z życia zwierząt , Saint-Gengoux-le-National
- 1980 Prove d'Autori , Muzeum Sztuk Pięknych w Rawennie
- 1981 Arte e Critica , Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Rzymie
- 1982 Naprawdę piękne ... Portrety jakiegoś bydła w Franche-Comté, wykonane przez 12 artystów , Musée des Beaux-Arts, Dôle
- 1982/1983 Od Matisse'a do współczesności, Trendy w Nord-Pas-de-Calais od 1945 roku , Palais des Beaux-Arts w Lille
- 1986 Współczesna kreacja , Czterej francuscy artyści, Francuskie Centrum Kultury w Kairze La Chasse et autres Histoires , Reims
- 1988 Malarstwo francuskie z Fundacji Paribas , Izby Przemysłowo-Handlowej, Abou Dabi
- 1991 Salon de Mai , Grand Palais
- 1992 Wielka Wystawa Warzyw i Owoców , Muzeum Historii Naturalnej, Jardin des Plantes Paris; Muzeum Sztuk Pięknych, Arras ; Pałac Rameau Lille
- 1993 Galeria Portrety, Galeria Barbier-Beltz, Paryż
- 1994 Turystyka , galeria Barbier-Beltz, Paryż; Baj & Deparis; Podzielone Ja , galeria sztuki Tribeca, Mediolan; Baj & Company, Monumental Castello, Lerici, Włochy; Vanité z Bernardem Dufour , André Fougeron , Macréau, Jean-Pierre Pincemin , etc., przy okazji z 100 th wystawa galerii Barbier-beltz, Paryż
- 1995 Nieuchwytne przedmioty , galeria Barbier-Beltz, Paris Baj & Company, galeria Sapone, Nicea; HESDIN the XIX th wieku trzydziestu współczesnych artystów , Centrum Sztuki Współczesnej Stables Hesdin (Pas-de-Calais)
- 1996 Jardins d'Hesdin, Jardins d'Éden , Les Écuries d'Hesdin Contemporary Art Centre (Pas-de-Calais)
- 1999 Orientalismo a Leuca , willa La Meridiana, Leuca , Włochy
- 2006 Arte , Mito, Salento ; La Lampara , Galeria Osanna, Nardò , Włochy
Zbiory publiczne
- Muzeum sztuki współczesnej w Paryżu
- Muzeum Grenoble
- Fundacja Sztuki Współczesnej BNP Paribas
- Narodowa agencja kreatywna w regionach
- Regionalny Fundusz Sztuki Współczesnej Franche-Comté
- Narodowy Fundusz Sztuki Współczesnej
Bibliografia
- Jean-Luc Chalumeau, Inicjacja czytania sztuki współczesnej , wyd. Nathan, Paryż, 1976
- Jean-Luc Chalumeau, Lectures de l'art, Refleksja estetyczna i kreacja plastyczna we Francji dzisiaj , wyd. Oak / Hachette, Paryż 1981
- Antonio Del Guercio, Storia dell'arte presente , Riuniti editions, Rome 1985
- François-Olivier Rousseau , Andrée Putman , wydanie Regard, Paryż, 1989
- Daniel Meiller i Paul Vannier, Wielka księga owoców i warzyw , wyd. Manufaktura, Paryż, 1991
- André Lewin , Ambasada Francji w Vienne , Vienne, 1995
- Antonio Del Guercio, Storia dell'arte presente (nowe, rozszerzone wydanie), wydanie Riuniti, Rzym, 1998
- Bénézit (pod reż.) Słownik malarzy, rzeźbiarzy, rytowników , wyd. Gründ, Paryż, 1999
- Jean-Pierre Delarge, Słownik artystów współczesnych i współczesnych , wyd. Gründ, Paryż, 2001
- Bénédicte Pradié-Ottinger, Sztuka i łowiectwo , wyd. Renesans, Tournai, 2002
- Bénézit (pod red.) Słownik artystów , wyd. Gründ, Paryż, 2006
- Inwentaryzacja zbiorów Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża , oprac. Muzea Paryża, 2006
Bibliografia
- ( BNF Wskazówki n O FRBNF16682160 )