W prawie francuskim blog lub blog jest uważany za publikację online i podlega podwójnemu reżimowi prawa prasowego i prawa komputerowego.
Z prawnego punktu widzenia blogi są uważane przez doktrynę i orzecznictwo za strony internetowe ze względu na ich powołanie do nagłośnienia gromadzonych elementów. W rzeczywistości będą podlegać zasadom właściwym dla komunikacji publicznej, w przeciwieństwie do zasad korespondencji prywatnej.
Tak więc blog podlega z jednej strony prawu prasy, a więc ustawie z dnia 29 lipca 1881 r. , a z drugiej strony, ponieważ jest środkiem publicznego komunikowania się on-line, jest to prawo o poufności w gospodarce cyfrowej z dnia 21 czerwca 2004 r. ustawa z dnia 30 września 1986 r. o wolności komunikacji oraz ustawa „Informatique et Libertés” z dnia 6 stycznia 1978 r .
Zgodnie z artykułem 10 do EKPC oraz art 11 DDHC zasada swobody wypowiedzi ma zastosowanie do bloga. Bloger ma zatem swobodę wyboru treści swojego bloga, z zastrzeżeniem poszanowania granic właściwych dla tej wolności.
Jeżeli blog spełnia warunki określone w art. L. 112-1 Kodeksu własności intelektualnej, może uzyskać kwalifikację dzieła intelektualnego i tym samym być chroniony prawem własności intelektualnej.
Osoby zaangażowane w tworzenie bloga podlegają reżimowi LCEN . Wydawcy i gospodarze mają kilka praw i obowiązków.
Po pierwsze, autor bloga, zakwalifikowany jako wydawca usługi komunikacji publicznej online, musi spełnić szczególne warunki identyfikacji przewidziane w art. 6-III LCEN. Ta zasada ma tendencję do publicznego udostępniania kilku informacji dotyczących wydawcy i/lub gospodarza w tak zwanej „informacji prawnej”.
Obowiązek identyfikacji nałożony na wydawców profesjonalnych, osoby fizyczne lub prawne, przez art. 6-III a) i b) LCEN, jest złagodzony w przypadku wydawców nieprofesjonalnych, ponieważ mogą oni zdecydować się na zachowanie swojej anonimowości (jednak pod warunkiem, że „spełnią swoją obowiązek identyfikacji z gospodarzem).
Jeśli chodzi o identyfikację hosta bloga, bez względu na to, czy wydawca jest profesjonalny, czy nie, LCEN wymaga, aby wyraźnie podawał swoją tożsamość.
Wydawcy są również zobowiązani do wyznaczenia dyrektora wydawniczego lub dyrektora ds. współwydawania.
Ponadto blog objęty jest przepisami dotyczącymi przetwarzania danych osobowych, które wymagają od blogera złożenia oświadczenia do CNIL, jeśli je przetwarza. Z tej deklaracji wyłączone są blogi zakładane przez osoby fizyczne w ramach działalności wyłącznie osobistej. Wydawcy nieprofesjonalni, którzy nie dopełnili tego obowiązku, podlegają karom przewidzianym w art. 226-16 Kodeksu karnego, a mianowicie pięcioletniej karze pozbawienia wolności lub 300 000 euro grzywny.
W międzyczasie hostowi przypisuje się obowiązek przechowywania danych „takich jak umożliwienie identyfikacji każdego, kto przyczynił się do powstania treści lub jednej z treści usług, których jest dostawcą”. Dekret Rady Stanu, który musi określić dane, które gospodarz ma obowiązek przechowywać, nie został jeszcze ogłoszony, co prowadzi do poważnego sporu co do informacji, które gospodarz ma lub nie musi dostarczyć. Nie jest jeszcze wyraźnie wymagane, aby host podał nazwę i adres wydawcy. Z drugiej strony adres IP musi być przekazany. Niedopełnienie przez gospodarzy tego obowiązku pociąga za sobą ich odpowiedzialność cywilną.
Zgodnie z artykułem 6-I, 7 LCEN, hosty nie podlegają ogólnemu obowiązkowi monitorowania informacji, które przesyłają lub przechowują. Muszą jednak wprowadzić „łatwo dostępny i widoczny system umożliwiający każdej osobie zwrócenie jej uwagi” na istnienie danych uważanych za skrajnie sprzeczne z interesem ogólnym, ponieważ bronią one zbrodni przeciwko ludzkości , podżegania do nienawiści rasowej, pornografii dziecięcej, a nawet godzące w godność człowieka.
Blog to narzędzie do publikowania i rozpowszechniania treści w Internecie; należy do kategorii usług komunikacji online, zdefiniowanej przez ustawę o zaufaniu do gospodarki cyfrowej z dnia 21 czerwca 2004 r. (LCEN).
Z tego prawnego charakteru bloga wynika charakter blogera, który w związku z tym jest uważany za redaktora. W związku z tym podlega pewnym obowiązkom. Oprócz konkretnych obowiązków wydawcy istnieją inne, których naruszenie pociąga za sobą odpowiedzialność blogera. Obowiązki te muszą być przestrzegane podczas tworzenia bloga oraz w trakcie jego życia.
Tworząc bloga, podobnie jak przy każdym tworzeniu adresu dostępu do serwisu , bloger musi zadbać o to, aby nie naruszać dóbr osobistych – w szczególności nazwiska – prawa własności intelektualnej – w szczególności prawa znaków towarowych, oznaczeń odróżniających , prawa autorskie - i poszanowanie porządku publicznego. (Zobacz odpowiedzialność za treść bloga 2.C)
IdentyfikacjaLCEN przewiduje kilka obowiązków identyfikacyjnych do spełnienia przez blogera, przewidzianych w artykule 6-III: identyfikacja gospodarza, wydawcy, dyrektora publikacji. Jeśli sobie tego życzy, nieprofesjonalny bloger ma prawo do anonimowości, czyli publikacji pod pseudonimem, pod warunkiem utożsamienia się z gospodarzem. W przypadku nieprzestrzegania tych obowiązków, kara jednego roku pozbawienia wolności i grzywna w wysokości 75 000 euro jest przewidziana w artykule 6-VI-2 LCEN.
Prawo do odpowiedzi dla każdej osoby wyznaczonej lub wyznaczonej w internetowej usłudze komunikacji publicznej jest przewidziane w artykule 6-IV LCEN. Prawo do odpowiedzi należy przesłać w ciągu trzech miesięcy od pierwszego udostępnienia do publicznej wiadomości, do reżysera publikacji lub, w przypadku pseudonimu blogera, do gospodarza. Odpowiedź należy wstawić w ciągu trzech dni.
Bloger, który wypowiada się na stworzonym przez siebie blogu lub na blogu osoby trzeciej, jest odpowiedzialny za zamieszczane przez siebie komentarzeBloger może swobodnie mówić to, co mówi, ale wolność wypowiedzi nie pozwala ci powiedzieć wszystkiego. Istnieje granica, poza którą komentarze stanowią nadużycie, co może wiązać się z zaangażowaniem odpowiedzialności blogera. Prawo i orzecznictwo zidentyfikowały i zdefiniowały niektóre z tych nadużyć wypowiedzi, a także mające zastosowanie sankcje o charakterze cywilnym lub karnym.
Ustawa o wolności prasy z 1881 r.Ustawa z 1881 r. o wolności prasy karze przypadki zniesławienia i znieważenia (art. 29) oraz zakazuje przeprosin za zbrodnie wojenne lub przeciwko ludzkości , przeprosin lub nawoływania do aktów terrorystycznych , podżegania do dyskryminacji i nienawiści rasowej. (artykuły 24 i następne)
W takich przypadkach to dyrektor publikacji bloga jest ścigany jako sprawca przestępstwa; w przeciwnym razie autor wiadomości może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej.
Konkretnie, bloger, który jest nieprofesjonalną osobą fizyczną, z której pochodzi przekaz, który rozpowszechnia na swoim blogu, jest za to odpowiedzialny jako redaktor, dyrektor publikacji i autor. Jeśli wypowiada się na blogu osoby trzeciej, może być ścigany jako autor lub wspólnik.
Jeśli bloger jest osobą prawną, ścigany będzie dyrektor publikacji, a autor może być ścigany jako wspólnik.
Podżeganie do popełniania przestępstw lub wykroczeń jest zabronioneJeśli prowokacja się powiedzie, bloger jest współwinny przestępstwa lub wykroczenia. (art. 121-7 kk)
Niesprawiedliwa RywalizacjaOczerniające uwagi, szkodzące wizerunkowi lub reputacji firmy są czynem nieuczciwej konkurencji i jako takie mogą angażować winę blogera.
Kategorie „ocenzurowanych” osóbOkreślone kategorie osób podlegają szczególnemu ograniczeniu wolności wypowiedzi, np. uczniowie (obowiązek poszanowania zasad współżycia określonych wewnętrznymi regulaminami szkoły), pracownicy (obowiązek lojalności wobec pracodawcy ) lub urzędników służby cywilnej (obowiązek rezerwy).
bloger jest odpowiedzialny za treści i elementy, które integruje ze swoim blogiem Przypadek naruszenia dóbr osobistychBloger musi sprawdzić, czy treści, które zamieszcza na blogu, nie naruszają dóbr osobistych dotyczących w szczególności życia prywatnego, wizerunku, nazwiska, miejsca zamieszkania. Niezbędne jest upoważnienie osoby zainteresowanej do umieszczenia takich elementów na blogu. Może wystąpić do sędziego o zaprzestanie nieuprawnionego użycia. Rozpowszechnianie wizerunku lub słów osób utrwalonych bez ich wiedzy, wykorzystywanie wizerunku lub słów w formie redagowania bez zezwolenia stanowi przestępstwo.
Po raz pierwszy w historii platform blogowych we Francji jedna z nich, OverBlog, została uznana za odpowiedzialną za niemoderowane kontrowersyjne treści pomimo kilku próśb ze strony internautów. Sąd Apelacyjny w Montpellier nakazał Overblogowi w dniu 15 grudnia 2011 r. usunięcie imienia i nazwiska internauty z całej platformy lub jakichkolwiek innych elementów, które mogłyby go zidentyfikować, oraz 2200 euro odszkodowania.
Teksty, rysunki, fotografie, znaki towarowe i wyróżniające, a ogólniej wszystkie oryginalne dzieła autorów podlegają ochronie prawnej. Powielanie lub przedstawianie pracy osoby trzeciej lub chronionego obiektu bez uprzedniego wyraźnego upoważnienia, umieszczanie linków do treści, o których wiadomo, że są nielegalne, stanowią podrabianie i jako takie podlegają karze.
Bloger odpowiada za treści zamieszczane przez osoby trzecieBloger, redaktor bloga lub dyrektor publikacji może zostać pociągnięty do odpowiedzialności za treści zamieszczane przez osoby trzecie.
Ten reżim odpowiedzialności został właśnie zmieniony przez artykuł 27 ustawy HADOPI , który ma obowiązywać bez rozróżnienia w odniesieniu do wszystkich usług komunikacji publicznej drogą elektroniczną, w tym bloga. Gdy naruszenie wynika z treści wiadomości wysłanej przez internautę, redaktor blogera odpowiada za treści zamieszczane na swoim blogu przez osoby trzecie (1), jeżeli miał faktyczną wiedzę o treści niezgodnej z prawem wiadomości przed jej umieszczeniem w Internecie, lub (2) jeśli od chwili, gdy się o tym dowiedział, nie wycofał go natychmiast.