Reakcji Lehmstedt-Tănăsescu lub synteza akrydon Lehmsted-Tănăsescu jest sposób syntezy organicznej z pochodnych akrydon ( 3 ) z 2-nitrobenzaldehydem ( 1 ) i aromatyczny węglowodór ( 2 ):
Nazwa reakcji pochodzi od niemieckiego chemika Kurta Lehmstedta i rumuńskiego chemika Iona Tănăsescu, którzy poświęcili znaczną część swojej kariery na badanie tej syntetycznej metody.
W pierwszym etapie, prekursor 2-nitro-benzaldehydu ( 4 ) jest protonowana, często kwasu siarkowego , w związku pośrednim ( 5 ), który następnie poddaje się elektrofilowego ataku z benzenem (lub innych arenów), z wytworzeniem pochodnej nitrowej z difenylometanolowy ( 6 ). Podlega on wewnętrznej cyklizacji, tworząc związek pośredni ( 7 ) i ostatecznie fenylową pochodną 2,1-benzizoksazolu ( 8 ). Związek ten traktuje się kwasem azotowym ( azotynu sodu w kwasie siarkowym), tworząc N- nitrozo akrydon ( 11 ), po dwóch kolejnych związków pośrednich ( 9 i 10 ). Grupa N-nitrozo jest następnie usuwana kwasem w ostatnim etapie.
Reakcja Lehmstedta-Tănăsescu jest przykładem syntezy jednogarnkowej .