S5W reaktora jest reaktor jądrowy zaprojektowany przez Westinghouse Electric i używana przez United States Navy w celu zapewnienia energii i napędu w łodzi podwodnej z klas Skypjack , George Washington , Ethan Allen , młockarnia / zezwolenie , Lafayette , James Madison , Benjamin Franklin i Sturgeon jak również na dwóch innych statkach, USS Parche (SSN-683) i USS Glenard P. Lipscomb (SSN-685) , łącznie 100 jednostek bojowych, co czyni go reaktorem nieużywanym już przez marynarkę wojenną USA.
Akronim S5W oznacza:
Jego długowieczność i własne bezpieczeństwo sprawiły, że ten reaktor od początku lat sześćdziesiątych XX wieku został użyty w USS Skipjack , standardowym reaktorze Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych dla wszystkich jego okrętów podwodnych, niezależnie od tego, czy jest to atak nuklearny dla łodzi podwodnej, czy też pocisk balistyczny dla okrętów podwodnych . W połowie lat 70. XX wieku, wraz z pojawieniem się jednostek klasy Los Angeles , zostały one jednak zastąpione w nowych okrętach podwodnych reaktorami S6G .
: Royal Navy okręt podwodny , HMS Dreadnought (S101) , uruchomiona w 1960 roku, jest również zasilany przez reaktor jądrowy S5W następujących umów między obu flot.
Ten typ reaktora rozwija moc 15 000 SHP, czyli około 11,2 MW .
Pierwsze rdzenie tego typu reaktora miały żywotność około 5500 godzin przy pełnej mocy, w porównaniu do 10 000 w przypadku następnych. Komora silnika ważyła łącznie 650 ton.