Ryuzo Sejima

Ryūzō Sejima
瀬
Ryuzo Sejima
Narodziny 9 grudnia 1911
Toyama , Toyama
Śmierć 4 września 2007 r.(wiek 95) Chōfu , Tokio
Wierność Cesarstwo Japonii
Stopień Podpułkownik
Lata służby 1932 - 1945
Przykazanie Cesarska Armia Japońska
Nagrody Order Świętego Skarbu

Ryūzō Sejima (瀬 島 龍 三, Sejima Ryūzō ) (9 grudnia 1911 - 4 września 2007 r.) jest pułkownikiem Cesarskiej Armii Japońskiej . Po II wojnie światowej spędził 11 lat w niewoli na Syberii, po czym wrócił do Japonii, gdzie został prezesem dużej firmy i doradcą wielu premierów Japonii .

Biografia

Kariera wojskowa

Sejima jest synem Ryūtarō Sejimy, oficera armii, który brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej i został burmistrzem wioski Matsuzawa w prefekturze Toyama . Sejima ukończył Cesarską Szkołę Wojskową w Japonii w 1938 roku. Podczas wojny na Pacyfiku był oficerem sztabowym w cesarskim dowództwie . Odpowiada za strategię podboju Guadalcanal, strategię Nowej Gwinei oraz,lipiec 1945został przeniesiony do japońskiej armii Guandong jako oficer sztabowy i wynegocjował zawieszenie broni z sowieckim generałem Aleksandrem Wasiliewskim .

Po kapitulacji Japonii w15 sierpnia 1945dostał się do niewoli w tym samym czasie co generał Otozō Yamada i był przetrzymywany przez 11 lat na Syberii . Został na krótko przetransportowany z Władywostoku do Tokio w 1946 r., aby zeznawać przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym ds. Dalekiego Wschodu . Większość swojej niewoli spędził w więzieniu w Chabarowsku . Wiele lat później zainstalował pamiątkową stelę w miejskim Parku Pokoju.

Powrót do Japonii

Po powrocie do Japonii Sejima dołączył do firmy C. Itoh & Co. (obecnie Itochu ) w 1958 roku, gdzie po raz pierwszy został zatrudniony do negocjowania samolotów. Został dyrektorem w 1962 roku, zaledwie cztery lata po dołączeniu do firmy. Kieruje zespołem planowania korporacyjnego i wdraża metody raportowania w stylu wojskowym oraz szkoli grupę uczniów w firmie znanej jako „Maszyna Sejimy”. Przejął kierownictwo ekspansji Itoh w przemyśle naftowym i zorganizował sojusz pomiędzy General Motors i Isuzu w 1971 roku. Był także jedną z trzech kluczowych postaci dla wejścia Itoh do Chińskiej Republiki Ludowej w 1972 roku, czyniąc ją jedną z pierwszych japońskich firm prowadzących interesy z tym krajem. Sejima jest również zaangażowana w fuzję Itoh i Ataka & Co .  ( fr ) . Awansował na wiceprezesa w 1972 roku, wiceprezesa w 1977 i CEO w 1978. Odszedł z szefa firmy w 1981 roku, ale pozostał doradcą wykonawczym firmy do 2000 roku.

W latach 80. był członkiem komitetu ad hoc ds. reformy administracyjnej i doradcą premiera Yasuhiro Nakasone . Na tym stanowisku pomaga prezesowi zarządu Toshiwo Doko w prywatyzacji NTT i państwowej spółki kolejowej . Sejima jest doradcą premierów Keizō Obuchiego , Kiichi Miyazawy i Ryūtarō Hashimoto . W latach 1986-1999 był dyrektorem NTT. W 1998 został powołany na stanowisko szefa specjalnej grupy ds. przeglądu reformy Ministerstwa Finansów . Jest również przewodniczącym Uniwersytetu Azjatyckiego  (w) i Narodowego Cmentarza Chidorigafuchi .

Sejima nawiązał bliskie stosunki z władcami wojskowymi Korei Południowej w latach 80. Lee Byung-chul , założyciel Samsunga , zaprosił Sejimę do Korei w 1980 roku, aby doradzał Chun Doo-hwan i Roh Tae-woo „jako towarzysz armii”. Sejima służy jako pośrednik premiera Yasuhiro Nakasone, organizując historyczne spotkanie z Chunem w 1983 roku.

Komisja pod przewodnictwem Sejimy postanawia wznieść pomnik w sanktuarium Yasukuni dla indyjskiego sędziego Radhabinoda Pal w 1997 r. Jest on jedynym sędzią, który uznał, że wszyscy oskarżeni są niewinni w Międzynarodowym Trybunale Wojskowym ds. Ekstremalnych .

W kulturze popularnej

Powieść Fumo Chitai  (w) , która jest adaptacją filmową i telewizyjną, miałaby być oparta na Sejimie życia, choć autor deklaruje, że jest jedynie inspiracją do rozwoju głównego bohatera (z wojska do obozu jenieckiego, potem do powojennego świata biznesu).

Rolę Sejimy w stosunkach między Koreą Południową a Japonią w latach 80. ukazuje południowokoreański serial 5 Republika  (w) .

Uwagi i referencje

  1. (en) „ 瀬 島 龍 三 系 consulté  ” (dostęp 9 czerwca 2015 )
  2. (w) " 遠くシベリアの地に眠る国家に見捨てられたひとびとの墓[橘玲の世界投資見聞録]  " , Diament Shukan ,8 sierpnia 2013 r.( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )
  3. (en) Kyodo, „  Wódz Itochu Sejima, były strateg wojenny, zmarł w wieku 95 lat  ” , The Japan Times ,5 września 2007 r.( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )
  4. (w) Robert A. Guth , „  Japoński broker jedwabiu i stali, Itochu, zwraca się ku technologii, aby przetrwać  ” , The Wall Street Journal ,27 marca 2000 r.( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )
  5. (w) "  「脱·中国はありえない」藤野中国研究所代表(元伊藤忠商事常務)藤野文晤氏民主主義を考える " , Nikkei ,9 grudnia 2010( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )
  6. (w) Kyodo News, „  Sejima ustąpi ze stanowiska dyrektora NTT  ” w The Free Library ,26 maja 1999 r.(dostęp 9 czerwca 2015 )
  7. (w) Kozo Mizoguchi , AP, „  Japońskie Ministerstwo Ukarania Urzędników  ” , Archiwum Wiadomości AP ,22 kwietnia 1998( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )
  8. (w) Sungdong Han , „  Sprawcy Samów pióra  ” , Hankyoreh ,29 maja 2007 r.( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )
  9. (w) Takeshi Nakajima , „  Trybunał w Tokio, Justice Pal i rewizjonistyczne zniekształcenie historii  ” , The Asia-Pacific Journal: Japan Focus , tom.  9 N O  44,3,31 października 2011( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )
  10. (w) " 山崎豊子さんが明かす瀬島龍三「不毛地帯」の真実 " , ZAKZAK ,5 września 2007 r.( przeczytaj online , skonsultowano 9 czerwca 2015 r. )

Linki zewnętrzne