Gauthey Street
17 th arr t
Gauthey Street
| |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Miasto | 17 th | ||
| Dzielnica | Świerki | ||
| Początek | 140–144, avenue de Clichy | ||
| Koniec | 53 bis, rue de La Jonquière | ||
| Morfologia | |||
| Długość | 340 m | ||
| Szerokość | 10 m | ||
| Historyczny | |||
| kreacja | Do XIX th wieku | ||
| Określenie | 24 sierpnia 1864 | ||
| Dawna nazwa | Rue Mabille Rue du Garde |
||
| Geokodowanie | |||
| Miasto Paryż | 3992 | ||
| DGI | 3992 | ||
Geolokalizacja na mapie: 17. dzielnica Paryża
| |||
 Zdjęcia na Wikimedia Commons
|
|||
Rue Gauthey jest ścieżka w dzielnicy Spruce na 17 th arrondissement z Paryża .
Lokalizacja i dojazd
Linia obsługuje ulicę Gauthey 
na stacji Brochant , a także w pobliżu przy liniach autobusowych RATP 31 54 66 74 .
Pochodzenie nazwy
Nosi imię inżyniera Émilanda Marie Gautheya (1732-1806), podobnie jak wiele dróg w sektorze przeznaczonym dla naukowców.
Historyczny
Wcześniej „rue du Garde”, część między avenue de Clichy i rue Guy-Môquet, nazywana była „rue Mabille”, kiedy znajdowała się w mieście Batignolles .
Zaklasyfikowany do paryskiej sieci drogowej dekretem z dnia23 maja 1863, ulica przyjmuje swoją nazwę dekretem z 24 sierpnia 1864.
Niezwykłe budowle i miejsca pamięci
- Francuski malarz Émile Hirsch (1832-1904) otworzył swoją pracownię malowania na szkle przy tej ulicy w 1868 roku.
- Francuski kolekcjoner Alfred Liesville (1836-1885) posiadał dom w n o 58 gdzie zgromadzonego ogromną kolekcję ceramiki i rewolucyjnych medali pozostawił w Musee Carnavalet . Dom został również przekazany miastu Paryż, aby uczynić go szkołą rysunku dla młodych pracowników.
Uwagi i odniesienia
- Jacques Hillairet , Słownik historyczny ulic Paryża , Éditions de Minuit , s. 569 .