Benouville Street
16 th arr t
Benouville Street
| |||
 Rue Benouville od strony Rue Spontini . | |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Miasto | 16 tys | ||
| Dzielnica | Porte-Dauphine | ||
| Początek | Spontini 32 | ||
| Koniec | 35, rue de la Faisanderie | ||
| Morfologia | |||
| Długość | 98 m | ||
| Szerokość | 10 m | ||
| Historyczny | |||
| Określenie | 1875 | ||
| Dawna nazwa | Rue de Chabrol | ||
| Geokodowanie | |||
| Miasto Paryż | 0862 | ||
| DGI | 0868 | ||
Geolokalizacja na mapie: 16. dzielnica Paryża
| |||
Ulica Benouville jest ścieżka 16 th arrondissement od Paryża , w Francji .
Lokalizacja i dojazd
Ulica Benouville jest ulica znajduje się w 16 th dzielnicy z Paryża . Rozpoczyna się przy rue Spontini 32, a kończy przy rue de la Faisanderie 35 . Zorientowana wschód-zachód, jest jednokierunkowa w kierunku rue de la Faisanderie.
Jest obsługiwany od strony północnej przez linię 
, na stacji Porte Dauphine oraz linią RER
na stacji Avenue Foch .
Pochodzenie nazwy
Został nazwany na cześć malarza François Léona Benouville'a (1821-1859).
Historyczny
Ta droga w mieście Neuilly , zwana wówczas "rue de Chabrol", została zaklasyfikowana do paryskiej sieci drogowej dekretem z dnia23 maja 1863 i przyjmuje swoją obecną nazwę dekretem z dnia 10 lutego 1875.
To na tej ulicy w 1880 roku zbudowano cyrk Moliera, nazwany na cześć właściciela, który jest również właścicielem prywatnej rezydencji. Podczas dwóch corocznych występów na torze mieszają się artyści i arystokraci, dla numerów, dla których konie zajmują honorowe miejsce.
Niezwykłe budowle i miejsca pamięci
- N o 2 bis: budynku, zbudowany przez architekta Henri Grandpierre , obecnie mieści na teren malezyjskiej ambasady we Francji .
- N O 3: Belle Époque rezydencji z dwóch piętrach kwadratowych na parterze, do którego dodaje się poddasze. Został zbudowany w latach 90. XIX wieku w stylu Ludwika XIII dla Aleksandra, hrabiego de Linche de Moissac (1853-1938), rumuńskiego pisarza i dyplomaty, kolekcjonera sztuki, członka francuskiej rodziny z Prowansji, w tym ostatniej gałęzi, która zapuściła korzenie w Wołoszczyzna / Rumunia w XVIII -tego wieku. Ogród, którego dziś już nie ma, zaprojektował Méry, architekt krajobrazu i główny ogrodnik z Institut Pasteur (Paryż). Budynek przeszedł głębokie przekształcenia po 1938 roku. Trwało to ponad pół wieku, aż do jego śmierci w rlipiec 2020, dom naturalizowanej brytyjsko- amerykańskiej i francuskiej aktorki Olivii de Havilland .
- N os 6-8: jest na terenie tego nowoczesnego budynku, który cyrk Molier i dwór jego reżysera znajdują.
- N o 11: Paryż zamieszkania byłego prezydenta Valery Giscard d'Estaing , w rezydencji 660 m 2 , 400 ogród.
- N OS 7-11: budynek mieszkalny z Belle Epoque w kamieniu cięcia, zestaw z powrotem zgodnie z ulicy wydzielając dziedziniec. Dwa symetryczne wejścia obramowują fasadę;
- N o 13 (rue de rogu Bénouville i 41-49, rue de la Faisanderie ): dawnej rezydencji prywatnej rodziny Heriot, właściciel domów towarowych Louvre , zbudowany przez duńskiego architekta Georges Tersling w 1905 roku został wyróżniony w konkursie elewacji miasta Paryża . Budownictwo rozwija się szeroko na obu ulicach. Główne wejście z widokiem na rue de la Faisanderie otwiera się dużym gankiem osadzonym w monumentalnym kamiennym łuku. Część frontowa z przeszkloną markizą podnosi fasadę na głównym dziedzińcu. Po rue Bénouville wzmocniona przez bossed podstawy , rozległej ganek z kolosalne jonowych rzędu wyznacza centralny niewielkie projekcyjnych . W całości dominują cztery ozdobne wazony. Fasada ze szczelinami jest ozdobiona medalionami, girlandami, maskami i płaskorzeźbami autorstwa Ferdynanda Faivre'a . Jednostką ogólny styl przypomina francuskiej architektury z drugiej połowy XVIII -tego wieku. Obecnie mieści rosyjskie przedstawicielstwo handlowe.
Zburzony budynek
- Prywatny cyrk Ernesta Moliera ; Budynek, który może pomieścić około 400 osób, jest zbudowany na terenie przylegającym do rezydencji właściciela pod numerem 6. Pierwotnie zbudowany w całości z drewna, ma tylko jeden prześwit: korytarz tak wąski, że wchodzi do niego pojedynczo. Po lewej stronie są stajnie, w których mieści się kilkanaście koni, a po prawej biegniemy wzdłuż stodół. Dostęp do lóż w hali widowiskowej po drabinach, które należy usunąć, gdy tylko zostaną zainstalowani ostatni widzowie. Odbywa się pierwszy występ cyrkowy21 marca 1880pod przewodnictwem księcia Sagana . Niemal co roku Ernest Molier (1848-1933) organizuje tam trzy gale, dzięki którym cały Paryż działa. Artyści występujący z tej okazji są amatorami, łączy ich też to, że należą do francuskiej arystokracji.
W 1897 roku budynek został doszczętnie zniszczony przez pożar.
Cyrk Moliera otwierał swoje podwoje od 1880 do 1933 roku, przez 53 lata, aż do śmierci właściciela. Niemal dziewięćdziesięcioletni Ernest Molier bierze udział w ostatnim spektaklu, występując konno na torze na miesiąc przed śmiercią.
W 1935 roku do starego cyrku Moliera przeniósł się teatr hinduski.
Bibliografia
- „Paryż, rue Benouville. Plik ikonograficzny (1890) ”. , Portal wyspecjalizowanych bibliotek miejskich .
- „Blanche Allarty-Molier, amazonka cyrkowa” , eroschevauxpassion.over-blog.com .
- www.paris.fr .
- "Literatura" , Le Gaulois literacki i polityczny 17 października, 1913, 5 th kolumna.
- „ Amerykańska aktorka Olivia de Havilland pozuje ze swoimi dziećmi Giselle i Benjaminem w swoim paryskim mieszkaniu przy 3 rue Bénouville w 16. dzielnicy. c.1969 Photo Michael Holtz Zdjęcie Seryjne - Alamy ” , Alamy (dostęp 27 lipca 2020 ) .
- https://www.pagesjaunes.fr/pagesblanches/recherche?quoiqui=Olivia+de+Havilland&ou=&univers=pagesblanches&idOu=&acOuSollicitee=0&nbPropositionOuTop=0&nbPropositionOuHisto=0
- "Giscard pozostawia Elysee" , papier INA www.ina.fr .
- Jean-Marc Philibert, Pieniądze naszych prezydentów. De Gaulle, Pompidou, Giscard d'Estaing, Mitterrand, Chirac, Sarkozy , Max Milo Éditions , 2008, 319 s. ( ISBN 9782353410460 ) .
- Źródło gallica.bnf.fr .
- „Fire of the Molier circus” , Le Siècle , 11 maja 1897, na retronews.fr .
- „Przy dobrej pogodzie cyrku Molier” , Excelsior , 3 sierpnia 1933, na retronews.fr .
- La Liberté , 4 sierpnia 1933, na retronews.fr .
- "Studio teatru hinduskiego" , L'Œuvre , 28 czerwca 1935, na retronews.fr .