Roman Opałka

Roman Opałka Obraz w Infobox. Roman Opalka - OPALKA 1965/1-∞ Detal fotograficzny
Narodziny 27 sierpnia 1931
Hocquincourt (Francja)
Śmierć 6 sierpnia 2011
Chieti , Włochy
Narodowość Polski francuski
Czynność Malarz
Trening Warszawska Akademia Sztuk Pięknych
Ruch Grafika koncepcyjna
Nagrody Komandor Orderu Sztuki i Literatury 2009
Medal za zasługi dla kultury polskiej Gloria Artis w 2009
Nagroda specjalna MSZ w 1996
Kaiserring, nagroda artystyczna miasta Goslar, Niemcy, 1993
Krajowa nagroda za malarstwo, Paryż, w 1991
Stronie internetowej opalka1965.com
Podstawowe prace
OPALKA 1965/1 - ∞

Roman Opałka , (27 sierpnia 1931 - 6 sierpnia 2011) jest wybitnym francusko-polskim malarzem sztuki konceptualnej .

Od 1965 roku aż do śmierci poświęcił się pracy swojego życia, której celem jest zaznaczenie piętna nieodwracalnego czasu. Jego środkami wyrazu są głównie Detale (serie liczb namalowanych na płótnie), fotograficzne autoportrety i nagrania dźwiękowe głosu.

Biografia

Urodził się Roman Opałka 27 sierpnia 1931w Hocquincourt , nad Sommą ( Francja ), polskich rodziców .

W latach 1946-1948 uczył się litografa w szkole graficznej w Wałbrzychu Nowej Rudzie . Studia kontynuował w Podyplomowej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w 1949 roku, a następnie w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1950-1956.

Następnie ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie , został profesorem sztuki w Domu Kultury w Warszawie ( 1958 - 1960 ). Osiadł na stałe we Francji w 1977 roku. Zmarł podczas wakacji we Włoszech dnia6 sierpnia 2011 po uogólnionej infekcji.

Praca i refleksja

W karierze artystycznej Opałki można zauważyć dwa ważne okresy: „przed” i „po” 1965 r., Datę stanowiącą ważny punkt zwrotny w jego artystycznym życiu. W 1965 roku w Warszawie Roman Opałka czekał w kawiarni na swoją żonę, która nie spieszyła się z przyjazdem. Ten bezczynny czas daje mu rozwiązanie dla jego pracy w ciąży: ma pomysł materializacji czasu poprzez malowanie.

„Przed rokiem 1965”

Roman Opałka rozpoczął karierę artystyczną pod koniec lat 50. Szybko odniósł wielki sukces jako grawer i zdobył liczne nagrody w kraju i za granicą. Niezadowolony ze swojej pozycji głównego dekoratora polskiej armii, wytycza własną drogę w sztuce, próbując na nowo zdefiniować pojęcia modernizmu i awangardy w malarstwie.

Les Chronomes (1962-1963) (szare, monochromatyczne obrazy w całości pokryte milionami białych znaków), inspirowane są nieistyczną myślą Władysława Strzemińskiego (1893-1952), wielkiego polskiego malarza awangardowego, według której każdy centymetr kwadratowy powierzchni obraz ma tę samą wartość artystyczną. Obrazy z tej serii są pierwszą próbą zarejestrowania czasu na płótnie. Jednak każdy Chronome patrzy na siebie w izolacji. Czas nie jest tam dostatecznie widoczny i Opałka stara się, aby nieodwracalny czas był odczuwalny.

„Po 1965 roku”: OPALKA 1965/1 - ∞

Rok 1965 to punkt zwrotny w życiu Opałki. Artysta wreszcie znalazł powód do życia, artystyczną ideę, którą warto realizować. Dla niego jego praktyka jako malarza konceptualnego zależy po części od filozoficznego rozwiązania, które pozwoliłoby nam zaakceptować istnienie. Filozofia i sztuka to dla malarza dwa istotne wymiary.

Jej artystyczna działalność łączy się z niezmiennymi prawami ludzkiej egzystencji: wizualizuje nieodwracalny upływ czasu, który kieruje ją ku jej własnemu celowi. Dla niego jest to kwestia „uchwycenia” czasu, uchwycenia chwili, to walka, którą toczy z własnym ciałem i której ostatecznym zakończeniem jest śmierć. Każdy wykonany obraz jest jednocześnie niepodważalnym dowodem życia.

Rozbudowa jego projektu jest „częścią założycielskiej całości” . Jego twórczość jest materializowana przez różne elementy, które ją tworzą: detale , mapy podróży , zdjęcia, nagrania dźwiękowe.

Manifest

„  Moja podstawowa propozycja, program całego mojego życia, przekłada się na proces pracy rejestrujący postęp, który jest jednocześnie dokumentem czasu i jego definicją. Tylko jedna data, 1965, ta, w której podjąłem swój pierwszy szczegół.

Każdy Detal należy do całości wyznaczonej tą datą, która otwiera znak nieskończoności oraz pierwszą i ostatnią liczbą na płótnie. Elementarną progresję numeryczną od 1 do nieskończoności piszę na płótnach o tych samych wymiarach 196 na 135 centymetrów (poza "kartami podróżnymi"), ręcznie pędzlem, w kolorze białym, na tle otrzymując od 1972 roku każdorazowo ok. 1 % więcej bieli. Więc nadejdzie czas, kiedy maluję biało na biało.

Od 2008 roku maluję na biało na białym tle, to właśnie nazywam „zasłużoną bielą”.

Po każdej sesji roboczej w moim studio robię zdjęcie mojej twarzy przed Trwającym Detalem.

Każdemu szczegółowi towarzyszy nagranie mojego głosu wypowiadającego liczby, gdy je zapisuję. "

Detale

Od 1965, roku I , malował, głównie w formacie ludzkim (196 × 135  cm ). Maluje na biało na czarnym tle, które następują po sobie bez rozluźnienia i bez końca: 1, 2, 3, 4, 5  itd. Każda liczba reprezentuje chwilę, nieodwracalny ślad czasu.

Poświęcając się swojemu pierwszemu obrazowi (OPALKA 1965/1 - ∞ Detal 1-35327 ), artysta zredukował środki plastyczne do tego, co istotne. Dobrowolnie decyduje się zredukować swoją paletę do czerni i bieli. W tym momencie świadomie poświęca się całemu życiu w jeden i tylko jeden sposób i choć można by pomyśleć, że osiada w monotonii, artysta odpowiada, że ​​wręcz przeciwnie, jest artystą, który logicznie robi coś naprawdę innego. każdy numer. Słusznie, dla niego nic się nigdy nie powtarza (z wyjątkiem cyfr tworzących liczby).

Osiągnąwszy liczbę „1 000 000” w 1972 roku, postanowił rozwijać swoją twórczość. Odtąd, przy każdym rozpoczęciu nowego płótna, dodaje 1% bieli do farby używanej na dole swojego płótna, początkowo 100% czerni. Stopniowo fundusze bledną, zaznaczając upływ czasu w nowy sposób. Aby jednak nie zostać posądzonym o „oszustwo” Roman Opałka stosuje dwie różne barwy, jedną do jej numerów ( biel tytanową ), a drugą do stopniowego wybielania tła (biel cynkowa). Nawet na jego najnowszych płótnach (a więc najbielszych) nadal możemy rozróżnić linie liczb, patrząc na płótno pod pewnym kątem.

Roman Opałka zrobił jeszcze dwa kroki w tym projekcie życia artystycznego.

Na zakończenie każdej sesji roboczej Opałka robi sobie zdjęcie na białym tle według tego samego protokołu: ciasna ramka, jasne i regularne oświetlenie, białe tło, biała koszula, białe włosy, które stopniowo wtapiają się w tło., zniknąć tam. Ten rytuał jest dla niego sposobem na jeszcze wyraźniejsze uwidocznienie fizycznego i ludzkiego wymiaru jego pracy.

Malując Opałka zapisuje się na taśmie magnetycznej, odczytując po polsku numery, które maluje. Zawsze w tym projekcie „uchwycenia” chwili, chwili.

Wystawy i kolekcje publiczne

Wystawy osobiste

Wybór wystaw indywidualnych:

  • OPALKA, Galeria Michela Rizzo, Wenecja, 23 września - 23 grudnia 2017 r
  • Roman Opalka: Passages, Galerie Dominique Levy, Londyn, 6 kwietnia - 14 maja 2016 r
  • Roman Opalka: Koniec jest określony, Christie's Mayfair , Londyn,29 stycznia - 18 kwietnia 2015
  • Roman Opalka, Dominique Lévy Gallery , Nowy Jork,4 września - 18 października 2014
  • Il tempo della pittura, Carpaccio i Opalka, muzeum Correr , Wenecja,26 marca - 29 czerwca 2011
  • Pasaże, Galerie Yvon Lambert , Paryż,4 września - 9 października 2010
  • Roman Opalka, Musée national Marc Chagall , Nicea,8 listopada 2008 - 9 lutego 2009
  • Octagon OPALKA, 7 Detale malarskie, 70 Detale fotograficzne, Muzeum Sztuki Nowoczesnej Saint Étienne Métropole, Saint Étienne, 18 maja - 23 lipca 2006
  • OPALKA 1965/1 - ∞, Detale fotografii, CCC Tours ,26 czerwca - 26 września 2004 (Pierwszy milion i piąty milion).
  • Grand Retrospective Roman Opalka, Stadtpalais , Drezno, Niemcy ,23 maja - 24 lipca 2003
  • Jedność w ekspansji: OPALKA 1965/1 - ∞, Miejskie Muzeum Sztuki  Toyota (en) , Toyota ,30 czerwca - 24 grudnia 1998
  • Roman Opalka, OPALKA 1965/1 - ∞, Szepmuveszeti Budapest, Museum of Fine Arts, Budapest , March -Maj 1995
  • Roman Opałka, polski pawilon, 46 th Biennale w Wenecji 1995
  • Roman Opalka OPALKA 1965/1 - ∞, Neue Nationalgalerie , Berlin,8 kwietnia - 26 czerwca 1994
  • Roman Opalka, Opalka1965 / 1 - ∞, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Galeria Sztuki Współczesnej, Warszawa, Listopad 1994 - Styczeń 1995
  • Roman Opalka, wystawa z okazji przekazania Kaiserring, Mönchehaus Museum, Goslar, 23 października 1993
  • Roman Opalka, Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża , lipiec -Październik 1992
  • OPALKA 1965/1 - ∞, Städtische Galerie im Lenbachhaus , Monachium,Listopad 1992 - Styczeń 1993
  • Opalka, Spotkanie przez separację, Centrum Kultury w Buenos Aires, Argentyna, 1988
  • Roman Opalka, gospodarz Muzeum Sztuki i Historii AMAM, Genewa, 4 lutego - 9 marca 1977
  • Künstler im Museum '73, Muzeum Folkwang, Essen, 6 listopada - 2 grudnia 1973, Galerie Bischofberger, Zurych
  • Opalka 1965/1 - ∞ - Arkusze z podróży, Galleria LP 220, Turyn, Kwiecień 1972

Wystawy zbiorowe

Wybór wystaw zbiorowych:

  • Aging Pride, Belvédère Museum, Wiedeń, 13 listopada - 31 marca 2018 r
  • Il mio corpo nel tempo - Luethi, Ontani, Opalka, Galleria d'Arte Moderna Achille Forti, Werona, 13 października 2017 r - 28 stycznia 2018 r
  • Oto człowiek, Kunstmuseum, Magdeburg, 21 maja - 5 listopada 2017 r
  • Wyimaginowane muzeum. A jeśli sztuka zniknie? , Centre Pompidou, Metz ,19 października 2016 r - 21 marca 2017 r
  • Niedokończone: myśli pozostawione widoczne, Metropolitan Breuer , Nowy Jork,18 marca - 4 września 2016 r
  • The Wall - Works from the Antoine de Galbert Collection, the Red House , Paris,14 czerwca - 21 września 2014
  • Prima Materia, Punta della Dogana , Wenecja,28 maja 2013 - 31 grudnia 2014 r
  • W oku krytyka - Bernarda Lamarche-Vadel i artystów, Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża - MAM / ARC, Paryż,29 maja - 6 września 2009
  • Formy pojedyncze (czasami powtarzane) - Sztuka od 1951 do współczesności, Guggenheim , Nowy Jork,5 marca - 19 maja 2004
  • ZERO Die europaïsche Vision - 1958 bis heute, Sammlung Lenz Schönberg, Museum Für Zeitgenössische Kunst, Galerie Klovicevi dvori, Zagrzeb,29 kwietnia - 20 czerwca 2004
  • 34th International Meetings of Photography , Arles, lipiec -Wrzesień 2003.
  • Married by Powers, Tent, Rotterdam Art Centre, Holandia, październik - Listopad 2002
  • Vis à Vis: Opalka and Pistoletto, Istituto Polacco di Roma i Galleria di Pino Casagrande, Rzym, 5 - 30 listopada 2002
  • Druga połowa Europy, muzeum Jeu de Paume , Paryż,8 lutego - 21 czerwca 2000
  • Globalny konceptualizm, punkty pochodzenia 1950-1980, Queens Museum of Art . Flushing Meadows,19 grudnia 1999 - 15 marca 2000 / Miami Art Center, Miami i MIT List Visual Art center, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge (MA) i Vancouver Art Museum, Vancouver, 15 września - 26 listopada 2000
  • Das XX. Jahrhundert. Ein Jarhrhundert Kunst in Deutschland, Neue Nationalgalerie , Berlin,4 września 1999 - 9 stycznia 2000
  • On Your Own Time, PS1 MoMA , Nowy Jork,10 października 1999 - 2 stycznia 2000
  • Zasady gry, Abbaye-aux-Dames , Caen,12 listopada - 20 grudnia 1998
  • Preferirei di no - Cinque stanze tra arte e depressione, Museo Correr , Wenecja,29 kwietnia - 3 lipca 1994
  • Manifest I, Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej , Centre Georges Pompidou, Paryż, 1992
  • Sztuka konceptualna, perspektywa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża ,22 listopada 1989 - 18 lutego 1990, Muzeum Sztuki Współczesnej w Montrealu, 5 sierpnia - 21 października 1990
  • ZERO, Vision und Bewegung, Werke aus der Sammlung Lenz, Städtische Galerie im Lembachhaus, Monachium, 28 września - 6 listopada 1988
  • Pięćdziesiąt lat kolekcjonowania: wybór rocznicowy, Fundacja Solomona R. Guggenheima , Nowy Jork, 1987
  • Czym jest sztuka francuska?, Regionalne Centrum Sztuki Współczesnej, Labège Innopole, Tuluza, 1986
  • Process und Konstruktion, Kunstlerwerkstätten, Monachium, 1985
  • Présences Polonaises, żywa sztuka wokół łódzkiego muzeum, Centre Georges Pompidou , Paryż, 1983
  • Documenta , Cassel , 1977
  • Dzisiaj / jutro, Lowe Art Museum, University of Miami, Miami, 1976

Zbiory publiczne

Wybór pracy OPALKA 1965/1 - ∞ w zbiorach publicznych:

Nagrody

Komendant Orderu Sztuki i Literatury Komandor Orderu Sztuki i Literatury (2009)

Potomkowie

Bernard Noël zadedykował mu swoją powieść Le Roman d'un être w 2012 roku . W 2014 roku Claudie Gallay opublikowała Opalka Details .

Uwagi i odniesienia

  1. http://www.opalka1965.com/fr/biographie.php
  2. jw
  3. Farine Manou, "  Opałka przed Opałki  " Płatny dostęp , na lejournaldesarts.fr ,24 sierpnia 2011(dostęp 8 października 2020 ) .
  4. „  Death of Roman Opalka  ” , o sztuce paryskiej ,6 sierpnia 2011(dostęp 8 października 2020 ) .
  5. Roman Opałka, Opalka 1965-∞ , la hune, wydawca, s.  15 .
  6. tamże, P.  18 .
  7. tamże, s.  27 .
  8. Wydanie The RenDez You- 3 września 2010, zaprezentowane przez Laurenta Goumarre zaprosił Romana Opałkę, transmitowaną na antenie France Culture , z okazji wystawy "OPALKA 1965/1-∞", "Pasaże", Yvon Lambert.
  9. „  Powołanie lub awans w Zakonie Sztuki i Literatury lipiec 2009  ”
  10. Alexia Guggémos , „  Powieść istoty: hołd Bernarda Noëla dla Opalki  ” , na www.huffingtonpost.fr , The Huffington Post ,8 grudnia 2012(dostęp 24 lutego 2014 )

Załączniki

Linki zewnętrzne