| Narodziny |
4 marca 1904 Saint-Quentin |
|---|---|
| Śmierć |
23 lutego 1947(w wieku 42 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Polityk |
| Partia polityczna | Francuska Partia Komunistyczna |
|---|
Roger Gaillard (ur4 marca 1904w Saint-Quentin i zmarł w Paryżu dnia23 lutego 1947) jest związkowcem i francuskim działaczem komunistycznym, przywódcą Młodzieży Komunistycznej , członkiem Komitetu Centralnego Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF) w latach 1926-1929, członkiem komitetu wykonawczego CGTU w latach 1927-1929 i wydalonym z PCF w 1933 roku. W ramach Francuskiej Partii Komunistycznej, aw szczególności w swojej pracy Les Cellules communistes d'entreprise (1924), opracował teorię nowej organizacji komunistycznych komórek w fabrykach.
W 1921 r. Był zatrudniony w hurtowni kooperantów. W tym samym roku został wybrany skarbnikiem Komitetu Akordowego Młodzieży Komunistycznej Sekwany i dołączył do Narodowego Komitetu Młodzieży Komunistycznej (JC). WWrzesień 1921został wybrany sekretarzem sekcji XX XX Regionalnego Związku Związków Robotniczych w CGTU .
W 1922 r. Na kongresie JC w Montluçon dołączył do Rady Dyrektorów JC i komisji gazety Avant-Garde . We wrześniu Komunistyczna Federacja Sekwany wybrała go do swojego komitetu federalnego. Nadal uczestniczy w 1 st Kongresu CGTU w Saint-Etienne.
W 1923 roku został pauzował i zastąpiony jako głowa 4 th Umowy AD, aw maju Kongres Lyons, prosi, aby nie odnawiać swój mandat jako członka Komitetu Narodowego AD. Dwa miesiące wcześniej został oskarżony w szczególności o sprowokowanie żołnierzy do nieposłuszeństwa.
W 1924 r. Ponownie został oskarżony o swoje działania przeciwko okupacji Zagłębia Ruhry . W tym samym roku jako lider Komunistycznej Młodzieży był członkiem francuskiej delegacji na V Kongresie Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie. Obecny na kongresie PCF w Lyonie, interweniuje w sprawie braku jedności partii i komórek fabrycznych. Biuro Polityczne (BP) poprosiło go o napisanie projektu broszury w tej ostatniej kwestii. Wykonuje to zadanie, ale jego nazwisko znika z pojawiającego się poprawionego wydania. W tym samym roku został włączony do pułku czołgów w Rouen, gdzie wkrótce został mianowany kapralem.
Został zwolniony w 1925 r. Ze zobowiązań wojskowych. Biuro Organizacyjne PCF mianuje go szefem działu organizacyjnego. Ale w grudniu został menadżerem Awangardy . WCzerwiec 1926Podczas V XX Zjeździe Komunistycznej Partii, został powołany do komitetu centralnego partii. Skazany domyślnie wListopad 1926, do piętnastu dni więzienia i grzywny w wysokości 100 franków za opublikowanie rysunku opublikowanego w Avant-Garde . Zarządza także Młodym Bolszewikiem . W czerwcu kongres PCF w Lille wybrał go na członka Komitetu Centralnego. W listopadzie został ponownie aresztowany i skazany na osiem miesięcy więzienia i grzywnę w wysokości 500 franków. Na początku roku został wybrany sekretarzem Union des unions CGTU de la Seine.
W 1927 r. Został skazany na cztery miesiące więzienia za sprowokowanie żołnierzy do nieposłuszeństwa, ale odmówił wzięcia do niewoli. Kongres CGTU w Bordeaux wybiera go do swojego Komitetu Wykonawczego. Zawsze poszukiwanych, na 3 -cim kongresie XX XX Unii Regionalnego, wykazuje forum na temat racjonalizacji, która zostanie przekazana w jednym z L'Humanité . W 1928 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu zdrowia . Aresztowanie następnie zdominowały ludzkość z5 lutego 1928, który potępia „nowy zamach stanu przeciwko unitarnym związkom” i „odrażającą brutalność” . Plik14 lutego 1928Poseł komunista Jean Laporte podniósł sprawę w Izbie Deputowanych , określając ją jako „ohydną i śmieszną operację policyjną” .
W 1929 r. Na kongresie CGTU w Paryżu nie był obecny i jego kandydatura nie została przedłużona do Komisji Wykonawczej. Z raportu policyjnego wynika, że poszukuje pracy w l'Humanité . La Révolution prolétarienne pisze, że podejrzewa się, że sympatyzuje z Renaudem Jeanem i Jacquesem Doriotem . Ze swej strony krytykował organizację walki dzień od 1 st sierpień. Nie wchodzi do Ludzkości i zostaje korektorem w Petit Journal . W maju kandyduje w wyborach samorządowych w Paryżu.
W 1931 r. Był stałym sekretarzem centralnej sekcji kolonialnej PCF. W 1932 roku współpracował z Louisem Aragonem na czele Ligi Antyimperialistycznej . Jego kandydatura jest rozpatrywana w Paryżu w wyborach parlamentarnych, ale ostatecznie jego kandydatura nie zostaje przyjęta. W 1933 roku został wykluczony z PCF. Centralna Komisja Kontroli Politycznej Partii Komunistycznej uzasadnia wykluczenie ze względu na brak przedstawionych przez Rogera Gaillarda uzasadnień dotyczących wykorzystania powierzonych mu funduszy w ramach wykonywania jego mandatu.
W czasie wojny został zmobilizowany w 1939 r., Aw 1941 r. Zgodził się współpracować w służbach informacyjnych rządu Vichy. Zmarł w 1947 r., Kiedy miał zostać aresztowany.