Robert und Bertram to niemiecka komediai film propagandowy antysemity z 1939 roku producenta Hansa Heinza Zerletta .
Robert i Bertram to dwaj włóczędzy, którzy uciekli z więzienia. Idą do karczmy Silberner Schwan (Srebrny Łabędź) i spotykają Linę (Linchen), piękną córkę karczmarza. Ojciec musi ją sprzedać w trudnej sytuacji finansowej grubemu biedermeierowi, który musi ją poślubić, ale ona woli poślubić młodego żołnierza Michela.
Kiedy Robert i Bertram słyszą smutną wiadomość, postanawiają pomóc Linie. Wyjeżdżają do Berlina i kradną biżuterię nowobogackim , żydowskiej radzie biznesu Ipelmeyer. Dają biżuterię ojcu młodej Liny, który nie musi już sprzedawać swojej córki. Lina może wtedy poślubić Michela, swojego ukochanego.
Film oparty jest na farsie o tym samym tytule, napisanej przez Gustava Raedera ( 1811 - 1868 ) w 1856 roku . Jest produkowany przez firmę produkcyjno-dystrybucyjną Tobis Tonbild-Syndikat AG . Rudolf Fichtner i Karl Buchholz są dyrektorzy fotografii ; montaż wykonują Erich Zander i Karl Machus; optyczne efekty specjalne są produkowane przez Ernsta Kunstmanna; Richard Wesel] jest nadal fotografem i Elly Rauch asystent reżysera . Muzykę skomponował Leo Leux.
Według producenta Erwina Leisera , Robert und Bertram jest, obok filmu Leinen aus Irland (przetłumaczonego na język francuski pod tytułem: Les rapaces ), jednym z pierwszych głównych antysemickich filmów propagandowych okresu nazistowskiego. Karykatura z żydowskich Untermenschen (podstrona mężczyzn) osadzony w komiksowej fabuły przedstawia propagandową tezę nazistowską że Żyd jest inteligentny, ale nie przemądrzały . Celem filmu, w którym żydowskie postacie, takie jak Ipelmeyer, przedstawiane są jako prymitywne karykatury, niezdarne i niewykształcone głupoty z getta , ma pokazać, że Żyd musi zapłacić: oszust jest głupcem . Film przyjmuje punkt widzenia antysemickiej propagandy, która zakłada, że Żydowi można ukraść majątek, bo zdobył go na drodze oszustwa i kradzieży.
Lexikon des Internationalen Films , opublikowane w Niemczech, opisuje film jako muzyczny z niespokojnych czasach Rzeszy Niemieckiej, niemniej jednak przyznaje, że zawiera jakieś złośliwe karykatury antysemickie: Żydzi są płaskie stąpający, kombinuje, zmysłowy i chciwy.