Robert de Mandagout
| Robert de Mandagout | ||||||||
| Biografia | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Narodziny | Nieznana data. Lokalizacja nieznana. |
|||||||
| Śmierć |
1358 Prawdopodobnie Awinion |
|||||||
| Biskup Kościoła katolickiego | ||||||||
| Ostatni tytuł lub funkcja | Biskup Marsylii | |||||||
| doktor prawa kanonicznego | ||||||||
| Marszałek kapituły Uzès | ||||||||
| Biskup Marsylii | ||||||||
| Październik 1344 - koniec 1358 | ||||||||
| ||||||||
Robert de Mandagout (lub Mandagot), bratanek kardynała Guillaume de Mandagout , był biskupem Marsylii w latach 1344-1358 .
Biografia
Robert de Mandagout był jak jego wujek kardynał Guillaume de Mandagout , doktor prawa kanonicznego. Był prepozytem kościoła Uzès, gdy został wybrany przez papieża13 września 1344być biskupem Marsylii zaledwie trzy dni po śmierci swojego poprzednika Jeana Gasca . Ponieważ23 września 1344wysyła swojego brata Hugues de Mandagout, kanonika Aix-en-Provence, aby zaprezentował swoje bańki nominacyjne kanonikom Marsylii. Przebywa regularnie w swojej diecezji, z wyjątkiem pielgrzymki do Rzymu w 1350 r. Dwukrotnie złożył hołd królowej Neapolu Joannie I : po raz pierwszy15 sierpnia 1346 w klasztorze Saint-Louis w Marsylii, po raz drugi 15 czerwca 1351w Aix-en-Provence, ponieważ królowa Jeanne ponownie wyszła za mąż i nadała tytuł króla swojemu drugiemu mężowi Ludwikowi z Tarentu .
Robert de Mandagout był zaniepokojony swoimi doczesnymi obowiązkami jako lorda. Koniec jego episkopatu upłynął pod znakiem dwóch burzliwych demonstracji. Przede wszystkim biskup pragnący domagać się dziesięciny w Marsylii wbrew dawnym zwyczajom, rada miejska zleciła zajęcie pałacu biskupiego wojskom zbrojnym. Poważniejsza była rewolta mieszkańców seigniory Saint-Cannat, którzy dostarczyli zamek zbrojnym bandom Amiel des Baux, związanym ze słynnym kierowcą ciężarówki Arnaudem de Cervole, nazywanym „arcykapłanem”. Majątek biskupa został splądrowany, a Robert de Mandagout nie mógł go objąć w posiadanie.
Dokładna data jego śmierci nie jest znana, ale jest to 1359.
Bibliografia
- Abbé Joseph Hyacinthe Albanés , Herbarz i sigilografia biskupów Marsylii z zapisami historycznymi na temat każdego z tych prałatów , Marius Olive, Marsylia, 1884, strony 76-78.
- Jean Rémy Palanque, Diecezja Marsylii , Letouzey & Ané, Paryż 1967, strona 56.
Odnośniki i linki
- Victor Louis Bourrilly, The Middle Ages in Departmental Encyclopedia of Bouches-du-Rhône pod kierownictwem Paula Massona, Departmental Archives of Bouches-du-Rhône, Marsylia i Champion bookstore, Paryż, 17 tomów, tom II Antiquity and Middle Ages , 1924, strona 396