Robert II d'Artois

Robert II d'Artois
Rysunek.
Funkcje
Hrabia Artois
8 lutego 1250 - 11 lipca 1302 r
( 52 lata, 5 miesięcy i 3 dni )
Poprzednik Robert I st
Następca Mahaut
Biografia
Data urodzenia wrzesień 1250
Data śmierci 11 lipca 1302 r
Miejsce śmierci w pobliżu Kortrijk
Tata Robert I st Artois
Matka Matylda z Brabancji
Małżonka (1) Amicie de Courtenay
(2) Agnès de Dampierre
(3) Marguerite d'Avesnes
Robert II d'Artois

Robert II d'Artois , urodzony we wrześniu 1250 i zmarły dnia11 lipca 1302 rniedaleko Kortrijk , w bitwie pod Kortrijk , pośmiertnego syna Roberta I st i Matyldy Brabancji , jest od urodzenia hrabiego Artois . Rycerz VII wyprawa krzyżowa , był współ- regent z Królestwa Neapolu (styczeń 1285 12-wrzesień 1289).

Biografia

Po powtórnym ślubie matki Robert został powierzony przed czterema laty swojej ciotce Béatrice de Courtrai. Ta wdowa, córka i siostra książąt Brabancji ma wokół siebie mały dziedziniec w swoim zamku w Courtrai. Zostawiła europejską korespondencję edukacji Roberta d'Artois.

Kawalerowany przez swego wuja i ojca chrzestnego, króla św. Ludwika ( 1267 ), wziął udział w krucjacie do Tunisu ( 1270 ) i pokazał zaciekłego wojownika, chcącego pomścić ojca, który zginął podczas poprzedniej krucjaty .

Jego siostra Blanche z Artois uciekł do Francji, aby uniknąć walki o władzę prowadzonych przez przeciwników jego regencji Nawarry po śmierci męża Henryka I st Nawarry w 1274 roku . Aby narzucić obecnym frakcjom regenta i jej trzyletnią córkę, król Francji Filip III Śmiały , jego kuzyn powierzył Robertowi d'Artois zadanie przywrócenia pokoju. Oblegał stolicę Nawarry, Pampelunę , zajął miasto i przywrócił królowej władzę.

Po nieszpory sycylijskie ( 1282 ), udał się do Włoch, aby pomóc jego wuj Charles I st Andegaweńskiego . Po jego śmierci został mianowany regentem królestwa Neapolu, którego władca Karol II był więźniem króla Piotra III Aragońskiego . Ale Karol II, znów wolny, zawarł układ z królem Aragonii i rozgniewany Robert opuścił Włochy we wrześniu 1289 roku .

Filip IV le Bel wysłał go do walki z Anglikami w Guyenne podczas wojny Guyenne (w 1296 ), a następnie we Flandrii podczas wojny Flandrii . Robert pokonał Flemingów pod Veurne w 1297 roku , ale jego syn Philippe, który walczył u jego boku, został tam poważnie ranny i zmarł rok później.

Robert zginął w bitwie pod Kortrijk w dniu11 lipca 1302 r(kronikarze francuscy wspominają, że walczył odważnie aż do śmierci, kronikarze flamandzcy lub angielscy mówią, że poddał się za żądanie okupu, ale rzeźnik z Brugii odciął mu język) i pochowano go w opactwie Maubuisson .

Jego jedyny syn Filip, który zmarł przed nim, jego córka Mahaut i Robert III , syn Filipa, zakwestionowali jego sukcesję w hrabstwie Artois .

Wesela i dzieci

W 1262 roku , po raz pierwszy ożenił Amicie de Courtenay ( 1250 - 1275 ), córka Pierre de Courtenay ( 1218 - 1250 ), Pana Conches i Mehun i Perrenelle Joigny , córki Gauchera Joigny  ; mają następujące dzieci:

W 1277 roku ożenił się z drugiego małżeństwa Agnes de Dampierre ( 1237 - 1288 ), córka Archambaud IX de Bourbon , Pana Burbon i Yolande de Chatillon , hrabiny Nevers .

W 1298 roku poślubił swoją trzecią żonę Margaret Avesnes (zmarł w 1342 ), córka Jean I er z Avesnes , hrabiego Hainaut i Philippa Luksemburga.

Uwagi i referencje

  1. Ferdinand Hoefer , Nowa biografia ogólna od czasów najdawniejszych do współczesności , 1863, s.  366.
  2. Według kroniki księdza z Brabancji Louisa Van Velthema.
  3. Jacques Le Goff , „Bitwa pod Courtrai”, program Les Lundis de l'Histoire o kulturze Francji , 7 maja 2012 r.

Zobacz również

Dodatkowa bibliografia