Richard-Lenoir | ||||||||
Stacja Richard-Lenoir (2019) | ||||||||
Lokalizacja | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | |||||||
Miasto | Paryż | |||||||
Miasto | 11 tys | |||||||
Współrzędne geograficzne |
48 ° 51 ′ 35 ″ na północ, 2 ° 22 ′ 19 ″ na wschód | |||||||
Geolokalizacja na mapie: 11. dzielnica Paryża
| ||||||||
Charakterystyka | ||||||||
Pasy | 2 | |||||||
Doki | 2 | |||||||
Strefowy | 1 | |||||||
Coroczny tranzyt | 2422197 (2019) | |||||||
Historyczny | ||||||||
Uruchomienie | 17 grudnia 1906 | |||||||
Zarządzanie i eksploatacja | ||||||||
Właściciel | RATP | |||||||
Operator | RATP | |||||||
Kod stacji | 0814 | |||||||
Linie) | ||||||||
| ||||||||
Richard Lenoir jest stacja linii 5 metra w Paryżu , znajduje się w 11 th dzielnicy Paryża .
Stacja znajduje się pod Boulevard Richard-Lenoir , wzdłuż kanału Saint-Martin , przy allée Verte i rue Pelée . Zorientowany w przybliżeniu wzdłuż osi północ-południe, znajduje się między stacjami Oberkampf i Bréguet - Sabin .
Stacja została otwarta 17 grudnia 1906 r. Wraz z oddaniem do użytku przedłużenia linii 5 z Place Mazas (dziś Quai de la Rapée ) do Lancry (obecnie Jacques Bonsergent ).
Swoją nazwę zawdzięcza lokalizacji pod Boulevard Richard-Lenoir , co jest hołdem dla francuskiego producenta François Richarda, który był partnerem Josepha Lenoir-Dufresne . Po śmierci tego ostatniego częściowo przyjął swoje nazwisko na pamiątkę firmy, którą wspólnie założyli i odtąd nazywano go „François Richard-Lenoir”.
Podobnie jak jedna trzecia stacji w sieci w latach 1974-1984, perony zmodernizowano w stylu „ Andreu-Motte ”, w tym przypadku zielonym. W ramach programu RATP „ Odnowienie metra ” wyremontowano korytarze stacji13 listopada 2007.
W 2019 roku, 2,422,197 podróżujący wszedł na tej stacji co plasuje go na 214 th położenie przystanków jego udziałem 302.
Stacja ma dwa wejścia składające się ze stałych schodów, prowadzących na zachodnią stronę centralnego rezerwatu Boulevard Richard-Lenoir:
Richard-Lenoir to stacja o standardowej konfiguracji: ma dwie platformy oddzielone torami metra. Ustawiony równo z ziemią, sufit składa się z metalowego pomostu, którego srebrne belki są wsparte na pionowych filarach . Platformy są wyposażone w styl „ Andreu-Motte ” z dwiema zielonymi szynami świetlnymi i zielonymi siedzeniami „Motte”. W bębenki i pomosty są pokryte płaskimi białymi płytkami określonymi w pionie i wyrównane. Kierownictwo reklamowe są metalowe i nazwa stacji jest zarejestrowany w czcionki znaków Parisine na emaliowanej tabliczce.
Stacja nie ma połączenia z siecią magistrali RATP .