Artysta | Domenico Veneziano |
---|---|
Przestarzały | 1445-1447 |
Rodzaj | Sztuka sakralna |
Techniczny | Tempera na drewnie |
Wymiary (wys. × szer.) | 216 × 209 cm |
Ruch | Pierwszy renesans |
Kolekcja | Galeria Uffizi |
Numer inwentarzowy | 00285075 |
Lokalizacja | Galeria Uffizi , Florencja (Włochy) |
Ołtarz Santa Lucia Dei (lub ' ) Magnoli (w języku włoskim: Pala di Santa Lucia dei Magnoli , zwany także Sacra Conversazione ), jest dziełem włoskiego malarza Domenico Veneziano , wykonany około 1445/47, przechowywane w Muzeum Uffizi , we Florencji.
Ołtarz kiedyś zdobił ołtarz główny kościoła Santa Lucia dei Magnoli we Florencji .
Ołtarz jest podpisany na pierwszym stopniu poziomu: OPVS DOMINICI DE VENETIIS HO [C] MATER DEI MISERERE MEI DATVM EST .
Virgin and Child jest według jednej z postaci ikonografii chrześcijańskiej reprezentowanej w Najświętszego rozmowy , albo na tronie w ziemskim architekturze i otoczeniu świętych figur: od lewej do prawej, Święty Franciszek z Asyżu , święty Jan Chrzciciel , św Zenobia i św Lucia . Święty Jan Chrzciciel i św. Zenobia są świętymi patronami miasta i diecezji florenckiej, św. Łucja jest dedykatką kościoła; wreszcie św. Franciszek miał odwiedzić ten kościół podczas swojego pierwszego pobytu we Florencji w 1211 r. Twarz św. Jana Chrzciciela jest autoportretem malarza.
Kompozycja charakteryzuje się bardzo wystudiowaną świetlistością, użyciem klarownej palety oraz kreacją rozległych i przewiewnych przestrzeni, demonstrujących mistrzostwo perspektywy - według zasad określonych przez Albertiego w traktacie De Pictura (1435) - poprzez wykorzystanie elementów architektonicznych i gra cieni. Woluminy są modelowane z wdziękiem, a „pastelowy” ton palety wynika z drobnych różnic w świetle i przestrzeni. O mistrzostwie perspektywy świadczy odwzorowanie chodnika, a także położenie postaci określone przez symetryczne ramy architektoniczne, z wystającymi kapitelami zwieńczonymi półkolistymi łukami. Scena znajduje się w eleganckiej loggii ozdobionej marmurową intarsją i oświetlonej jasnym i delikatnym światłem opadającym ukośnie z prawej strony na lewą, podkreślając zastosowanie gry cieni. Na pierwszym planie chodnik z marmurową intarsją , następnie loggia, a na końcu wieloboczny dziedziniec z niszami , w różnych kolorach podkreślających architektoniczne konstrukcje.
Środkową oś całej kompozycji tworzy figura Matki Boskiej na tronie, która znajduje się na szczycie trójkąta, w którym ustawione są postacie świętych. Element liniowy jest wymazywany przez jasne światło padające z prawego górnego rogu, podkreślające sylwetki postaci. To właśnie ta „synteza kolorów” zdefiniowana przez Roberto Longhiego stanowi podstawowy element przekazany Piero della Francesca , wyraźnie widoczny w jego arcydziełach, takich jak Legenda o Prawdziwym Krzyżu ( Bazylika San Francesco d ' Arezzo ) . Jasne i czyste kolory Domenico Veneziano często tłumaczy się jego rzekomym weneckim pochodzeniem, które w rzeczywistości sugeruje tylko jego nazwa.
Po Zwiastowanie przez Od Angelico (1426), ołtarza Santa Lucia dei Magnoli jest jednym z pierwszych przykładów, które przetrwały dzisiaj płytka ąuadrata sinus civoriis (kwadrat panelu bez rozdzielania) wymóg bardziej częste w tym okresie między florentczyka sponsorów, co oznacza chęć zerwania z estetycznymi kanonami średniowiecza; w tym zakresie postępują zgodnie z zaleceniami Brunelleschiego z 1425 r. dla bazyliki San Lorenzo .
Ołtarzowi pierwotnie towarzyszyła predella , dziś podzielona na pięć elementów dzielonych między kilka muzeów (podobnie jak wiele włoskich poliptyków rozczłonkowanych i rozrzuconych ):