René Bacharach
René Bacharach| Narodziny |
5 października 1903 Le Mans |
|---|---|
| Śmierć |
25 listopada 1991(88 lat), Paryż 16 th |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Dziedzic |
| Mistrz | Etienne Beudant |
|---|
René Bacharach ( Le Mans ,5 października 1903- Paryż 16 th ,25 listopada 1991) jest francuskim giermkiem i autorem , należącym do nurtu Bauchériste w drugiej kolejności .
Biografia
Syn i wnuk oficerów René Bacharach od dzieciństwa był wsadzany na konie. Kawaleria oficer rezerwy , trzymał wiernej pamięci jego stażu w 1925 roku w Saumur Szkoły gdzie otrzymał możliwość zobaczenia komandor Wattel następnie Głównego Squire w tej czarnej ramce . Generał du Breuil pisze: „Pan Bacharach miał również to szczęście, że mógł podróżować i jeździć konno w wielu krajach Europy i Ameryki , Afryki i Azji , poszerzając w ten sposób swoją kulturę jeździecką i szkolenie jako koń.”. Po raz pierwszy został zainicjowany przez pułkownika Bouheta przed spotkaniem z kapitanem Étienne Beudantem , którego został uczniem. Sam był mistrzem giermkiem Patrice Franchet d'Espèrey, a także Dominique Ollivier i Stéphane Béchy . Był także pierwszym mistrzem Michela Henriqueta .
Również przyjaciel generała Decarpentry'ego i komandora Licarta , będzie prowadził ogromną korespondencję z największymi jeźdźcami swoich czasów, korespondencję pełną pytań, pisze Patrice Franchet d'Espèrey : „Jest jednym z wielkich pytających, tych, których pytania otwierają się. ścieżki ”. Jako uczony miał niesamowitą kolekcję książek i traktatów jeździeckich, które odziedziczył po jego śmierci jego uczeń Patrice Franchet d'Espèrey . Jest także twórcą w 1961 roku z synoptycznych tabeli z zawodników, który podkreśla linki i filiacji mistrzów do uczniów francuskiej szkoły jeździeckiej.
René Bacharach był z zawodu chemikiem perfumiarzem , Patrice Franchet d'Espèrey mówi o nim, że „ prowadził swego rodzaju destylację pomysłów, aby znaleźć wspólne dobro, jakim jest równość, która chce dobrego samopoczucia konia ”.
Motto René Bacharach była „ Look, miłości, myśleć i robić ”, które mogą być tłumaczone przez „ Obserwuj, Aime, myśl i czyn ”, pasjonatem poetów surrealistycznych i malarzy, kochał w muzyce krótkie kawałki z nachyleniem zwłaszcza dla Erik Satie ”.
René Bacharach należy do grupy francuskich jeźdźców, którzy odkryli Nuno Oliveira dzięki Jean Persin de Lauret. Spotkanie tych dwóch postaci w historii sztuki jeździeckiej odbyło się u Michela Henriqueta w Bailly pod Paryżem . Długa przyjaźń łączyła Bacharacha z Nuno Oliveirą, często przerywana nieuniknionymi kłótniami spowodowanymi badaniami jeździeckimi. ”René Bacharach zajął się tłumaczeniami z portugalskiego na francuski pierwszych książek portugalskiego giermka .
Filozofia jeździecka i cytaty
- „Sztuka tkwi w zastosowanych środkach, a zatem w relacji ustanowionej z koniem, kiedy nie jest on skrępowany”.
- „Fi bizantynizmu, jeździeckich wojen religii! Jest tylko jeden cel do osiągnięcia:„ znaleźć wspólne dobro jeździectwa, które chce dobrego samopoczucia konia, pod zdecydowanym i hojnym kierownictwem jego trenera. „Spokojna siła” Beudanta . Słowo Rousseleta podsumowuje to wszystko: „Spraw, by koń pokochał posłuszeństwo”.
- „Kiedy ręka jest dobrze używana, prawie nie potrzebujemy już nóg”. W ten sposób „Koń, który jest posłuszny tylko ruchowi ręki, jest w dłoni. Jeździec, działając delikatnie na lejcach, uzyskuje ten ruch języka konia, który sprawia, że smakuje wędzidło (wędzidło) i sprawia, że jego pysk jest związany, pierwsza manifestacja lekkości. "
- „Najbardziej pikantnym ze wszystkich Airs jest sztuka wyglądania, jakbyś go nie dotykał”.
- „Edukować kogoś to przygotowywać go do wzięcia na siebie odpowiedzialności”.
- Dla René Bacharacha „konie mogły swobodnie wyrażać swoje emocje, swoją ciekawość i dlatego mogły kierować wzrok, gdy słyszały, więc pozycja głowy nie była narzucana, a postawa, jaką przyjmowały konie, pochodziła z ich wnętrza, ich odprężenia. ”.
Pracuje
- Odpowiedzi jeździeckie , Lozanna, Favre ,1987, 168 s. ( ISBN 978-2-8289-0262-9 )
- „Punkt w historii jeździectwa” w L'Année Hippique ,1958.
- „Wysoki i dyskretny Kapitan Beudant, niezrównany giermek” w L'Année hippique , 1966, wznowiony w Vallerine. Wola dziedzica , s. 137-165 . Lozanna, Favre, 2005.
- „King Dom Duarte” w Equestrian Pleasures , 1974.
- „Synoptyka francuskich giermków od XVI do XX wieku”, Bulletin 21 des Amis du Cadre Noir, Saumur, 1986.
Składki
- Korekta do francuskiego wydania mistrzowskiego dzieła pułkownika Aloïsa Podhajskiego Equitation z 1968 r. Dla Éditions Odège
- Tłumaczenie i przedmowa podręcznika Diogo de Bragance L'Équitation de tradition française.
Uwagi i odniesienia
- Zapis genealogiczny na Filae
- Général du Breuil , Biuletyn numer 21, maj 1986
- http://www.amisducadrenoir.fr/base-documentaire/sommaire-des-archives-publication-des-amis-du-cadre-noir/ ] Général du Breuil, Biuletyn numer 21, maj 1986
- " [Czytanie] Mądrość giermka | Naucz swojego konia ”, Naucz swojego konia ,28 sierpnia 2015( czytaj online , sprawdzono 10 marca 2017 r. )
- „ Henriquet ” , na www.abebooks.co.uk (dostęp 10 marca 2017 )
- [1]
- Franchet d'Espèrey 2008 , s. 35
- Franchet d'Espèrey 2008 , s. 38
- Franchet d'Espèrey 2008 , s. 31
- Bacharach 1987
- Franchet d'Espèrey 2008
- Jazda konna w tradycji francuskiej ( tłum. Z portugalskiego), Paryż / Bagneux, Odège Éditions,1975, 172 pkt. ( ISBN 2-245-00219-9 )
Bibliografia
-
Patrice Franchet d'Espèrey , La main du maître: Refleksje na temat dziedzictwa jeździeckiego , Paryż, Odile Jacob ,2008, 395 str. ( ISBN 978-2-7381-2033-5 , czytaj online ).
- Dominique Ollivier, Historia francuskiej szkoły jeździeckiej: dla ochrony francuskiego dziedzictwa kulturowego w dziedzinie jeździectwa , t. III, Mézy-sur-Seine, Edhippos,2011, 655 s. ( ISBN 978-2-9534077-2-3 )