Raymond Mays

Raymond Mays Biografia
Narodziny 1 st August +1.899
Granica
Śmierć 6 stycznia 1980 (w wieku 80 lat)
Narodowość brytyjski
Trening Christ's College
Zajęcia Pilot , inżynier , pisarz , biznesmen , kierowca wyścigowy
Inne informacje
Pracował dla Brytyjskie silniki wyścigowe , angielskie samochody wyścigowe
Konflikt Pierwsza wojna światowa
Sport Konkurencja motoryzacyjna
Różnica Dowódca Zakonu Imperium Brytyjskiego
Bourne Motor Racing.jpg Pomnik Raymonda Maysa w Bourne ( Lincolnshire ).

Raymond Mays (ur1 st August +1.899w Bourne i zmarł dalej6 stycznia 1980) był byłym angielskim kierowcą wyścigowym, który wyróżniał się zarówno na torach motorowych, jak i podjazdach górskich .

Biografia

Uważa się, że Mays zgromadził różne samochody, w tym model Speed ​​Hillman 1½ litra, dwa Bugatti 1½ litra, AC Cars z turbosprężarką, Vauxhall-Villiers, Mercedes, Invicta , Riley i ERA Mays jest znany z prowadzenia Shelsley Walsh Speed ​​Hill Climb we wczesnych latach dwudziestych XX wieku na dwóch Bugatti Brescia, znanych jako Ruban Bleu i Ruban Rouge.

Jest pierwszym (i dwukrotnym) zwycięzcą British Hill Climb Championship w 1947 i 1948 roku na ERA R4D, mając prawie 50 lat, gdy kończył swoją karierę. Dziesięć lat wcześniej, w 1937 roku, zdobył British Empire Trophy in Free Formula na ERA C-Type.

Wygrał także 19 razy (rekord) Shelsley Walsh Speed ​​Hill Climb w latach 1929-1948, dwa jako amator (1930 i 1931), nowy w wersji „wiosennej” (1933, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939 , 1946, 1947 i 1948) i osiem w wersji jesiennej „jesień” (1929, 1934, 1935, 1936, 1938, 1946, 1947 i 1948, w tym cztery z Villiersem , dwa z Vauxhallem i piętnaście z ERA 1,5 przy 2,0  l ) . W 1930 i 1931 r. Impreza ta została zaliczona do Górskich Mistrzostw Europy ze względu na swoją klasyfikację zawodową.

Dwukrotnie jest zwycięzcą Grand Prix automobile de Picardie w 1937 (z rekordem okrążenia) i 1938 jako oficjalny kierowca English Racing Automobiles . Wciąż w Grand Prix z ERA, wygrał Mountain Championship 1936, 1938 i Campbell Trophy 1939. WLipiec 1939, pobił też rekord Prescott Hill na ERA 2L.

W 1938 i 1939 roku Standard Motor Company i Shelsley Motors pozwoliły Maysowi stać się małym producentem w Bourne ( Lincolnshire ): wyprodukował pięć kabrioletów noszących jego imię, na podstawie standardowej V8 z silnikiem 2,7  l o mocy 85 KM ( 62,5  kW). przy 5000  obr / min ).

Wygrał powojenne wyścigi Brighton Speed ​​Trials w 1946, 1947, 1948 i 1950 r. Na swoim ERA R4D, a pod koniec sezonu 1950 przeszedł na emeryturę.

Wraz z Peterem Berthonem i Alfredem Owenem jest jednym z twórców projektu BRM .

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Motor Sport , grudzień 1941, s.  488
  2. The Brooklands Gazette , czerwiec 1925, s.  467
  3. The Brooklands Gazette , lipiec 1925, s.  22
  4. Motor Sport , wrzesień 1951, s.  449
  5. (w) Hans Etzrodt, „  HILL CLIMB WINNERS 1897-1949 , udostępnij. 6, S - Z  ” , o Złotej Erze wyścigów Grand Prix
  6. Automobile n o  382, kwiecień 1978

Linki zewnętrzne