Zgłoś Lytton (リットン報告書, Ritton Hōkokusho ) Został opracowany w 1932 roku przez Ligę Narodów w sprawie przyczyn wypadku Mukden , która doprowadziła do podboju z Mandżurii przez Cesarstwa Japonii .
Komisja Lytton jest prowadzona przez Brytyjczyka Victora Bulwer-Lyttona , drugiego hrabiego Lytton (w) , aw jej skład wchodzą Amerykanin Frank Ross McCoy (w) , Niemiec Heinrich Schnee , Włoch Luigi Aldrovandi Marescotti (de) i Francuz Henri Claudel . Grupa spędziła sześć tygodni w Mandżurii wiosną 1932 roku z misją rozpoznawczą, po spotkaniu z urzędnikami rządowymi z Republiki Chińskiej i Japonii. Raport komisji nieoficjalnie miał na celu złagodzenie rosnącej wrogości między Japonią a Chinami oraz zaprowadzenie pokoju i bezpieczeństwa na Dalekim Wschodzie.
Raport Lytton zawiera opis sytuacji w Mandżurii wcześniej Wrzesień 1931, przedstawia niezadowolenie z chińskiej administracji i przywiązuje wagę do różnych japońskich roszczeń i skarg. Poniżej znajduje się opis wydarzeń w Mandżurii po18 września 1931z referencji. Narracja zwraca szczególną uwagę na genezę i rozwój stanu Manchoukuo , który powstał już w momencie przybycia komisji do Mandżurii. Porusza także kwestię interesów gospodarczych Japonii w Mandżurii i całych Chinach oraz charakter i skutki antyjapońskiego bojkotu Chińczyków. Wspomina się także o interesach Związku Radzieckiego w regionie. Na koniec komisja przedstawia analizę warunków, w jakich można by znaleźć zadowalające rozwiązanie, i przedstawia kilka propozycji i sugestii.
Raport nie analizuje jednak dostatecznie jednego z jego głównych celów, przyczyn incydentu Mukden. Z satysfakcją przedstawia prostą prezentację japońskiej sprawy, za którą odpowiedzialni byli Chińczycy, bez komentowania zasadności japońskich roszczeń. Chociaż nie było wątpliwości co do winy Japonii za pięciu członków komisji, francuski delegat Henri Claudel z powodzeniem nalegał, aby Japonia nie była przedstawiana jako agresor.
Pomimo dbałości o zachowanie bezstronności między sprzecznymi opiniami Chin i Japonii, raport jest postrzegany jako uzasadnienie chińskiej sprawy w wielu fundamentalnych kwestiach. W szczególności stwierdza, że działania Cesarskiej Armii Japońskiej po incydencie w Mukden nie były aktem samoobrony. W raporcie stwierdza się również, że nowe państwo Manchoukuo nigdy nie powstałoby bez obecności wojsk japońskich, że nie ma chińskiego poparcia i nie jest wynikiem spontanicznego ruchu na rzecz niepodległości.
W Wrzesień 1932, jeszcze przed publicznym ogłoszeniem Raportu Lyttona w dniu 2 października, japoński rząd oficjalnie uznaje marionetkowy rząd Manchouku.
Po odczytaniu raportu przed Zgromadzeniem Ogólnym Ligi Narodów i wniosku potępiającego Japonię za jej agresję, delegacja japońska, na czele z ambasadorem Yōsuke Matsuoką , opuszcza salę. Japonia oficjalnie wycofuje się z Ligi Narodów dnia27 marca.
Wreszcie raport Lyttona ukazuje słabości Ligi Narodów i jej niezdolność do narzucania jej decyzji. Czas potrzebny na sporządzenie raportu szczególnie komplikuje sytuację, ponieważ Japonia korzysta z okazji do wzmocnienia swojej kontroli nad Mandżurią i tym samym okazuje się zdolna do bezkarnego odrzucenia potępienia Ligi Narodów.