Arcybiskup | |
---|---|
Abbe |
Narodziny | Turenne |
---|---|
Śmierć |
21 czerwca 866 Bourges |
Czynność | Kapłan |
Zakon religijny | Order św. Benedykta |
---|---|
Etap kanonizacji | Święty |
Przyjęcie | 21 czerwca |
Raoul de Bourges , Rodulfe de Bourges czy Rodolphe de Bourges był arcybiskupem Bourges od drugiej połowy 842 r. Do śmierci w czerwcu 866 r . Jest świętym katolikiem obchodzonym 21 czerwca .
Był synem Raoula (lub Rodulfe ) de Quercy , hrabiego Quercy i lorda Turenne (Corrèze) i jego żony Aigi. W 823 roku został zaproponowany przez rodziców jako oblata na duchownego. Najprawdopodobniej był mnichem w opactwie Solignac w (Limousin) w 841 roku.
Być może opatem Solignac, został mianowany arcybiskupem Bourges (Cher) prawdopodobnie w drugiej połowie 842 r .29 lipca 842Pepin II z Akwitanii nazywa go tylko fidelis noster bez nadania mu tytułu arcybiskupa, który pojawia się tylko w tekstachLuty 844. Ale mnisi z Saint-Sulpice de Bourges piszą, że był arcybiskupem od 842 do śmierci w 867, przez 25 lat, jednak Adon , arcybiskup Vienne, wskazuje, że zmarł wCzerwiec 866. Louis Duchesne wskazuje, że jest wymieniony na dwóch dyplomach za rok następujący po śmierci Louisa le Pieux (20 czerwca 840), w pierwszej z tytułem opata, w drugiej z tytułem biskupa
W 845 r. Brał udział w negocjacjach między Karolem Łysym a Pepinem II z Akwitanii, które odbywały się w opactwie Saint-Benoît-sur-Loire, którego był opatem do 859 r .
Po raz pierwszy był blisko Pepina II z Akwitanii, zanim zbliżył się do Karola Łysego po jego uwięzieniu pod koniec 849 roku.Październik 855w Limoges i aby zadowolić wielkich Akwitanii, Karol Łysy zlecił arcybiskupowi Bourges ogłoszenie, wyświęcenie i koronację jego króla Akwitanii, jego drugiego syna, Karola l'Enfanta .
Według Trithème byłby on również opatem Saint-Médard de Soissons . Uczestniczyłby w tym charakterze w soborze w Moguncji w 848 r. To stwierdzenie wydaje się wątpliwe Maximinowi Deloche'owi, ponieważ w tym dniu arcybiskup Bourges nie wspomina o jego tytule.
W 843 r. Przeniósł relikwie św. Perpetuy z Rzymu do opactwa Dèvres (lub Deuvre) w Saint-Georges-sur-la-Prée . W 846 r. Przeniósłby również relikwie św. Saturna, towarzysza Felicité i Perpétue, męczennika w Kartaginie w 203 r., Do Château Gordon, który przyjął imię Saint Satur ( Cher ).
W 855 roku założył opactwo Saint-Pierre w Beaulieu-sur-Dordogne (Corrèze) na dziedzicznej posiadłości. Zainstalował tam mnichów z opactwa Solignac; odpowiedzialny za modlitwę za resztę duszy swojego ojca Raoula. Założył opactwo Végennes w 856 roku.
Brał udział w kilku radach: w Meaux w 845 r., W Toul koło Savonnière w 859 r., W Tusey w 860 r. Oraz w Pîtres w 861-862.
Jest pierwszym biskupem Bourges, który w liście z 864 r. Otrzymał od papieża Mikołaja I er tytuł Prymasa Akwitanii i Narbonnajczyków oraz patriarchy .
Pracował nad naprawą wszystkich nadużyć, które zaobserwował w swojej diecezji. Aby zapoznać swoich duchownych z dawnymi kanonami, których przestrzeganie stało się bardzo zbliżone, napisał Instrukcję duszpasterską . Ten zbiór użyto do XX p wieku do tworzenia duchowieństwa.