Raków (Kielce)

Raków to wieś w województwie świętokrzyskim i powiecie kieleckim . Jest siedzibą gminy Raków, która w 2008 roku liczyła 1174 mieszkańców.

Historia

Miasto Raków zostało założone w 1569 r. Przez kasztelana żarnowskiego Jana Sienieńskiego . Nazwa wsi pochodzi od herbu Warnia  (en) żony Jadwigi Gnoińskiej Sienieńskiego.

Pod przewodnictwem Sienieńskiego wieś stała się bastionem reformatorów Małopolskiego Kościoła , protestantów teologii unitarian , zwanych też socynianami lub arianami . Regularnie odbywają się tam synody Braci, gromadzące do 400 delegatów, w tym wielu cudzoziemców, Węgrów, Niemców, Czechów, Holendrów, a nawet Francuzów. Powstaje tam duży kościół.

Ale przede wszystkim swojej drukarni i Akademii Raków, jedyna miejscowość zamieszkana wyłącznie przez antytrynitarzy , zawdzięcza swoją sławę i przydomki „Sarmacka Jerozolima” lub „Ariańska Genewa”.

To tutaj w 1605 roku powstał słynny Katechizm Rakowski, zwany także racowskim . Akademia zapewnia wysoko cenioną edukację uniwersytecką, dzięki czemu gromadzi się na niej ponad tysiąc studentów, w tym kalwinistów i katolików. Studia trwają pięć lat. Obejmuje teologię, solidną edukację moralną, matematykę, nauki przyrodnicze, a także pracę fizyczną. Astronomia zajmuje tam godne uwagi miejsce. Jan Licinius, Walenty Smalc , Jan Crell , Piotr Stoiński , Mathurin Cordier , Joachim Stegmann i inni wybitni naukowcy czuwają nad Akademią i piszą do niej podręczniki.

Prasy Rakowa pochodzą z Krakowa. Liczbę opublikowanych tomów szacuje się na 255. Jest to przede wszystkim dzieło Socina i jego uczniów: Hieronima Moskorzowskiego , Samuela Przypkowskiego , Andrzeja Wiszowatego , Jana Schlichtinga, Jana Crella , Jana Völkela , Joachima Stegmanna itd. Angielski, nawet po zniknięciu Kościoła Braci Polskich.

Akademię rozwiązano w 1638 r. Wygnani z miasta w 1643 r. Bracia polscy wyemigrowali do Siedmiogrodu .

Uwagi i odniesienia

Źródło

Marie-Nicolas Bouillet i Alexis Chassang (reż.), „Raków (Kielce)” w Uniwersalnym słowniku historii i geografii ,1878( czytaj na Wikiźródłach )