Ojczyźnie | Niemcy |
---|---|
Oddanie do użytku | 1945 |
Ilość wyprodukowana | 25 |
Rodzaj | Powietrzny radar myśliwski |
Nadajnik | Magnetostrykcja |
Częstotliwość | 3250 do 3330 MHz |
Zakres | 500 do 9000 m |
Średnica | 70 cm |
Azymut | ± 55 ° |
Podniesienie | ± 55 ° |
Moc szczytowa | 15 kW |
FuG 240 Berlin był radar z Air Force niemieckiego podczas II wojny światowej . Został zbudowany przez Telefunken i wszedł do służby wKwiecień 1945. Był to najbardziej zaawansowany niemiecki radar przechwytujący powietrzny w tamtych czasach i posiadał wszystkie główne cechy współczesnych radarów. Tylko 25 egzemplarzy udało się zbudować przed końcem wojny.
Zamiast duża antena kierunkowa dopasowane do niemieckiego radaru do radaru Lichtenstein The FuG 240 otrzymał małą antenę satelitarną , które mogą być zainstalowane w nosie samolotu za pomocą owiewki w sklejce . W ten sposób poprawiono aerodynamikę , co pozwoliło na uzyskanie prędkości 50 km / h w stosunku do powietrza.
FuG 240 był używany tylko w nocnym myśliwcu Ju 88 G-6 . Niemcy nie mogli dopilnować zaprojektowania nowego, mniejszego radaru dopiero po tym, jak byli w posiadaniu brytyjskiego radaru pochodzącego z zestrzelonego samolotu, który nazwali „Rotterdam-Gerät” i który był prawdopodobnie radarem H2S .
Użył jamy magnetron, koncepcji zaniedbywane w Niemczech na rzecz większej częstotliwości stabilnej klistron . Dzięki tej technologii krótkich fal możliwe było zbudowanie radarów, które są znacznie mniejsze, mocniejsze i mają większy zasięg. Podczas gdy radar Lichtenstein emitował fale o długości powyżej 60 cm , „Berlin” wykorzystywał pasmo 9 cm, co umożliwiło siedmiokrotne zmniejszenie rozmiaru anten.