Włoski region o specjalnym statusie

Włoskim regionem o specjalnym statusie ( regione italiana statio speciale w języku włoskim) jest jednym z pięciu regionów Włoch objęte specjalnymi warunkami autonomii przyznanych przez artykuł 116 włoskiej konstytucji  :

Aspekty autonomii

Ustawa konstytucyjna określa statut każdego z tych regionów. Dzięki specjalnemu statusowi posiadają szerokie uprawnienia ustawodawcze i znaczną autonomię finansową. Dolina Aosty potrąca ponad 90% wszystkich podatków, Sycylia czasami 100%.

W przypadku Doliny Aosty i Trentino Alto Adige kompetencje ogólne mają instytucje lokalne. Państwo zachowało jurysdykcję nad wymiarem sprawiedliwości, porządkiem publicznym i obroną.

Przyczyny autonomii

Pięć regionów autonomicznych jest uznanych w 1947.

Cztery powstały w 1948 roku:

Friuli-Venezia Giulia została założona w 1963 roku (po powrocie do Włoch w prowincji Triest ) w celu ochrony mniejszości słoweńskiej i obsługuje obszar granicy bloku wschodniego .

Szczególny przypadek

Przypadek Trentino Alto Adige jest szczególny, ponieważ w 1972 roku, w wyniku nacisków ze strony niemieckojęzycznej ludności Alto Adige (prowincja Bolzano), autonomia regionalna została w dużej mierze przeniesiona do dwóch autonomicznych prowincji Trento i Bolzano. W praktyce Rada Regionalna Trentino Alto Adige ma zatem bardzo ograniczone uprawnienia, przy czym większość uprawnień znajduje się w rękach rad prowincji Trento i Bolzano .

Artykuł 116 Konstytucji stanowi w drugim akapicie, że „region autonomiczny Trentino-Alto Adige / Südtirol składa się z autonomicznych prowincji Trento i Bolzano”.

Ewolucja

ten 22 października 2017 r.Odbywają się dwa referenda: jedno w Lombardii , drugie w Veneto . Władze tych dwóch regionów zwrócą się do rządu centralnego z wnioskiem o przekazanie większej liczby uprawnień po zwycięstwie na „tak”.

Uwagi i referencje

  1. André Zanotto, Historia Doliny Aosty , redaktor Musumeci, Quart , (1980).

Powiązane artykuły