Te zasady lotu dla (w skrócie VFR - gdy angielski zasad lotu z widocznością ) jest systemem lot najprostszy, najbardziej zbyt wolne, gdzie zapobieganie kolizji zasadniczo opiera się na zasadzie dostrzeżenia i ominięcia . Stanowią one część przepisów ruchu lotniczego określonych przez ICAO (mogą istnieć różnice w przepisach krajowych). Jest to pierwsza technika stosowana na początku aeronautyki i wymagająca najmniejszej liczby instrumentów. VFR jest dozwolony tylko w warunkach meteorologicznego lotu z widocznością (lub VMC - warunków meteorologicznych z widocznością) : Kierowca musi mieć najczęściej widoczne minimum 1500 do 8000 mi przebywać z dala od chmur (minimalna odległość 1500 mw poziomie i 300 m pionowo). Szczególne warunki stosuje się do lotu z widocznością ponad chmurami (VFR na górze ), w warunkach ograniczonej widoczności (specjalne VFR) lub w nocnym locie ( nocnego VFR (en) ).
Sprzeciwiają się przepisom lotów według wskazań przyrządów (lub IFR - przepisom lotów według wskazań przyrządów ), w których unikanie kolizji na podstawie kontroli ruchu lotniczego i określonych trajektorii zgodności. Lot IFR można wykonywać praktycznie przy każdej pogodzie , poza startem i lądowaniem, najczęściej stawiane są minimalne warunki. Samolot musi być wyposażony w ważniejsze oprzyrządowanie, a pilot musi mieć uprawnienia do wykonywania lotów według wskazań przyrządów .
Podczas wykonywania lotu z widocznością pilot musi utrzymywać pozycję samolotu opartą na linii horyzontu. W przypadku manewrów podejścia, określa ścieżkę, którą należy podążać, obserwując położenie pasa startowego w stosunku do swojego samolotu. W przypadku nawigacji nawigator (który w lotnictwie ogólnym często jest pilotem) określa położenie geograficzne swojego urządzenia na podstawie punktów orientacyjnych na ziemi: miasta, drogi, rzeki, torów kolejowych.
Te zasady lotu z widocznością (zarówno wizualne zasady lotu lub VFR w języku angielskim ), więc odpowiadaj precyzyjnej definicji: jest to lot, który spełnia pewne warunki widoczności i odległości poziomej i pionowej chmura (znany pogoda wizualny lotu VMC - wizualnych warunków meteorologicznych ). Ponadto zasady zależą od klasyfikacji przestrzeni powietrznych . Niektóre przestrzenie powietrzne są bezpłatne dla VFR, inne są zabronione dla VFR (na przykład przelot nad Paryżem), inne są dopuszczone za uprzednią zgodą kontroli ruchu lotniczego.
Pilot chcący przejść z punktu A do punktu B postępując zgodnie z tymi zasadami wybiera punkty odniesienia na swojej trasie, które mija kolejno w kilkuminutowych odstępach czasu. W locie obiera kurs, aby doprowadzić go do pierwszego punktu odniesienia, który koryguje zgodnie z wiatrem. W pobliżu punktu orientacyjnego pilot zauważa znoszenie i dostosowuje ocenę wiatru, aby skorygować swój kurs, a także szacowany czas przybycia do następnego punktu orientacyjnego.
Lot z widocznością nad chmurami jest możliwy w ciągu dnia ( VFR na górze ), pod warunkiem wyposażenia samolotu w elektromagnetyczną nawigację VOR lub elektroniczną nawigację GPS .
Aby zrozumieć te zasady, oto kilka pojęć pomiarowych specyficznych dla lotnictwa:
Zasady te umożliwiają zagwarantowanie bezpieczeństwa lotu, umożliwiając wszystkim graczom, pilotom i kontrolerom, komunikowanie się bez dwuznaczności na temat charakterystyki każdego toru lotu.
W przestrzeni powietrznej niekontrolowanej ( klasy G) lot z widocznością musi spełniać następujące warunki:
W kontrolowanej przestrzeni powietrznej ( klasa C, D lub E), lot z widocznością musi być wykonywany w odległości 1,5 km od chmur w poziomie i 300 mw pionie, widzialność musi być większa niż 5 km do poziomu FL 100 i większa niż 8 km dla lotu na FL100 lub wyżej.
W nocy, w przypadku lotu lokalnego, musisz:
W nocy na wycieczkę jest to konieczne
Zwolnienia mogą być przyznawane przez organizacje ruchu lotniczego. Mówimy wtedy o specjalnym VFR .
Istnieją tylko cztery klasy przestrzeni powietrznej dopuszczających VFR: G, E, D i C (do FL 195 bez zezwolenia PPR).
Przestrzeń G zaczyna się od ziemi i wznosi się do 600 m (2000 stóp) AGL (nad poziomem gruntu - nad ziemią). Zasady lotu z widocznością są następujące:
Przestrzeń E rozciąga się od 600 m AGL do FL 100 na równinie / Jurze, FL 150 w Alpach (FL 130 w przypadku działań wojskowych).
Poza tym jest przestrzeń C.
Przestrzeń D znajduje się głównie w CTR i niektórych TMA.
Zasady VFR dla przestrzeni C, D, E
W przestrzeni E mogą być statki powietrzne w locie IFR . Obowiązkowy transponder w przestrzeni E z wysokości 7000 stóp .