Qadariyya (lub Qadariyah , Kadariyya itd., A także Qadarites lub Kadarites ) to pierwotnie pejoratywny termin odnoszący się do wczesnych teologów islamskich, którzy twierdzili, że ludzie posiadają wolną wolę, co uzasadnia boską zemstę i uwalnia Boga od wszelkiej odpowiedzialności za zło w świat..
Termin pochodzi od arabskiego قدر ( qadar ), czyli „moc”. Pewne doktryny Qadarite zostały następnie przyjęte przez Mu'tazilis, ale odrzucone przez Ash'aris .
Qadariya była jedną z pierwszych filozoficznych szkół islamu. Najstarszym dokumentem związanym z ruchem jest Risala of Hasan al-Basri , skomponowana między 75/694 a 80/699, chociaż debata o wolnej woli w islamie prawdopodobnie poprzedza tekst.
Pierwszy mówić o fatalizm jest Ma'bad al-Juhani na koniec Sahaba ery , a następnie Ghaïlan al-Dimashqi .