Peryskop , czasami nazywany episkope w czołgów , to przyrząd optyczny do obserwacji odległych obiektów niezauważonym od niego.
W najprostszej postaci jest to obudowa prostoliniowa, która na każdym otwartym końcu ma lustro pod kątem 45 stopni . Promienie świetlne wpadające przez koniec obiektywu wychodzą w kierunku oka obserwatora równolegle, ale są przesunięte o długość obudowy, umożliwiając w ten sposób:
Uzupełnienia optyczne ( soczewki , pryzmaty , pojazd ) sprawiają, że jest to bardziej złożone w celu zwiększenia wydajności i obsługi:
Niektóre peryskopy, zwane lusterkami wstecznymi , umożliwiają widzenie nie z przodu, lecz z tyłu (uzupełnia je optycznie system prostowania obrazu ).
Rudolf Gundlach (en) wynalazł peryskop obracający się o 180°, pozwalający na użycie go jako lusterka wstecznego.
Od czasu przyjścia do sprzętu wideo i światłowodowych, peryskopu jest często zastępowane przez kamerę (high definition), ewentualnie w niektórych przypadkach opisanych powyżej od początku XXI th century może być wyposażona w laserowy dalmierz .
W 1998 roku próba morska pierwszego masztu optoelektronicznego CM10 firmy Thales na pokładzie HMS Trenchant (S91) była pierwszą w Europie. Okręty typu Virginia były pierwszymi okrętami podwodnymi zbudowanymi bez konwencjonalnego peryskopu i wyposażonymi w maszty fotoniczne .
Maksymalna długość masztu peryskopowego: dziesięć metrów.
. Ten ostatni otrzymuje nagrodę Akademii Nauk
W okopach w 1915 roku.
Okręt podwodny w 1942 roku.
Model Gunlach z obrotem o 180°.
Sojuz.
Projekt optycznego peryskopu podwodnego.
Jednooczny peryskop szturmowy do łodzi podwodnej.