Wypadanie gruczołu azotowego (medycyna weterynaryjna)

Wypadnięcie gruczołu nictitating lub nawet zwichnięcie nictitating gruczoł jest patologia okulistyczne obserwowane w medycynie weterynaryjnej oraz wpływu na gruczoł znajdujący się na wewnętrznej powierzchni błony nictitating . To długa i nieprawidłowo opisano jako wypadanie lub zwichnięcia z Harder na przysadkę , która występuje u ludzi, gryzonie, zajęczaki lub świń, nie występuje u psów.

Ekspresja kliniczna

Gruczoł niklący (błędnie pomylony z gruczołem Hardera) jest dodatkowym narządem łzowym znajdującym się na wewnętrznej powierzchni błony śluzowej. U niektórych zwierząt, takich jak psy, koty i króliki, w wyniku zapalenia lub powiększenia może wystawać poniżej wolnej krawędzi „trzeciej powieki”. Pojawia się wówczas na świeżym powietrzu i objawia się w postaci podłużnej masy różowego koloru („wiśniowe oko”). Dyskomfort często powoduje łzawienie, a nawet ropną wydzielinę .

Predyspozycje rasowe

U psów wypadanie gruczołu azotowego jest częste u młodych osobników i szczególnie dotyczy to niektórych ras: beagle , Lhasa Apso , buldog , pekińczyk , cocker spaniel , dog niemiecki , bokser . U kotów występuje u birmańczyków i bombajów .

Leczenie

Wypadanie gruczołu azotowego może ustąpić samoistnie, ale częściej trzeba je zmniejszyć chirurgicznie . Pogrzebanie gruczołu jest lepsze niż jego resekcja, zwłaszcza u osób z predyspozycją do suchego zapalenia rogówki. Stan ten, nawet jeśli jest zmniejszony zgodnie z zasadami sztuki, predysponuje 20 do 30% psów dotkniętych suchością oczu w następnych latach.

Uwagi i odniesienia

  1. Wytwarza prawie jedną trzecią wody we łzach.
  2. Moraillon i in., 2010 , str.  285.
  3. Merck, 2014 .

Bibliografia