Prognoza demograficzna to ilościowe oszacowanie przyszłych danych.
Projekcja demograficzna różni się od prognozy demograficznej tym, że jest kwantyfikowana , podczas gdy prognoza jest po prostu jakościowa .
Jednak prognozy dotyczące populacji , zarówno globalne, jak i lokalne, są również oparte na scenariuszach i trendach i dlatego nie powinny być traktowane jako prognozy. Mają duże marginesy niepewności z powodu licznych możliwych zagrożeń, których ryzyko lub szanse występowania nie można przewidzieć: nieprzewidywalnych zmian w reprodukcyjnego lub migracyjnego zachowania, epidemie, wojny, Czarnobyl typu katastrofy , problemy, takie jak usunięcie spermatogenezy , margines błędu ze względu na przeszacowania (spis z niedoszacowaniem populacji narodowych zachęca demografów do skorygowania liczb w górę) itp.
Większość patrzących w przyszłość demografów spodziewa się nadchodzących dziesięcioleci
Według najnowszej prognozy ONZ (2015) światowa populacja powinna osiągnąć 11,2 miliarda mieszkańców w 2100 roku. Całkowity współczynnik dzietności wyniósł 5 dzieci na kobietę w 1950 r. W porównaniu z 2,5 w 2015 r., Tak więc wzrost populacji wzrósł w tym samym okresie o 2% (szczyt) rocznie do 1,2%.
Według najnowszych prognoz ludności opublikowanych w 2007 roku przez ONZ , w ciągu pięćdziesięciu lat Afrykańczycy powinni być 2,6 razy liczniejsi, z około 700 milionów w 2000 roku do prawie 1,8 miliarda, a Indie powinny do 2050 roku wyprzeć Chiny jako najbardziej zaludniony kraj świata. , z prawie 1,7 miliarda ludzi.
Zdaniem niektórych perspektywistów, takich jak Anglicy John Beddington i Jonathon Porritt , doradcy rządu Wielkiej Brytanii, jest to jeden z czynników, który może doprowadzić do bezprecedensowego kryzysu światowego (około 2030 r. Według pierwszego, a nawet od 2020 r. po drugie), globalnego załamania związanego z kryzysem finansowym i gospodarczym oraz kryzysem ekologicznym i klimatycznym , ponieważ nie wiedziano - zdaniem tych dwóch autorów - w obu przypadkach o należytym gospodarowaniu kapitałem zasobów ekonomicznych i ekologicznych dostępnych ludzkości, poprzez nadmierną eksploatację zasoby i spekulacje na ich niedoborze oraz gromadzenie ogromnych zobowiązań długów ekologicznych i finansowych.